تاریخ خبر: 1393/05/10 – حدود یک‌ماه پیش، چهارهزار پزشک به رییس‌جمهور نامه نوشتند و خواستار برخورد با عرضه‌ی قلیان شدند. حالا رییس اتحادیه‌ی قهوه‌خانه‌داران و سفره‌خانه‌داران از رییس‌جمهور دادخواهی کرده و خواسته تا به فریاد قهوه‌خانه‌داران برسد.
چهارهزار پزشکی که به حسن روحانی – رییس‌جمهور – نامه نوشتند و نسبت به خطرات مصرف قلیان هشدار دادند، خواستند تا به هر نحو ممکن از عرضه‌ی قلیان در سطح قهوه‌خانه‌ها و سفره‌خانه‌های سنتی جلوگیری شود. وزیر بهداشت هم از این حرکت حمایت کرد و مصرف قلیان را ممنوع دانست.
پس از آن، نیروی انتظامی برخوردهایش را با عرضه‌کنندگان قلیان آغاز کرد، برخوردها از استان مازندران شروع شد. هفته‌ی پیش هم جمعی از قهوه‌خانه‌داران این استان مقابل مجلس شورای اسلامی در اعتراض به این حرکت، تجمع کردند. به گفته‌ی قهوه‌خانه‌داران، نمایندگان مجلس، یک‌بار قبلا به درخواست آن‌ها توجه و مصوبه‌ای را صادر کرده بودند. آن‌ها این‌بار به حمایت رییس دولت چشم دوخته‌اند و از نمایندگان‌شان در خانه‌ی ملت می‌خواهند، بر اعمال این به قول آن‌ها «محدودیت غیرضروری» تجدید نظر کنند.
قلیان همیشه یک تابو بوده، تا آنجا که وقتی مسوولی به بیان نظرات شخصی‌اش درباره‌ی قلیان پرداخته، با هجمه‌ی سنگینی مواجه شده است، مثلا آن زمان که محمدعلی نجفی در کسوت رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در برنامه‌ای تلویزیونی گفت: «موافق عرضه‌ی قلیان در برخی مکان‌ها هستم؛ اما نمی‌گویم در هر رستوران و فضای بسته یا خانوادگی، قلیان سرو شود؛ اما مکان‌های مناسبی برای این کار هم وجود دارد. باید ببینیم چقدر امکان تفریح و نفس کشیدن برای مردم ایجاد کرده‌ایم. آیا اگر محدودیت ایجاد نکنیم، جوان‌ها نمی‌روند در جای دیگری قلیان بکشند؟ بدتر از آن، ممکن است در خانه، غیر از قلیان چیزهای دیگری هم بکشند.»
او در بحث مربوط به ممنوعیت مصرف قلیان برای زن‌ها در محیط‌های عمومی نیز این پرسش را مطرح کرد که «شاید برخی از این محدودیت‌ها بیش از حد بوده است، اگر این محدودیت‌ها خود را به شکل دیگری نشان داد، آن‌وقت چه؟» او بعد هم ادامه داد: «شاید باید در برخی از تصمیمات تردید کنیم، هرچه انسان را منع کنید، او حریص‌تر می‌شود.»
این صحبت‌ها با برداشت‌های سیاسی زیادی روبه‌رو شد، تا آنجا که نجفی را وادار کرد در یادداشتی، دیدگاهش را بیشتر توضیح دهد.
اکنون بار دیگر هجمه و برخورد با قهوه‌خانه‌داران آغاز شده است، عباس علایی – رییس اتحادیه قهوه‌خانه‌داران و سفره‌خانه‌داران ایران – به خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفت: این برخوردها فعلا از استان‌های مازندران و کرمانشاه شروع شده و اگر این روند ادامه داشته باشد، عده‌ای بی‌کار خواهند شد. با تعطیلی قهوه‌خانه‌ها، حدود 250هزار نفر بی‌کار می‌شوند.
او به این موضوع اشاره کرد که نمایندگان مجلس یک‌بار در گذشته به فریاد ما رسیده‌اند و بعد در ادامه، اظهار کرد: حالا هم تنها امید ما مجلس است که اصلاحیه‌ای بدهد تا در قهوه‌خانه‌ها به‌عنوان اماکن عمومی، امکان استعمال قلیان وجود داشته باشد.
علایی سپس به اتفاقاتی که در سال 1386 با جمع‌آوری گسترده‌ی قلیان رخ داد، اشاره و بیان کرد: سال 1386 وقتی به حکم دولت، قلیان‌ها جمع‌آوری شدند، تبعات آن را دیدند، قلیان نه‌تنها جمع نشد، بلکه به پستوها و خانه‌ها رفت و در مقابل، عده‌ای از نان خوردن افتادند. کارگران قهوه‌خانه‌ها افراد ساده‌ای هستند که بیشتر آن‌ها در محل قهوه‌خانه، اسکان دارند. اتفاق آن سال در زمستان رخ داد و عده‌ای از کارگران در آن وقت سال، بی‌سرپناه شدند.
او ادامه داد: قهوه‌خانه‌داران تنها صنفی هستند که در دورافتاده‌ترین و مرفه‌ترین مناطق، حضور دارند. در دوره‌افتاده‌ترین نقاط کشور، قهوه‌خانه هست؛ ولی کبابی نیست. ما 50هزار واحد صنفی داریم که حدود 250هزار نفر به‌صورت مستقیم با این صنف درگیرند و هنگام تصمیم‌گیری برای آن‌ها باید خانواده‌های‌شان را هم در نظر گرفت.
رییس اتحادیه‌ی قهوه‌خانه‌داران و سفره‌خانه‌داران سپس گفت: چطور خرید و فروش تنباکو آزاد است، اما کشیدن آن در قهوه‌خانه جرم است؟ چطور می‌توان با قلیان که در تاریخ این کشور ریشه دارد و جاذبه‌ای گردشگری به‌شمار می‌رود، برخورد کرد؟ اگر قرار است قلیان‌ها را جمع کنند، چه‌چیز را می‌خواهند جایگزین آن کنند؟ بیشترین درآمد یک قهوه‌خانه از چای و قلیان است، مگر چقدر می‌توان دیزی فروخت؟ اگر قلیان را جمع کنند، ما از کجا درآمد به‌دست آوریم؟
علایی اضافه کرد: ما مطیع قانون هستیم و از نماینده‌ها تقاضا داریم به این موضوع رسیدگی کنند، چراکه عده‌ای دنبال این هستند که صنف ما را به چالش بکشند و ما قول می‌دهیم آن‌ها پیروز نخواهند شد.
