کبودی (خونمردگی)

6 توصیه برای رفع کبودی

تنها اگر خود را در پنبه بپیچید از کبودی و خونمردگی در امان خواهید بود. اما می توان از احتمال ایجاد کبودی های وسیع کاست و آن هایی را که هرازگاهی اتفاق می افتند درمان کرد. اکنون می گوییم که چگونه می توان این کار را انجام داد.

خنک کردن محل کبودی

برای درمان هر نوع صدمه و آسیبی که احتمال می رود به خونمردگی و کبودی منتهی شود از یک کیسه یخ کمک بگیرید. پس از وقوع حادثه باید هرچه سریع تر از کیسه یخ استفاده کنید و اگر در اثر ضربه ی وارده احتمال ایجاد کبودی وجود داشته باشد و درمان را تا 24 ساعت ادامه دهید. از کیسه یخ به فواصل 15 دقیقه استفاده نمایید. در این فواصل موضع را گرم نکنید. بلکه بگذارید پوست خود به طور عادی گرم شود. سرد کردن موجب انقباض رگ ها می شود. یعنی خون کمتری به نسوج سرازیر شده و از ایجاد آن لکه ی بزرگ سیاه جلوگیری می شود. به علاوه کیسه یخ از تورم کاسته و محل آسیب دیده را بی حس می کند. بنابراین در صورت استفاده از کیسه یخ درد کمتری احساس می شود.

استفاده از گرما به دنبال سرما

پس از گذشت 24 ساعت به منظور اتساع عروق و افزایش گردش خون موضع را گرم کنید.

بالا آوردن پا

کبودی مانند مخزن کوچکی از خون است. خون نیز مانند هر مایع دیگر رو به پایین جریان می یابد. اگر زیاد بایستید، خونی که در ناحیه ی کبودی جمع شده به بافت های نرم تراوش می کند و نقطه ی دیگری را برای تجمع پیدا می کند.

افزودن مقداری ویتامین C به رژیم غذایی روزانه

مطالعات انجام شده در کارولینای شمالی آمریکا نشان می دهند افرادی که در برنامه ی غذایی خود از ویتامین C کافی استفاده نمی کنند به راحتی دچار کبودی می شوند. به علاوه زخم های این افراد کندتر التیام می یابد. ویتامین C به ساخت بافت کلاژن محافظ در اطراف عروق خونی پوست کمک می کند. صورت، دست ها (از مچ تا انگشتان) و پاها (از مچ پا تا سرانگشتان) نسبت به ران ها کلاژن کمتری دارند. بنابراین کبودی در این نواحی تیره تراست. اگر به راحتی دچار کبودی می شوید، برای کمک به ساخت کلاژن، روزانه 3 بار و هر بار 500 میلی گرم ویتامین C مصرف نمایید. اگرچه ظاهراً ویتامین C سمی نیست، ولی طبعاً مصرف دوز بالای آن نیز مورد تأیید پزشک واقع نخواهد شد.

دقت در مصرف داروها

افرادی که جهت کنترل بیماری های قلب آسپیرین مصرف می کنند، در می یابند که کوچک ترین ضربه ای می تواند به راحتی به بروز کبودی منتهی گردد. بعضی از افرادی که داروهای رقیق کننده ی خون مصرف می نمایند نیز به سادگی دچار کبودی می شوند. سایر داروها از قبیل داروهای ضد التهاب، ضد افسردگی یا ضد آسم می توانند مانع از تشکیل لخته درزیر پوست و ایجاد کبودی های بزرگ تر گردند. چنانچه از داروهایی که بروز کبودی را تسهیل می نمایند استفاده می کنید، در این باره با پزشک خود مشورت نمایید.

مجبور نیستید به خود ضربه بزنید که دچار کبودی شوید

علاقمندان به ورزش در تعطیلات آخر هفته، شنبه یا یکشنبه ی پس از مسابقات فوتبال در زمین سنگفرش یا پس از شرکت در کلاس ورزش های ایروبیک، ممکن است متوجه ی کبودی و خونمردگی در بدن خود شوند.
ورزش گاهی باعث ایجاد پارگی بسیار کوچک در عروق خونی می گردد. هنگامی که این پارگی اتفاق می افتد خون به نسوج اطراف تراوش کرده و بروز کبودی را سبب می شود. اگر یک یا دو روز پس از ورزش متوجه کبودی شدید، موضع را گرم کنید تا بر سرعت روند بهبودی افزوده گردد.

هشدار پزشکی

کبودی با نامی دیگر

اگر متوجه شدید که به راحتی دچار کبودی می شوید و چنانچه نتوانستید علت آن را بیابید، با پزشک خود در این باره صحبت کنید. گاهی اوقات کبودی علامت یک بیماری است. بیماری ایدز (AIDS) می تواند موجب ایجاد کبودی های بنفش رنگی شود که شبیه کبودی اند و برطرف نمی شوند.(1)

پی نوشت :

1. در واقع بعضی از این کبودی ها، اصلاً خونمردگی نیستند و ضایعات دیگری نظیر «سارکوم کاپوزی» (نوعی سرطان پوست، شایع در بیماری ایدز) می باشند. «ویراستار پزشکی»

منبع مقاله :
تکاک، دبورا، (1388) درمان های خانگی، مترجم: مینا اسماعیلی، ویراستار پزشکی: نوید محمدی، تهران: گلبرگ، چاپ پنجم