کمبود روی و افسردگی با یکدیگر مرتبط است. کمبود روی باعث بروز صفات خودکشی و افسردگی می‌شود. به منظور درک کمبود روی و اثرات آن بر سلامت ذهنی و روانشناختی به ادامه‌ی مقاله‌ی زیر توجه کنید.
افسردگی حالت روانی است که باید سعی کرد همیشه از آن دور ماند. افسردگی ممکن است به علت حادثه‌ی خاصی در زندگی فرد ایجاد شود مثل مرگ یک دوست ، شکست خوردن در کار تحقیقاتی ، داشتن رابطه‌ای تنش آمیز و شکنجه کننده و غیره. دلیل افسردگی حادثه‌ای است که رخ داده است ولی برای بهبود شرایط مشاهده است که کمبود روی مانع این کار می‌شود و همچنین باعث می‌شود فرد احساس افسردگی کند.
کارکردهای روی
روی ماده‌ی معدنی ضروری برای بدن است. تحقیقات نشان می‌دهد که روی برای بهبود وضعیت جسمی فرد و سیستم ایمنی بسیار مهم است. روی همچنین مسئول حفظ شرایط طبیعی غده‌ی پروستات است که به موجب آن از ایجاد پروستاتیت جلوگیری می‌کند – عفونت غده‌ی پروستات در مردان منجر به ادرار مکرر و درد شدید در نواحی تناسلی می‌شود. همچنین ثابت شده است که روی ماده‌ی مغذی حیاتی برای تولید کلاژن در پوست است – کلاژن مسئول حفظ خاصیت ارتجاعی و درخشندگی پوست است. اگر میزان کلاژن کاهش یابد، ممکن است چین و چروک ایجاد شود که نشانه‌ی پیری نیز به شمار می‌رود. روی همچنین برای حفظ سطح تمرکز در کودکان بسیار مهم است.
اثرات کمبود روی
افسردگی: مشخص شده است که روی و افسردگی با هم مرتبط است. با کاهش میزان روی در بدن افسردگی افزایش می‌یابد ، تغییرات خلق و خو افزایش می‌یابد ، تحریک‌پذیری نسبت به اعضای خانواده و همچنین در محل کار افزایش می‌یابد و فرد توانایی خود برای تمرکز کردن را از دست می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی که از افسردگی ، سیکلوتایمیا دو قطبی ، اسکیزوفرنی و اختلال وسواس رنج می‌برند با کمبود روی مواجه هستند. به خاطر عدم وجود روی به مقدار کافی در بدن فرد بی‌حال می‌شود و سطح انرژی پایینی را از خود به نمایش می‌گذارد. علت کاهش روی در بدن تمایل مردم به مصرف فست فودها به جای سبزیجات و میوه‌های تازه است. بنابراین، کمبود قابل مشاهده است و به خاطر عدم مصرف مواد غذایی که غنی از مواد معدنی مورد نیاز بدن است ادامه می‌یابد.
نظریه‌ی دیگری که کمبود روی و افسردگی را به هم مرتبط می‌کند، عدم تعادل میان مس و روی در بدن است. هنگامی که مقدار روی کم است، عملکرد دیگری با اختلال روبرو می‌شود. عدم تعادل میان این دو ماده‌ی معدنی باعث ایجاد افسردگی ، تغییرات خلق و خو و نقض ثبات روانی می‌شود. همچنین، با کاهش میزان روی، مقدار مس تمایل به افزایش دارد. وجود مقدار زیاد مس در بدن می‌تواند منجر به افسردگی شود.
ADHD: کمبود روی باعث ایجاد ADHD می‌شود که باعث می‌شود فرد نتواند تمرکز کند. اختلال کم توجهی / بیش فعالی بیماری است که غالباً در کودکان دیده می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری قادر نیستند برای مدت زمان طولانی تمکز کنند. در مورد کودکان ، آن‌ها بیشتر تمایل به شیطنت دارند و اصرار به شرکت و افراط در هر فعالیتی دارند. بزرگسالان نیز ممکن است به ADHD مبتلا شوند; ولی بیشتر در کودکان شایع است. مصرف فیبر به همراه میوه‌ها و سبزیجات غنی از روی می‌تواند مفید باشد.
مقدار دوز مصرف روزانه‌ی روی برای دخترانی که به بلوغ رسیده‌اند 8 الی 9 میلی‌گرم در روز و برای پسران 8 الی 11 میلی‌گرم در روز است. در مورد بزرگسالان، زنان روزانه به 8 میلی‌گرم و مردان به 11 میلی‌گرم روی نیاز دارند. دریافت روی برای خانم‌های باردار متفاوت است و از 8 میلی‌گرم به 11 میلی‌گرم در روز افزایش می‌یابد. مادران شیرده باید روزانه 12 میلی‌گرم روی مصرف کنند.
با این وجود، پزشک ممکن است برای بررسی میزان روی در بدن انجام آزمایش‌های خاصی را تجویز کند. پزشک معالج بعد از بررسی نتایج آزمایشات در مورد تجویز دارو و مکمل و دوز مصرف روزانه تصمیم می‌گیرد.
