طلاق والدین میتواند کاری کند که بچهها مهارت دستشویی رفتن را از یاد ببرند
زمانی که والدین از هم جدا میشوند، بچهها خانوادهشان را از دست میدهند. بر اساس مطالعات روانشناسی، بچههایی که در یک چنین موقعیتی قرارمیگیرند، واکنشهای قابل پیشبینی نشان خواهند داد که برخی از آنها را مرور میکنیم.
تغییرات احساسی
با این که میزان واکنشهای احساسی نسبت به طلاق والدین در هر کودک متفاوت با دیگری است، تحقیقات نشان میدهد که طلاق برای بچهها موقعیتی استرسزا است. احساسات آنها در جریان و بعد از طلاق والدین تغییرات زیادی میکند و از خشم و استرس به احساس گناه و ناراحتی میرسد. این تغییرات احساسی میتواند منجر به تغییرات رفتاری شود که اغلب دلیلش افزایش میزان کورتیزول یا همان هورمون استرس در بدن است. تغییرات رفتاری شامل تغییر در الگوی خواب، بداخلاقی یا بیعلاقگی به خوردن غذا است.
سازگاری اجتماعی
مطالعات نشان میدهد، بچههایی که والدینشان از هم جدا شدهاند، بیشتر تمایل به فعالیتهای ضد اجتماعی دارند. بعد از طلاق، والدین دیگر در رسیدگی به رفتارهای کودکان با همدیگر همکاری ندارند که این مساله، میزان اطلاع آنها از کارهای فرزندان را کاهش میدهد. به خاطر کاهش کیفیت نقش پدری و مادری آنها پس از جدایی، بچهها بیشتر تمایل دارند که درگیر فعالیتهای خطرناکی مثل استفاده از مواد مخدر شوند.
مهارتهای از دست رفته
به گفته روانشناسان، طلاق میتواند باعث از دست رفتن برخی مهارتهایی شود که بچههای کوچکتر یاد گرفتهاند. مثلا بچههای حدود سه ساله ممکن است مهارت دستشویی رفتن را از دست بدهند یا بچههای حدود چهار سال امکان دارد با از دست رفتن مهارت تنظیم احساساتشان روبرو شوند. از یاد بردن این مهارتها ممکن است موقتی باشد و اغلب برای بچههای کوچک اتفاق میافتد.
اثرگذاری روی تحصیلات
امکان دارد نمرات بچهها بعد از طلاق والدین افت کند. به این دلیل که طلاق نگرش بچهها را به رابطه والدین و فرزندی دستخوش تغییر میکند و یک بچه ممکن است که مرزهای پیشین خانوادگی را بشکند تا نحوه واکنش والدینش به این کار خود را ببیند. طلاق دید کودک نسبت به آیندهاش را هم تغییر میدهد. در موارد بسیاری دیده شده که بچهها درس خواندن را به کنار میگذارند تا فعالیتهای جدیدی را تجربه کنند یا این که فرآیند بزرگ شدن خودشان را به تعویق بیندازند.