متاسفانه برای دوست یابی بزرگسالان هیچ قانون و قاعده‌ای وجود ندارد. با این که استراتژی‌ها و راهنمایی‌هایی وجود دارد، ولی باز هم کار سخت،گیج کننده و بسیار شخصی است. روشی که برای یک نفر جواب داده باشد، برای دیگری ممکن است کارساز نباشدو همین امر،دوست یابی را چالش برانگیزتر می‌کند. بعضی اوقات، بهترین راه درک روش‌های دوست یابی تشخیص رفتارهای غلطمان است. با این که ارتکاب این اشتباهات شانس دوست یابی را کاملا از بین نمی‌برد، ولی اجتناب کردن از آن‌ها شروع یک دوستی جدید را آسان‌تر می‌کند.

1-متعادل نکردن اشتیاق و هیجان

پیدا کردن کسانی که با آن‌ها بلافاصله ارتباط برقرار کنید بسیار سخت است. به خاطر همین است که آشنا شدن با کسی که به دوستی با او واقعا علاقه مند باشید بسیار هیجان انگیز است. نشان دادن اشتیاقتان می‌تواند به نفع شما باشد چرا که نشانه‌ای از تمایل شما به شناختن یکدیگر است. با این حال، باید تعادل رعایت شود. تعریف و تمجید بیش از حد، پرسیدن سوال‌های شخصی بسیار یا اشتیاق بیش از حد برای اشاره کردن به نقاط مشترکتان با این که از سر صداقت و صمیمیت است ولی می‌تواند نشانه مستاصل بودن نیز باشد.

به خاطر داشته باشید که تشکیل یک دوستی، روند خودش را دارد و مهم است که اشتیاق خود را به طور تعدیل شده‌ای بروز دهید. هم چنین، هرچقدر طرف مقابلتان با شما صریح‌تر و راحت‌تر باشد، شما نیز می‌توانید اطمینان پیدا کنید که نشان دادن اشتیاقتان او را فراری نخواهد داد.

2-بی توجهی به خودتان

اجازه دادن به طرف مقابل تا درمورد خودش صحبت کند، استراتژی خوبی برای دوست یابی است. ولی شرکت کردن و ایفای نقش در مکالمه نیز اهمیت خودش را دارد. درباره چیزهای مورد علاقه خود صحبت کنید تا نقاط مشترکتان را پیدا کنید و نشان دهید به طرف مقابل اعتماد دارید. صحبت کردن درمورد خودتان ممکن است راحت نباشد و حس کنید خودپسندانه است ولی تمرکز تمام و کمال روی تنها یک نفر از دوستان، کار غلطی است.

3-تکیه بیش از حد روی تکنولوژی و شبکه مجازی

امروزه تکنولوژی نقش بزرگی در پیشرفت و نگه داشتن دوستی‌ها ایفا می‌کند. ولی هیچ وقت جای تعاملات رو در رو را نمی‌گیرد. خلقیات، شوخ طبعی و شخصیت ما همیشه در فضای مجازی به وضوح نمایش داده نمی‌شوند و موجب سوء تفاهم می‌شوند. در دوست یابی، تنها چیزی که به اشتراک می‌گذارید مهم نیست، بلکه نحوه اشتراک گذاری نیز اهمیت دارد. برداشتن تلفن و دعوت کردن دوستان برای بیرون رفتن ممکن است سخت‌تر و استرس زاتر باشد ولی ارزشش را دارد.

4-صادق نبودن با خودتان

هنگام دوست یابی، درگیر "باید" های بسیاری می‌شویم. مثلا:"باید دوستان بیشتری داشته باشم"،"باید به آن مهمانی بروم"، "باید برون گراتر باشم" ولی واقعیت امر این است که اعمال کردن این قوانین نتیجه عکس می‌دهد. به جای غرق شدن در قوانینی که برای خود وضع کرده‌اید، روی نشان دادن خود واقعیتان تمرکز کنید. سعی نکنید کسی باشید که نیستید. تایید نظرات اطرافیان صرفا چون به دنبال رابطه بهتری با آن‌ها هستید، به نفع شما نیست. خودتان باشید تا دوستی‌های عمیقی ایجاد کنید.

5-وقت گذاشتن روی افراد اشتباه

هرچه قدر سن ما بالاتر می‌رود، زمان برایمان ارزشمندتر می‌شود و برای همین ایجاد دوستی‌های غلط، سمی، یک طرفه و سرشار از حسادت اشتباه بسیار بزرگی است. نه تنها سلامت ذهنی ما کاهش می‌یابد، بلکه فرصت ایجاد دوستی‌های عمیق‌تر و مفیدتر را از دست می‌دهیم.

6-هیچ کاری نکردن

وقتی از دیدار با افراد جدید و ادامه صحبت اجتناب می‌کنید یا برای قطع رابطه با دوستی مخرب هیچ کاری نمی‌کنید، بزرگ‌ترین اشتباه را مرتکب شده‌اید. نباید بهانه بیاوریم چرا که حمایت دوستان، آن قدری مهم هست که نتوان از آن گذشت.

دوستی‌ها همانند روابط عاطفی نیازمند زمان و انرژی هستند. با افراد جدید ارتباط برقرار کنید و از توانایی‌های خود برای پیدا کردن بهترین استراتژی دوست یابی استفاده کنید.