ماهان شبکه ایرانیان

خیز احمدی‌نژاد برای ورود به مجلسی که «در راس امور نیست»!

انتخاب نوشت: محمود احمدی‌نژاد در دوران ریاست‌جمهوری خود نشان داده است که اعتقاد چندانی به پارلمان و به طور ‏کلی امور مشورتی گسترده ندارد. بسیاری از تصمیمات او در زمان حضورش در ‏پاستور یا به صورت شخصی اتخاذ شد و یا با اثرگذاری حلقه معدودی از اطرافیان او.‏

محمود احمدی‌نژاد شب هشتم محرم را در منزل یکی از افراد متعلق به حلقه اول خود یعنی غلامحسین الهام ‏گذراند و گفته می‌شود خبر کاندیداتوری برای مجلس یازدهم را در همان شب اعلام کرده است.‏

با این وجود در مورد این شایعه تایید نشده، گفتنی های فراوانی هست که هریک از آنها شاید بتواند در اصل کاندیدا شدن یا ‏نشدن احمدی نژاد، و یا پیش بینی نتیجه انتخابات با حضور احتمالی او، اثرگذار باشد.‏

اول اینکه محمود احمدی نژاد در دوران 8 ساله ریاست جمهوری خود نشان داده است که اعتقاد چندانی به پارلمان و به طور ‏کلی امور مشورتی گسترده با امکان ابراز نظرات مختلف و متنوع ندارد. بسیاری از تصمیمات او در 8 سال حضورش در ‏پاستور یا به صورت شخصی اتخاذ شد و یا با اثرگذاری حلقه معدودی از اطرافیان او.‏

به علاوه، احمدی نژاد چند باری به طور مستقیم و بی واسطه، جایگاه مجلس شورای اسلامی را زیر سوال برد. او در سال ‏‏89، به صراحت جمله مشهور اما خمینی مبنی بر اینکه «مجلس در راس امور است» را متعلق به دورانی دانست که به گفته ‏او نظام ایران «پارلمانی» بود. او گفت: «بعضی‌ها استقلال قوا را فقط برای قوه مقننه و قوه قضائیه می‌خواهند. اتفاقاً قوه ‏مجریه، قوه اول کشور است، بعضی‌ها یک جمله حضرت امام(ره) را متعلق به زمانی که نظام ما پارلمانی بوده برجسته ‏می‌کنند، آن‌زمان رئیس‌جمهور مسئول اداره کشور نبوده بلکه نخست‌وزیر مسئول اداره کشور بوده که از طریق مجلس انتخاب ‏می‌شده است. آن موقع مجلس بالا‌ترین بود. اکنون در قانون اساسی قوه مجریه بار اصلی اداره کشور را بر دوش دارد و ‏قوای دیگر باید کمکش کنند.»‏

از سوی دیگر، احمدی نژاد در دوره های مختلف انتخابات مجلس، با وجود آنکه اطرافیان او فعالانه در انتخابات شرکت کرده ‏و حتی لیست های انتخاباتی تهیه کرده اند، شخصا به صورت علنی به انتخابات ورود نکرده تا شاید بی اعتنایی خود را بیش ‏از پیش نشان دهد. موارد دیگری هم چون بی اعتنایی به مصوبات مجلس، دور زدن مسئله سوال از رییس جمهور با پاسخ ‏های بی ربط و ... همگی نشان می دهد اححمدی نژاد برای مجلس جایگاه ارزنده ای قائل نیست.‏

از همین رو، اگر او در انتخابات مجلس شرکت کند، می توان پیش بینی کرد که قصدش صرفا نماینده شدن نیست و چه بسا به ‏مجلس صرفا به عنوان سکوی پرش دوباره به جایگاه های دیگری استفاده کند.‏

نکته دوم در مورد حضور احتمالی احمدی نژاد در انتخابات مجلس، آن است که تا کنون سابقه نداشته که احتمال یا شایعه ‏کاندیداتوری او از تهران یا حتی دیگر کلانشهرهای کشور مطرح شود. پیش از این در فروردین سال 93، شایعه شده بود که ‏ممکن است احمدی نژاد با حضور در انتخابات میاندوره ای شهرستان نهاوند در استان همدان، وارد مجلس شود. البته این ‏اتفاق رخ نداد. اما قابل تامل است که این بار هم حضور او در انتخابات از یک شهرستان دیگر مطرح شده و باز هم خبری از ‏تهران و کلانشهرها نیست.‏

نکته سوم، اصرار احمدی نژاد بر ادامه سیاست های پوپولیستی خود است. کاندیداتوری از گرمسار و آرادان، به زعم او، ‏کمک خواهد کرد که چهره او در میان طبقات فرودست جامعه را حفظ کند. احمدی نژاد همواره تلاش کرده است تا جامعه را به ‏دو دسته برخوردار و فرودست تقسیم کرده و خود را حامی طبقه دوم نشان دهد؛ سیاستی که حتی در روزهای اخیر نیز ‏پیگیری می شود. به طور مثال، او در عزاداری های ایام محرم هم ترجیح می دهد در محله خود نارمک بیش از هر جای ‏دیگری حضور داشته باشد.‏

در این میان، احتمال دیگری نیز در خصوص حضور احمدی نژاد در انتخابات مجلس وجود دارد که اگرچه کمی دور از ذهن به ‏نظر می رسد اما نمی توان با قطعیت آن را رد کرد. این احتمال، رد صلاحیت احمدی نژاد است. او در انتخابات ریاست ‏جمهوری سال 96 ردصلاحیت شد. اگرچه شورای نگهبان بارها اعلام کرده که ردصلاحیت در یک انتخابات به معنای رد ‏صلاحیت در انتخاباتی دیگر نیست - خاصه اینکه یکی نمایندگی مجلس و دیگری ریاست جمهوری باشد - اما بعید هم نیست ‏که همان دلیل ردصلاحیت وی در سال 96، باعث رد شدن او در انتخابات 98 هم بشود.‏

در هر صورت آنچه مسلم است اینکه احمدی نژاد چنان راه عجیب و نامشخصی را به ویژه پس از سال 92 در پیش گرفته که ‏صرفا باید منتظر ماند و تصمیم آتی او را به نظاره نشست.‏

27212

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان