تعداد بالای سلول‌های سفید خون نشان دهنده‌ی افزایش تولید این سلول‌ها می‌باشد. این بیماری به عنوان لکوسیتوز نامیده شده و می‌تواند توسط عوامل متعدد که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته، ایجاد گردد.
تعداد بالای سلول‌های سفید خون اشاره به لکوسیتوز داشته که به 5 زیر گروه بسته به نوع خاصی از سلول‌های سفید خون که در بدن افزایش می‌یابند، تقسیم می‌گردد. سلول‌های سفید خون که لنفوسیت‌ها نامیده می‌شوند، بخش جدایی ناپذیری از سیستم ایمنی بوده که به مقابله با عوامل عفونی مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها کمک می‌کنند. 5 نوع اساسی از سلول‌های سفید خون به نام‌های نوتروفیل‌ها، ائوزوفیل‌ها، بازوفیل‌ها، مونوسیت‌ها و لنفوسیت‌ها وجود داشته که در مغز استخوان تولید می‌شوند.
اولین نوع سلول‌های سفید خون یعنی نوتروفیل‌ها، ائوزوفیل‌ها و بازوفیل‌ها، گرانولوسیت بوده، چون آن‌ها حاوی گرانول‌های میکروسکوپی در سیتوپلاسم می‌باشند. مونوسیت‌ها و لنفوسیت‌ها در دسته‌ی اگرانولوسیت‌ها قرار می‌گیرند، چون آن‌ها حاوی گرانول‌های میکروسکوپی در سیتوپلاسم خود نیستند. افزایش در تعداد نوتروفیل‌ها اصطلاحا نوتروفیلیا نامیده می‌شود، در حالی‌که افزایش در ائوزوفیل‌ها به عنوان ائوزوفیلا نامیده می‌شود. به طور مشابه، لنفوسیتوز، مونوسیتوز و بازوفیلا به ترتیب اشاره به افزایش سطوح لنفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها و بازوفیل‌ها دارد.
عوامل تحریک کننده‌ی لنفوسیت‌ها
تعداد بالای سلول‌های سفید خون به این معناست که افزایش در تولید سلول‌های سفید خون وجود داشته، که این امر می‌تواند توسط عفونت‌ها ایجاد گردد. به عبارت دیگر، بدن می‌تواند سلول‌های سفید خون بیشتری را به منظور مقابله با عفونت تولید کند. به غیر از عفونت‌ها، برخی داروهای خاص، اختلالات سیستم ایمنی و بیماری‌های مغز استخوان نیز می‌توانند تولید سلول‌های سفید خون را افزایش دهند. عفونت‌های باکتریایی، ویروسی، انگل‌ها و همچنین قارچی و آسیب به بافت ناشی از سوختگی می‌تواند مرتبط با افزایش تعداد سلول‌های سفید خون در افزاد بالغ و نوزادان باشد.
برخی از بیماری‌های خاص که می‌تواند مرتبط با لکوسیتوز باشد شامل آلرژی، خونریزی، تب، سرطان، استرس جسمی و روانی، سل، پنومونی، سرخک، آرتریت روماتوئید و سرفه می‌باشد. برخی داروها نیز ممکن است باعث افزایش تعداد سلول‌های سفید خون در بدن گردند. برخی از چنین داروهایی شامل کورتیزو استروئیدها، کلروفروم، کوئینن، لیتیوم، آنتاگونیست‌های بتا، آسپرین و داروهای ضد تشنج می‌باشد.
تعداد بالای سلول‌های خون در طول بارداری امری شایع بوده و ممکن است مرتبط بیماری نباشد. اما در صورتی‌که لکوسیتوز همراه با تب یا عفونت باشد، باید عامل بیماری به درستی مورد بررسی قرار گیرد. از سوی دیگر، افزایش تعداد سلول‌های سفید خون در ادرار می‌تواند مرتبط با عفونت‌های باکتریایی دستگاه ادراری، به ویژه عفونت‌های کلیوی و مثانه باشد. انسداد مثانه و همچنین تشکیل سنگ‌های کلیوی می‌تواند برخی از علل احتمالی تعداد بیش از حد سلول‌های سفید خون در ادرار باشد.
درمان لکوسیتوز
تعداد سلول‌های سفید خون معمولا توسط بررسی نمونه‌ی خون گرفته شده از رگ‌های واقع در داخل آرنج و یا پشت دست مشخیص می‌گردد. یک سوزن به منظور گرفتن مقدار کافی خون به درون رگ وارد می‌گردد. یک باند الاستیک معمولا به اطراف بازوی بالایی بسته شده، تا فشار در آن ناحیه اعمال شود و باعت تورم رگ جهت گرفتن خون گردد. نمونه‌ی خون در شیشه و یا لوله‌های متصل به سوزن جمع آوری شده و سپس به منظور بررسی به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. در کودکان، نمونه‌ی خون توسط سوراخ کردن پوست با کمک یک شیء نوک تیز گرفته می‌شود.
درمان لکوسیتوز وابسته به علل خاصی دارد. بنابراین، این بیماری تنها بعد از شناسایی علل اساسی بروز آن‌ها صورت می‌گیرد. آزمایشات تشخیصی انجام شده جهت تعیین علل لکوسیتوز می‌تواند به صورت قابل ملاحظه‌ای از یک فرد به فرد دیگر متنوع باشد، بنابراین روش‌های درمانی نیز بین افراد، متفاوت می‌باشد. در صورتی‌که لکوسیتوز توسط مصرف داروهای خاصی ایجاد شده باشد، می‌تواند توسط قطع همان داروها و جایگزینی آن‌ها با داروهای دیگر درمان گردد.
به طور کلی، تعداد بالای سلول سفید خون یک موضوع نگران کننده نیست، مگر این‌که این عارضه با علائمی مانند تب و یا عفونت همراه باشد. اما در صورتی‌که تعداد سلول‌های سفید خون به طور قابل ملاحظه‌ای بالا باشد، بهتر است جهت یافتن علل اصلی این موضوع آزمایشات لازم در این زمینه صورت گرفته و با پزشک متخصص مشورت گردد.
