ثبات و پایداری زندگی مشترک متکی به رعایت اصول و قوانینی است که زن و شوهر باید به آن توجه و عمل کنند و البته یکی از این اصول، توجه به رابطه زناشویی است. این رابطه اگر لذت‌بخش، مستمر، منظم و رضایت‌بخش باشد، نقش بسزایی در قوام و دوام زندگی مشترک خواهد داشت اما ارتقای کیفیت این رابطه نیز مانند هر مهارت دیگری نیازمند آموزش، تمرین و آگاهی است. بسیاری از زوجین با وجود علاقه زیادی که به هم دارند درباره پاره‌ای از موضوعات مرتبط به زناشویی، اختلاف‌ها و حتی تعارض‌هایی با همسر خود دارند اما از بیم بدتر شدن اوضاع و ناراحت شدن همسرشان اصلا چیزی به زبان نمی‌آورند و ناخودآگاه همین نارضایتی را به انحای مختلف در رفتار و کردار و گفتار خود که ظاهرا نامرتبط با مسایل جنسی است، نشان می‌دهند و به اختلافات خود دامن می‌زنند؛ بدون این که همسرشان ریشه این رفتارها را بداند. این که زن و شوهر چگونه باید انتقادهای جنسی را که از دشوار ترین نوع انتقادها محسوب می‌شود مطرح کنند، موضوعی است که در این مقاله به آن می‌پردازیم.
1.با همسرتان صادق باشید:
زن و شوهر باید کاملا از علاقه به یکدیگر مطمئن باشند و برای هر 2 ثابت شده باشد که صادقانه و با همه وجود به زندگی مشترک خود پایبندند و برای حفظ و تحکیم آن تلاش می‌کنند. تنها در این صورت است که می‌توان مطمئن بود دریافت‌کننده انتقادهای جنسی، همان پیامی را دریافت خواهد کرد که ارسال‌کننده پیام، مد نظرش بوده است؛ یعنی تلاش برای تفاهم بیشتر. همچنین زن و شوهر نباید از بیان انتقاد جنسی خود هدفی جز بهبود روابط زناشویی داشته باشند. نباید انتقاد جنسی به ابزاری برای انتقام‌جویی یا سلطه‌طلبی یا باج‌گیری از همسر مبدل شود.
2.از انتقادهای کلی و مبهم بپرهیزید:
بیان جمله‌هایی از این قبیل که «روابط ما کسالت‌بار شده» یا «من ناراضی‌ام» خیلی کلی است و طبیعتا مناسب نیست. زوجین باید برای یکدیگر بسیار ریز و جزیی، مصداق مشکل یا موردی را که ناراحت‌کننده است، بیان کنند؛ چون تنها در این‌صورت است که طرف مقابل متوجه می‌شود احیانا چه چیزی را باید تغییر بدهد یا اصلاح کند.
3.از انتقادهای نامعقول بپرهیزید:
انتقاد بر پایه شنیده‌ها، باورها و تصورات، فیلم‌های مستهجن، ماهواره یا ادعاهای سودجویان نیز بی‌پایه و بی‌نتیجه است. زوجین باید بر پایه شناخت از توانایی‌ها و استعداد‌های یکدیگر از هم توقع داشته باشند زیرا تنها در این‌صورت است که می‌توانند از زندگی زناشویی احساس رضایت واقعی داشته باشند.
4.از ظاهر یکدیگر انتقاد نکنید:
از طرح انتقاد درباره اندام تناسلی، اندازه یا قوام و رنگ آن و نظایر اینها بپرهیزید زیرا همسرتان ممکن است با جراحی‌هایی دشوار و پیاپی و پرعارضه هم نتواند به تغییرات دلخواه و مورد نظر شما دست یابد.
5.از انتقادهای آمرانه و شروع جملات با ضمیر دوم شخص مفرد بپرهیزید:
بیان جملاتی نظیر اینکه «تو باید بفهمی که .... رفتارهای تو وقتی که....» فقط به تشدید اختلافات دامن می‌زند. به جای این‌گونه جملات، بهتر است از عباراتی که پیام دلنشین‌تری دارند استفاده کنید: «من احساس آرامش و رضایت بیشتری دارم وقتی که ...» و نظایر آن.
6.از انتقادهای تحقیرکننده و تهدیدکننده پرهیز کنید:
جملاتی مانند «زندگی ما به آخر خط رسیده... تو دیگه تغییر نمی کنی... دیگه ادامه این زندگی معنا نداره... تو اصلا زن نیستی...» و نظایر آن فقط به خراب کردن مسیرهای احتمالی و باقیمانده تفاهم و بهبود روابط زناشویی می‌انجامد و هیچ سود دیگری ندارد.
7.از انتقاد در زمان و مکان نامناسب بپرهیزید:
وقتی دلخوری و اختلاف وجود دارد یا زمانی که همسرتان اصلا انتظار شنیدن جملات سرد را ندارد یا در حین یک رابطه زناشویی، طرح انتقاد می تواند بسیار مخرب باشد و نتایج معکوسی به بار آورد.
8.از مقایسه بپرهیزید:
هرگز همسرتان را با همسر قبلی یا همسر دیگران یا زنان و مردان دیگر مقایسه نکنید. این کار جز کاهش اعتمادبه‌نفس او و لجاجت و سوءظن او به شما ثمره دیگری نخواهد داشت. زوجین باید با شناخت کامل از یکدیگر درباره آنچه که به آن تمایل دارند با هم صحبت کنند. و بالاخره نکته آخر اینکه گاهی اوقات به جای استفاده از کلام انتقادی بهتر است عملا و به صورت رفتاری، آنچه را که می خواهید ابراز کنید و از این طریق به بهبود روابط زناشویی‌تان کمک کنید.
پی‌نوشت‌ها:
* درمانگر اختلالات جنس
منبع:www.salamat.com