قصه تنهایی سالمندان از آن روزی شروع می‌شود که همسر خود را از دست می‌دهند. روزهای اول، طبق عادت بسیار پسندیده که در فرهنگ ما هست بچه‌ها، دوستان و آشنایان سعی می‌کنند فرد داغدیده را تنها نگذارند. تا مراسم هفتم و چهلم هر روز در کنار او هستند و تنهایی و غمگینی او را به طریقی آرامش می‌دهند.
با اینکه این عادت ریشه‌دار در فرهنگ ما بسیار مطلوب و پسندیده است اما یک ایراد اساسی به آن وارد است و آن هم، این است که بعد از این مراسم، هر کسی به سراغ زندگی خود می‌رود و گاهی تا مدت‌ها به سراغ آن فرد غمگین نمی‌آید. اگر بچه‌ها بعد از مرگ یکی از والدین خود، سعی کنند برنامه درازمدتی را ترتیب دهند و نوبتی به والد تنهای خود سر بزنند، دخترها نظافت منزل و تهیه غذا را بر عهده بگیرند، او را به مهمانی دعوت کنند و البته خیلی بهتر است که به خانه پدری بیایند و مراسم مهمانی را همان جا داشته باشند چون بیشتر سالمندان دوست ندارند خانه خودشان را ترک کنند. به هر حال به هیچ‌وجه نباید آنها را تنها بگذارند. بهتر است به فکر شریک زندگی برای آنها باشید.
هرچند هنوز در فرهنگ ما این موضوع جا نیفتاده است اما باید متوجه باشید که تنها بودن او یعنی غمگینی و مرور خاطرات گذشته، ابتلا به بیماری‌های جسمی و روحی فراوان و درنهایت پایان تلخ یک زندگی تنها. من یک نکته را یادآوری می‌کنم و قضاوت را به عهده خود شما می‌گذارم. اگر شما پسری هستید که غیرتی می‌شوید اگر مادر پیرتان ازدواج کند یا شما خانمی هستید که می‌گویید پدرم سن و سال دارد و آبرویمان می‌رود اگر برایش زن بگیریم، تفکر خودتان را اصلاح کنید، همه‌چیز درست می‌شود.
در خانواده شما جوان 40-30 ساله‌ای که همسرش را از دست بدهد حتما برای ازدواج و رهایی از تنهایی تشویق می‌شود. دید او که 30 ساله است مطمئنا شهوانی است اما پیرمرد 70 ساله چنین دیدی ندارد بلکه فقط یک هم‌نفس می‌خواهد، یک همزبان که با او یک فنجان چای بخورد. چطور آن جوان را منع نمی‌کنید اما حاضرید پدر یا مادرتان در کنج تنهایی خانه بنشیند و چشم به راه باشد تا شاید یکی از شما فرزندان به دیدارش بیایید.
سالمندان را مورد غفلت قرار ندهید. حتی اگر شما پیش او باشید باز هم جای خالی یک هم‌درد و هم‌دل را برای او نخواهید گرفت. آرامش روحی و روانی و حس آغاز یک زندگی دوباره باعث می‌شود به جای اینکه فرد سالمند به سمت افسردگی پیش برود، به سلامت جسمی و روانی خود اهمیت بدهد و خود را برای یک روز پیاده‌روی و شادی آماده کند. کوته فکری نکنید. کسی قرار نیست جای پدر یا مادرتان را بگیرد.
منبع:http://www.salamat.com