روستای آتان قزوین

روستای آتان در نزدیکی شهر قزوین در منطقه الموت قرار دارد و دارای ارتفای بسیار زیاد است.مردمان این روستا مردمانی سخت کوش ،مذهبی ومتدین و با عقاید واعتقادات کهن می باشند .به طوری که با هجمه عظیم فرهنگی هنوز هم بر عقاید و اعتقادات خود پای بند می باشند.مردم از شیب زمین برای ساخت منازل خود استفاده می‌کنند، بطوریکه پشت بام خانه‌ها،حیاط خانه‌های بالایی می‌باشد.روستا در دو دامنه واقع شده است که جنس یکی از دامنه ها رسی است و جنس دامنه ی دیگرصخره ای است.روستای آتان دارای 5 محله می‌باشد: 1- بالا محله (جور محله) 2- میان محله (مین محله) 3- پایین محله (جیر محله) 4- اردا چون 5- عبدالله آباد.بافت عمومی سکونتگاه های روستایی بیانگر شکل،فرم والگوی حاصل از تاثیر گذاری عوامل گوناگون در عرصه ی روستا و نحوه ی ارتباط و کنش متقابل این عناصر و ویژگی هاست.همچنین بافت کالبدی این سکونتگاه ها نمایانگر نحوه ی نظم پذیری خانه ها واستقرار اراضی زراعی ونیز چگونگی قرار گرفتن راهها و میادین در کنار یکدیکر است. برای ساخت منازل اول زمین را صاف کرده و بعد دیوار سنگ‌چین را بالا می‌آورند. ضخامت دیوارها معمولاً 1 متر می باشد. و هر سال بام خانه‌ها را با غلطک سنگی می‌کوبند. برف روی بام بناها نباید بماند، بنابراین برفها را پارو کرده و به داخل کوچه‌ها می‌ریزند. شیب بام ها طوری است که آب در کوچه می‌ریزد و از راه‌آبه‌ها رد می‌شود.تکه ای از سقف چوبی که به آن نکاس می گویند از ساختمان بیرون می‌زند که برای جلوگیری از ورود آب باران می‌باشد. استون همان ستون است و از چوب درختهای مثل ارس برای ساخت خانه‌ها استفاده می‌شود. نرده‌های کنار ایوان نیز به لتازه معروف است. . باران‌گیرها باعث ایجاد دوام دیوارها می‌شود. از نمای جنوبی هیچ گاه آب نمی‌ریزد. آب از آبراه گذر می‌کند نه از ناودان. دریچه‌ هایی رو به شمال در سقفها وجود دارد که هواکش خانه ها می‌باشد.در قدیم آب روستا از طریق چشمه ها(شلیگ دره،چشماسر…)تامین می شده است؛اما در حال حاضر آب ها از طریق لوله کشی به خانه ها انتقال داده و همه ی خانه ها دارای شیر آب هستند. به طور کلی آب روستا از دامنه ی کوهی که پشت آن واقع شده است (سیالان) که از طریق لوله کشی و به کمک سازمان آب فاضلاب روستایی به روستا انتقال داده شده تامین میشود.