آفتاب سوختگی، قرمزی پوست ناشی از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و یا اشعه ماوراء بنفش است. هر فردی که در معرض نور خورشید قرار داشته باشد، احتمال دارد دچار آفتاب سوختگی شود. با این حال عواملی وجود دارند که موجب میشوند فرد در معرض خطر بیشتری قرار گیرد. این مقاله در مورد این عوامل مطالبی را برای شما فراهم ساخته است.
بر طبق اطلاعات ارائه شده توسط بنیاد سرطان پوست، حدود 40 درصد از افرادی که در نظر سنجی شرکت داشتند، حداقل یک بار در سال دچار آفتاب سوختگی میشوند.
آفتاب سوختگی باعث آسیب به بافت پوست و در نتیجه سوختگی و یا قرمزی آن میشود. و این به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) اتفاق میافتد. منابع دیگری مانند لامپهای برنزه کننده، جوشکاری قوسی، و یا تابش ماورای بنفش ضد باکتری نیز ممکن است اثر مشابهی بر روی پوست داشته باشند. علائم و نشانه های آفتاب سوختگی شامل پوستی مایل به قرمز، حساس، پوسته پوسته، و خارشدار، درآوردن تاول، درد، خستگی و سرگیجه خفیف است.
چرا برخی از افراد بیشتر از دیگران آفتاب سوخته میشوند؟ خوب، نوع پوست فرد و برخی عوامل ژنتیکی دیگر موجب میشوند فرد کمابیش نسبت به آفتاب سوختگی حساس باشد. افراد لزوماً بایستی از قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای ساعتهای طولانی خودداری کنند. آنها بایستی مراقبت مورد نیاز جهت حفاظت از پوست خود در برابر اشعه ماوراء بنفش را هنگامی که به خارج از خانه میروند، به عمل آورند.
چه عواملی خطر آفتاب سوختگی را افزایش میدهند
افرادی که پوست روشنی مانند پوستی رنگ پریده، سفید، و یا قهوهای روشن ، با مویی بور یا قرمز دارند بیشتر از افراد تیره پوست احتمال میرود که دچار آفتاب سوختگی شوند. به این دلیل که افراد بور و روشن ملانین کمتری در پوست و موی خود دارند در حالی که افراد تیره پوست از ملانین بیشتری برخوردارند. ملانین نوعی رنگدانه است که مسئول رنگ پوست، چشم، و مو بوده و به مسدود ساختن ورود اشعه UV خورشید به بدن کمک میکند.
افرادی که چشمانی با رنگ روشن دارند، بیشتر مستعد آفتاب سوختگی میباشند. چشمان روشن نشان دهندهی وجود ملانین کمتر بوده و به همین دلیل است که افرادی با چشمانی روشن در معرض خطر بیشتری برای آفتاب سوختگی قرار دارند.
نوزادان و کودکان خردسال حساسیت بیشتری نسبت به اثرات اشعه UV خورشید دارند. از این رو، نیاز به مراقبت بیشتری جهت محافظت از پوست آنها در برابر نور خورشید است.
کسانی که در مناطق آفتابی و یا در ارتفاعات بالا سکونت دارند، به احتمال زیاد دچار آفتاب سوختگی میشوند، به این دلیل که پرتوهای خورشیدی در ارتفاعات بالاتر، قویتر میباشند. سطح تابش این پرتوها حدود 5٪ برای هر 300 متر افزایش ارتفاع، افزایش مییابد.
افرادی که در کشورهای گرم و یا نزدیک به استوا اقامت دارند، احتمال بیشتری میرود که دچار آفتاب سوختگی شوند، به این دلیل که اشعههای خورشید مخصوصاً در این نواحی شدید میباشد.
کسانی که کوه پیمایی میکنند،به علت قرار گرفتن مستقیم در معرض اشعه خورشید و همچنین انعکاس آن از برف، بیشتر مستعد آفتاب سوختگی میباشند. مهم است که بدانید برف، یخ و یا آب اشعه خورشید را بر روی پوست منعکس میکنند.
افرادی که زمان بیشتری را صرف ماندن خارج از منزل میکنند، تا حد زیادی در معرض نور خورشید قرار گرفته و این امر موجب بالا رفتن خطر سوختی و پیری پوست ناشی از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خوشید میشود.
برخی از داروها مانند آنتی بیوتیک داکسی سایکلین میتوانند فرد را در خطر بیشتر جهت آفتاب سوختگی قرار دهند.
عوارض پزشکی همچون لوپوس نیز فرد را در خطر آفتاب سوختگی قرار میدهند.
پیشگیری
همیشه از کرمهای ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر را به هنگام بیرون رفتن در زیر نور خورشید بر روی پوست خود استفاده کنید. این کرمها از پوست شما در برابر اشعههای UV محافظت مینمایند. هر سه یا چهار ساعت آن را مجدداً بر روی پوست بمالید.
از بیرون رفتن زیر نور خورشید در وسط روز و یا در بعد از ظهر خودداری کنید. اشعه ماوراء بنفش خورشید در طول این بازهی زمانی شدیدترین حالت خود را دارد.
لباسهای محافظ مانند پیراهن آستین بلند، شلوار، و کلاه را به هنگام بیرون رفتن از منزل بپوشید.
فرزندان خود را نسبت به آفتاب سوختگی آگاه ساخته و به آنها اهمیت محافظت از خود از سنین جوانی را آموزش دهید به این دلیل که ممکن است این کار به یک عادت مادام العمر تبدیل گردد.
هنگامی که به زیر نور آفتاب میروید، لازم است از عینک آفتابی استفاده کنید که مانع از ورود اشعههای UV به چشم شود.