موقعی که به گردش و سفر رفتهاید یا حتی در خانه یکی از مشکلاتی که ممکن است سلامت دندانهای کودکان را به خطر اندازد ناشی از ضربه به دندانها یا دراصطلاح ترومای دندانی است که بیشتر دندانهای جلویی را درگیر میکند. ترومای دندانی در دندانهای شیری بیشتر در سنینی که کودک تازه راه رفتن را آغاز کرده است و در دندانهای دایمی بیشتر در حدود سن هشت و نه سالگی که دندانهای دایمی جلویی بالا تازه رویش پیدا کردهاند اتفاق میافتد. آسیب ناشی ازضربه از یک ترک کوچک درمینا تا بیرونآمدگی کامل دندان ازجایگاه خود متغیر است.
ابتدا اصول پیشگیری و سپس مواردی که پس از ضربه به دندان به وسیله اطرافیان باید رعایت شود به صورت خلاصه بیان میکنم. باید توجه داشت اگر دندانهای جلویی فک بالا حالت بیرون زده دارد، حتما مشاوره ارتودنسی و احیانا درمانهای لازم صورت گیرد. همچنین اگر کودک ورزشهای پر برخورد مانند ورزش رزمی انجام میدهد حتما از محافظهای دندانها استفاده کند. باید به محیط بازی کودک توجه کرد و با استفاده از کفپوش نرم در محیط بازی بچهها، تمهیداتی اندیشید.
پس از ضربه مهمترین اصل، رساندن کودک به دندانپزشک است. اگر تکهای از دندان شکسته است باید تا حد امکان تکههای آن را جمعآوری کرد تا در موقع ترمیم دندان استفاده شود.
اگر دندان لق شده است باید تا رسیدن به مرکز درمانی فشاری روی دندان وارد نشود. در مواردی که دندان کاملا از جای خود بیرون میآید باید از شستن و دستکاری ریشه دندان اجتناب کرد چون این کار الیاف ریشه دندان را که میتواند به جایگذاری و محکم شدن دوباره دندان کمک کند از میان میبرد. بهترین کار قرار دادن دندان در جای خود به صورت صحیح و مراجعه سریع به دندانپزشک است.
اگر امکان این کار نیست بهتر است دندان را در دهان کودک و بزاق او نگهداری کرد. اگر احتمال میدهید که کودک دندان را ببلعد بهترین مایع برای نگهداری دندان شیر است. نکته مهم اینکه زمان طلایی ارجاع به دندانپزشک 30 دقیقه است.
تا این زمان احتمال جایگذاری و محکم شدن دندان در جایگاه خودش بسیار بالاست و پس از این مدت احتمال موفقیت کم میشود. بنابراین دو عامل کلیدی در این خصوص، زمان و مرطوب نگه داشتن دندان است. نکته آخر این که هیچ گاه نباید از کنار ضربه خوردن به دندان حتی اگر ظاهرا آسیبی ایجاد نشده است به راحتی گذشت و معاینه به وسیله دندانپزشک در این موارد الزامی است.
منبع: http://www.salamat.com
ae