روستای یوش از روستاهای توابع بخش بلده نور است که از طرف شمال به منطقه کجور، از جنوب به شهر تهران ،از شرق به بخش بلده و از غرب به روستای اوز منتهی می شود. در فرهنگ لغت دهخدا یوش به معنای جستجو و پژوهش معرفی شده است اما در همان کتاب علامه دهخدا یوش را به تاریکی و تیرگی معنا کرده است بدان جهت که هنگام طلوع و غرب آفتاب همواره بخشی از این روستا درسایه قرار می گیرد. خانه نیما نگین انگشتره ی روستای یوش است .این خانه اربابی از آن جهت اعتبار روزافزون پیدا کرده که علی نوری معروف به نیما یوشیج فرزند ابراهیم نوری و طوبی مفتاح در پانزدهم جمادی الثانی 1315 قمری در آن پا به این جهان خاکی گذاشت . جمعیت ساکن این روستا بالغ بر 85 خانوار و 255نفراست که عموما به دامداری و کشاورزی مشغولند . استخر کوچک آب برای ذخیره سازی آب چشمه های کوههای اطراف روستا ساخته شده است تا آب آن به مصرف کشاورزی برسد. از جاذبه های معروف روستای یوش قنادای اطراف آن هستند .قنادهای ردیف و پوشیده که در حومه روستا قرار دارد و آب خنک و ذلال آن در جوی های سیمانی کوچه باغها جاری است . در مسیر جاده ای خاکی جاده ای که در گذشته تنها راه تهران بود قهوه خانه ی گلی مسافران قرار دارد . مسجد حضرت رقیه ، مزار کیا داوود ،مسجد باب الحوائج و مسجد جامع روستا ،که در گذشته های دور آتشکده بود اما بعدها تبدیل به مسجد شد از اماکن تاریخی و کهن روستای یوش هستند. چهار طایفه معروف جمشیدی، اسفندیاری ،داوودی و کریمی ساکنان یوش را تشکیل می دهند. به همین دلیل چهار آرامگاه در اطراف یوش است که مربوط به چهار طایفه است .