نامگذاری بخش مغز و اعصاب بیمارستانی در استانبول به نام "پروفسور سمیعی" + تصاویر

به گزارش ایسنا، در این مراسم پروفسور سمیعی سخنرانی با عنوان "پیشرفتهای کنونی در جراحی مغز" ایراد کرد و بخش جراحی مغز و اعصاب بیمارستان مغز را که به نام ایشان نامگذاری شده، به اتفاق "پروفسور تارهان" افتتاح کرد.

مجید سمیعی (زاده 29 خرداد 1316 در شهر تهران از خاندان سمیعی) پزشک و جراح مغز و اعصاب ایرانی است.

او در حال حاضر ریاست بیمارستان خصوصی علوم عصبی هانوفر در آلمان را بر عهده دارد که خود بنیان‌گذار آن بوده است. وی در زمینه تورم مغز و ترمیم و بازسازی جراحی دستگاه عصبی محیطی مطالعات مهمی انجام داده و بیشترین اعمال جراحی روی تومورهای موسوم به «نورینوم آکوستیک» را داشته است.

پروفسور سمیعی در شهر تهران زاده شد، پس از عزیمت خانواده از تهران به رشت و اقامت در محله تلفنخانه (بحرالعلوم)، تحصیلات ابتدایی را در این شهر و دوره متوسطه را در دبیرستان شاهپور رشت به پایان رسانید و سپس عازم آلمان شد.

رشته‌های زیست‌شناسی و پزشکی را در دانشگاه یوهانس گوتنبرگ شهر ماینتس به پایان رسانید و سپس دوره تخصص جراحی مغز و اعصاب را زیر نظر کورت شورمن شروع کرد و در سال 1349 به اخذ درجه تخصص در این رشته نایل آمد.

وی کار علمی را با سمت استادیاری و معاونت بیمارستان جراحی مغز و اعصاب آغاز کرد. پس از چندی سرپرستی بخش جراحی مغز و اعصاب اطفال را به عهده گرفت. در سال 1351 به اخذ درجه استادی جراحی مغز و اعصاب از دانشگاه یوهانس گوتنبرگ نایل شد.

در سال 1350 اولین دوره از دوران آموزشی جراحی میکروسکوپی را آغاز کرد و در سال 1356 نخستین آزمایشگاه تمرین جراحی میکروسکوپی آلمان را با کمک بنیاد فولکس واگن تأسیس کرد.

در سال 1356، ریاست بیمارستان جراحی مغز و اعصاب را در شهر هانوفر به عهده گرفت در همین سال، کرسی جراحی مغز و اعصاب در دانشگاه لیدن هلند به وی اعطا شد و در سال 1366 دانشگاه ماینتس تصدی کرسی جراحی مغز و اعصاب را به وی پیشنهاد کرد. در سال 1367 با قبول تصدی کرسی جراحی مغز و اعصاب در دانشگاه هانوفر به کار پرداخت. از سال 1367 تا 1371 ریاست انجمن بین‌المللی قاعده جمجمه را به عهده داشت و در سال 1371 به ریاست فدراسیون جهانی انجمن‌های قاعده جمجمه انتخاب شد.

پروفسور سمیعی بیمارستان فوق تخصصی و مرکز بین‌المللی آموزشی و پژوهشی تحقیقاتی علوم مغز و اعصاب ایران (IINI) را بنا کرده است که هنوز به بهره‌برداری نرسیده است. این بیمارستان از نظر ظاهر به بیمارستان مغز و اعصاب هانوفر شباهت دارد، اما مساحت آن در حدود سه برابر بیشتر از بیمارستان هانوفر است.

وی افتخارات علمی بسیاری در محافل پزشکی جهان کسب کرده و به تازگی همه این افتخارات را به موزه تاریخ پزشکی ایران اهدا کرده است.