اکنون در دورانی زندگی می کنیم که از آن با عنوان عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات یاد می شود. نفوذ این فناوری‌ها در جنبه های مختلف زندگی انسان باعث شده است که روش های ارتباط افراد، به طور کلی تغییر کند. امروز اجتماعات به جوامع علمی و شهروندان نیز به کاربران شبکه ای اطلاعاتی تبدیل شده اند و ادارات دولتی نیز مجبور به همگامی با این پیشرفت هستند.
در تعریف دولت الکترونیک آمده که استفاده دولت از فناوری‌های ارتباطی به‌منظور جابجایی اطلاعات بین مردم، سازمان‌ها و ارکان دولتی دیگر راهی است برای دیجیتالی شدن دولت. فاز اول این طرح در زمان وزیر پیشین ارتباطات «محمود واعظی» در مرداد ماه 1396 راه اندازی شد و در همان زمان وعده اجرایی شدن فاز دوم تا بهمن ماه سال جاری به مردم داده شد.
ایجاد فرصت‌های برابر میان شهروندان نابینا با سایر شهروندان
بنا به گفته واعظی در فاز اول دولت الکترونیک 51 دستگاه با 440 خدمت به بهره برداری رسیده که دستگاه‌هایی از جمله وزارت امور اقتصادی و دارایی، پست جمهوری اسلامی، ثبت احوال، بیمه بخشی از آنها هستند. یکی از مشکلات آغازین اجرای این طرح، عدم کارکرد آن برای روشن‌دلان با وجود قانون ماده 13 مصوب مورخ 15/06/96 بود که بالاخره بعد از گذشت مدت زمانی نسبتا طولانی به آن رسیدگی شده است.
در دنیا سیستم‌های گوناگونی برای استفاده نابینایان از اینترنت فراهم شده
به موجب این ماده قرار است درگاه ملی خدمات دولت هوشمند به‌عنوان پنجره واحد خدمات دولت به مردم، برای معلولان با آسیب بینایی تا هفته اول مهرماه سال جاری در دسترس آنها قرار بگیرد. همچنین طبق گفته وبگاه رسمی خدمات ملی هوشمند، راهنمای استفاده از این سامانه برای این عزیزان در حال تدوین است که پیش از اجرای طرح بر روی وبگاه قرار خواهد گرفت.
روشن‌دلان کشور هم درست مثل سایر هموطنان، برای خدماتی که دولت و سایر ادارات در اختیارشان قرار می‌دهد، هزینه می‌پردازند اما معمولا نادیده گرفته می‌شوند.دسترسی نابینایان به این سامانه موجب ایجاد فرصت‌های برابر میان شهروندان نابینا با سایر شهروندان شده و همچنین سبب رشد و پیشرفت تکنولوژی در این قشر از جامعه خواهد شد.
