شناسه : ۵۵۵۹۵۲ - جمعه ۲۱ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۰۴:۲۶
اینکه حضرت زینب سرخود را به چوبه محمل زده، صحت دارد؟
چنین مطلبی در کتاب های معتبر نیامده و با مقام و منزلت حضرت زینب سلاماللهعلیها تناسب ندارد
مسلم گچکار نقل می کند که:
مردم کوفه را دیدم که بر اطفال اهل بیت رقّت و ترحّم می کردند و نان و خرما و گردو برای ایشان می آوردند. آن اطفال گرسنه هم می گرفتند، امّ کلثوم آن نان پاره ها و گردو و خرما را از دست و دهان کودکان می ربود و می افکند، پس بانگ بر اهل کوفه زد و فرمود: «یا اَهْلَ الْکُوفَة ! اِنَّ الصَّدَقَةَ عَلَیْنا حَرامٌ؛ دست از بذل این اشیاء بازگیرید که صدقه بر ما اهل بیت روا نیست! ».
زنان کوفیان از مشاهده این احوال زار زار می گریستند، امّ کلثوم سر از محمل بیرون کرد، فرمود: ای اهل کوفه ! مردان شما ما را می کشند و زنان شما بر ما می گریند، خدا در روز قیامت ما بین ما و شما حکم فرماید.
هنوز این سخن در دهان داشت که صدای ضجّه و غوغا برخاست و سرهای شهدایی را که بر نیزه کرده بودند، آوردند، و از پیش روی سرها سر حسین علیه السّلام را حمل می دادند و آن سری بود تابنده و درخشنده ، شبیه ترین مردم به رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم و سیاهی محاسن شریفش مانند شَبَه مشکی بود و بن موها سفید بود؛ و طلعتش چون ماه می درخشید و باد، محاسن شریفش را از راست و چپ جنبش می داد، زینب را چون نگاه به سر مبارک افتاد، جبین خود را بر چوب مقدّم محمل زد! چنانچه خون از زیر مقنعه اش فرو ریخت و از روی سوز دل با سر خطاب کرد و اشعاری فرمود که: صدر آن این بیت است:
«یا هِلالاً لَمَّا اسْتَتَمَّ کَمالاً -غالَهُ خَسْفُهُ فَاَبْدی غُروب »
( مرحوم شیخ عباس قمی ) گوید که:
ذکر محامل و هودج در غیر خبر مسلم جصّاص نیست ، و این خبر را گرچه علاّمه مجلسی نقل فرموده، لکن مآخذ نقل آن: منتخب طُریحی و کتاب نورالعین است که حال هر دو کتاب بر اهل فن حدیث مخفی نیست ، و نسبت شکستن سر به جناب زینب علیهاالسّلام و اشعار معروفه نیز بعید است از آن مخدره که عقیله هاشمیین و عالمه غیر مُعَلّمه و رضیعه ثدی نبوّت و صاحب مقام رضا و تسلیم است .
و آنچه از مقاتل معتبره معلوم می شود حمل ایشان بر شتران بوده که جهاز ایشان پَلاس و رو پوش نداشته؛ بلکه در ورود ایشان به کوفه موافق روایت حذام (یا حذلم ) ابن ستیر به حالتی بوده که محصور میان لشکریان بوده اند؛ چون خوف فتنه و شورش مردم کوفه بوده ؛ چه: در کوفه شیعه بسیار بوده و زن هایی که خارج شهر آمده بودند، گریبان چاک زده و موها پریشان کرده بودند و گریه و زاری می نمودند. بنا براین چنین مطلبی در کتاب های معتبر نیامده و با مقام و منزلت حضرت زینب سلاماللهعلیها تناسب ندارد.