سید ابراهیم المرتضی الاصغر ملقب به جلال الدین اشرف ( ع )، پسر امام موسی کاظم ( ع ) ، برادر امام رضا ( ع ) و عموی امام محمد تقی ( ع ) در سال 180 هجری قمری در شهر مدینه منوره چشم به جهان گشود .
پدرش امام هفتم شیعیان و مادرش بانو نجیه از مردم نوبه و زنگبار بود . زمانی که سنش به حدود 3 سالگی رسید پدر بزرگوارش را در سال 183 هجری از دست داد و به مدد و همت برادرش امام رضا ( ع ) در مدینه پرورش یافت و در سایه چنین استادی چنان مراتب فضل و کمال را طی کرد که در میان برادرانش بعد از امام رضا ( ع ) در علم و حلم و زهد و تقوی و شجاعت و سخاوت بر همه پیشی گرفت و لقب اشرف را از عموی جد پدرش عمر اشرف بن امام سجاد ( ع ) اخذ نموده که در حقیقت نشانه برتری و شایستگی او نسبت به سایر برادران بود .
او در سال 201 هجری در زمان ولایتعهدی امام رضا ( ع ) در حالی که حدود 21 سال داشت از مدینه برای تبلیغ دینی به بغداد آمد و در سال 203 هجری وقتی خبر شهادت امام رضا ( ع ) به بغداد رسید سادات و شیعیان برای عرض تسلیت خدمت او رسیدند و برای اولین بار در آن مجلس مساله نهضت مطرح شد . اما هنوز زمان و سن حضرت برای تحقق این امر مساعد نبود .
در سال 204 هجری وقتی که مامون از مرو به بغداد رفت سید جلال الدین آن شهر را ترک کرد و به قم نزد برادر بزرگوارش سید احمد مشهور به « شاهچراغ »رفت و خدمت او به کسب علم و فضیلت مشغول شد .
حضرت پس از حدود 3 سال اقامت در قم در سال 206 اقدام به تشکیل نهضت کرد و پس از یک سری جنگهای خونین در سال 211 هجری قدرت را در گیلان در دست گرفت و نخستین دولت شیعه مذهب ایران را بنیان گذاشت.
دولت شیعی مذهب حضرت سید جلال الدین اشرف ( ع ) 13 سال ادامه پیدا کرد تا اینکه در سال 223 هجری . در جنگی که میان آن حضرت و یکی از کفار منطقه به نام چهل گوش چمنی در منطقه لیالمان در نزدیکی شهر لاهیجان در گرفت حضرت زخمهای بسیاری متحمل شد و برای اینکه پیکر مطهرش بدست دشمنان نیفتد از صحنه کارزار دور شد و خود را به قریه سیاه دارستان رودبار رساند و در خانه شیخ مفید الدین ، یکی از دوستداران اهل بیت فرود آمد و پس از ساعاتی کوتاه دعوت حق را لبیک گفت .
پس از شهادت حضرت ، شیخ مفید الدین بنابر وصیت آن حضرت پیکر مطهرش را در تابوتی قرار داده و به رودخانه سفیدرود سپرد . تابوت پس از طی مسیری طولانی در قریه ای به نام کوچان به ساحل رسید .
مردم مسلمان و مذهبی کوچان پیکر پاک و مطهر حضرت سید جلال الدین اشرف ( ع ) را از آب گرفتند و در همان روستا به خاک سپردند .
امروزه روستای کوچان که در آن زمان از مناطق غیر حاصلخیز گیلان بود به یمن وجود حضرت سلطان سید جلال الدین اشرف ( ع ) به منطقه ای حاصلخیز به نام آستانه اشرفیه تبدیل شده است.