4 روش برای شستشوی گوش
اگر تاکنون، پزشک سوسکی را که از مجرای گوش شما به عنوان کیسه خواب استفاده می کند، بیرون نکشیده است باید خوشحال باشید. تعجب نکنید. جرم گوشتان را می گوییم. هر چند این مسأله به ندرت اتفاق می افتد، اما به هر حال بعضی ها به آن گرفتار می شوند. شایع ترین مشکلی که در رابطه با جرم گوش برای افراد پیش می آید عبارت است از: تبدیل جرم به یک توده ی کوچک و سخت در مجاورت پرده ی صماخ که لازم است توسط پزشک خارج شود. با مطالعه ی روش های زیر خواهید دید چگونه می توان از تشکیل این توده و بروز این مشکل جلوگیری نمود.
اجتناب از فرو کردن اشیا به داخل گوش
جلمه ی کلیشه ای «هرگز چیزی را که از آرنج تان کوچک تر است در گوش خود فرو نبرید» جمله ای است که همه ی پزشکان گوش و حلق و بینی به آن قسم خورده اند. هرگز اشیای نوک تیز نظیر سنجاق سر یا نوک مداد را وارد گوش نکنید. زیرا این اشیا می توانند باعث پارگی پرده ی صماخ شوند. دکتر «جورج فیسر» فرو بردن گوش پاک کن و انگشت به داخل گوش را نیز منع می کند. شاید از نظر خودتان، گوشتان را تمیز می کنید. ولی باید بدانید که با این کار جرم گوش را هرچه بیشتر به طرف عقب و عمق گوش هدایت می کنید و باعث قرار گرفتن این توده در مقابل پرده صماخ می شوید.
استفاده از قطره هی نرم کننده جرم
ریختن چند قطره از مایعاتی که در منزل دارید می تواند به نرم شدن جرم گوش کمک کند. دکتر «فیسر» چکاندن چند قطره روغن معدنی، گلیسیرین و یا پروکسید هیدروژن(1) (نوعی ضد عفونی و بی رنگ کننده) را در گوش توصیه می کند. می توان از داروهای جرم گیر مجاز بدون نسخه نیز مانند قطره تتراهیدرازولین(2) (با نام تجاری Murine Ear Drops) و یا کاربامید پراکساید(3) برای این منظور استفاده نمود. یک یا دو قطره از محلول یا دارو را داخل گوش بچکانید و بگذارید اضافه آن از گوش خارج شود. مقدار محلولی که در گوش باقی می ماند جرم گوش را نرم می کند. این کار را تا چند روز ادامه دهید. هنگامی که جرم نرم شد زمان شستشوی گوش فرا رسیده است. ظرفی را از آب ولرم (آبی که هم دمای بدن باشد) پر کنید. یک سرنگ پلاستیکی (با سرپیستون پلاستیکی) را از آب پر کنید، سر خود را روی ظرف بگیرید، و آب را به آرامی وارد گوش کنید. فشار آب به هیچ وجه نباید زیاد باشد. سپس سر خود را روی ظرف خم کنید تا آب از گوش خارج شود(4).
خشک کردن گوش با سشوار
توصیه ی پزشکان خشک نکردن گوش به کمک گوش پاک کن، پارچه یا نظایر آن است. به جای این کار می توان از سشوار یا یک قطره الکل برای خشک کردن گوش استفاده کرد. پس از شستشوی گوش و هر بار پس از استحمام از سشوار یا الکل برای خشک کردن گوش استفاده نمایید.
اجتناب از شستشوی زیاد گوش
شستن ماهیانه ی گوش برای همه ی افراد کافی است. شستشوی گوش بیش از این مقدار، سلامت آن را به خطر می اندازد.
پی نوشت ها :
1. آب اکسیژنه.
2. Tetrahydrazoline.
3. Debrox.
4. این کار همان «شست و شوی گوش» است بهتر است توسط فرد با تجربه در این زمینه انجام شود. «ویراستار پزشکی»
منبع مقاله :
تکاک، دبورا، (1388) درمان های خانگی، مترجم: مینا اسماعیلی، ویراستار پزشکی: نوید محمدی، تهران: گلبرگ، چاپ پنجم