زیان تماشای تلویزیون برای کودکان زیر 2 سال چیست؟همان طور که در قسمت اول این مطلب گفتیم نوزادان هیچ چیزی از تلویزیون تماشا کردن متوجه نمیشوند، اما اگر به نظر میرسد که از تماشای تلویزیون خوششان میآید، این کار چه زیانی برایشان خواهد داشت؟ اگر مثلا طول میکشد که شامشان آماده شود، بهتر نیست کمی تلویزیون تماشا کنند؟
شواهد علمی نشان میدهد که تماشای تلویزیون پیش از پایان 2سالگی تاثیر منفی همیشگی روی یادگیری زبان، مهارتهای خواندن و حافظه کوتاهمدت میگذارد. این کار همچنین باعث میشود کودکان در زمینه خواب و توجه کردن به موضوعات مشکل پیدا کنند. مساله این است که مغز کودکان طوری برنامهریزی شده که باید از تعامل با دیگر افراد آموزش ببینند. ارتباط از طریق حرکات صورت، تن صدا و زبان بدن با والدین نهتنها زیباست، بلکه به حدی پیچیده است که محققان باید این تعاملات را ضبط کنند و آنها را بهصورت آهسته ببینند تا متوجه شوند که چه اتفاقی میافتد. اگر یکی از دو طرف، چه کودک باشد و چه پدر و مادر، تلویزیون تماشا کنند، این تعامل مختل میشود. یک کودک از کوبیدن ماهیتابه بر روی زمین در هنگام درست کردن شام بیشتر یاد میگیرد تا از تماشای تلویزیون. چون در این صورت هر دو نفر شما به یکدیگر نگاه میکنید و حواستان به هم است.
روشن ماندن تلویزیون در پسزمینه، حتی اگر هیچ کس آن را تماشا نکند، باعث میشود که رشد زبانی کودک به تعویق بیفتد. یک والد معمولا وقتی یک نوزاد کنارش باشد 940 کلمه در ساعت حرف میزند. وقتی تلویزیون روشن باشد، این عدد به 770 کلمه کاهش مییابد. کلمات کمتر یعنی یادگیری کمتر. نوزادان همچنین با صحبت با والدین یاد میگیرند که برای مدتی طولانی توجه خود را روی یک موضوع متمرکز کنند.
نوزادانی که بیشتر تلویزیون تماشا میکنند بیشتر احتمال دارد که در 7 سالگی مشکل در توجه و تمرکز داشته باشند. بعد از 2 سالگی البته اوضاع تغییر میکند. کودکان میتوانند در دوران پیشدبستانی مطالب آموزنده را از تلویزیون یاد بگیرند. برنامههای مناسب میتوانند سواد خواندن و نوشتن، ریاضیات، علوم، روش حل مساله و رفتارهای پیشاجتماعی را به کودکان بیاموزند.
در هر حال بهتر است کودک بالای 2 سالتان هم روزانه حداکثر 2 ساعت تلویزیون تماشا کند. البته منظور از تلویزیون موبایل و تبلت و کامپیوتر هم هست!