گروهی از پژوهشگران آمریکایی می‌گویند استامینوفن، مسکن رایجی که بدون نسخه به فروش می‌رسد، علاوه بر درد جسمانی بر واکنش‌های عاطفی هم تاثیر می‌گذارد، و با مصرف آن، هم عواطف و احساسات منفی کمتر درک می‌شوند و هم عواطف و احساسات مثبت. در ادامه این مطلب را به نقل از جام جم آنلاین بخوانید.
تحقیقات اخیر این نظریه را مطرح کرده بودند که استامینوفن علاوه بر درد جسمانی، باعث می‌شود فرد تجربیات آزاردهنده اجتماعی یا احساسات تلخ ناشی از روابط خود را هم با شدت کمتری درک کند.
تحقیق پژوهشگران دانشگاه اوهایو تاثیر این دارو را علاوه بر کاهش درک احساسات منفی، شامل احساسات مثبت مثل لذت هم می‌داند.
این تحقیق به این نتیجه رسیده که استامینوفن علاوه بر تسکین دردهای جسمانی، احساسات، چه مثبت چه منفی، را نیز کرخ می‌کند. بنابراین می‌توان گفت که این دارو علاوه بر درد می‌تواند احساس لذت را نیز در فرد کاهش دهد.
به گفته جفری دورسو، روانشناس اجتماعی در دانشگاه اوهایو و مدیر این تیم پژوهشی، «به استامینوفن باید به دید یک تسکین دهنده همه جانبه احساسات نگاه کرد نه فقط مسکن درد»
او در این تحقیق تجربی به هشتاد و دو دانشجو در دو نوبت یک قرص یک گرمی استامینوفن و یک قرص دارونما (پلاسبو) داد.
محققان سپس در هر نوبت پس از گذشت یک ساعت، یعنی زمان آغاز فعالیت دارو، به دانشجویان چهل عکس نشان دادند که از نظر حسی و عاطفی برانگیزاننده بودند؛ مثلا عکس‌هایی از کودکان دچار سوءتغذیه شدید یا کودکان شادی که با گربه بازی می‌کردند.
پس از آن، از دانشجویان خواسته شد که براساس مثبت یا منفی بودن تصاویر به هرکدام تا پنج نمره مثبت یا منفی بدهند. در نوبت بعدی از آنها خواسته شد که واکنش عاطفی خود را به عکس‌ها، با صفر به معنی کم یا بی‌تفاوتی و ده برای بیشترین عکس‌العمل احساسی، ارزیابی کنند.
نتایج نشان داد آنهایی که قرص حاوی دارو را خورده بودند عکس‌العمل احساسی کمتری به تصاویر نشان داده بودند؛ به این ترتیب که عکس‌های شاد تاثیر کمتری در انگیزش احساسات داشتند و عکس‌های منقلب کننده نیز احساسات را کمتر جریحه‌دار کرده بودند.
پروفسور ژول دمول، استاد داروسازی دانشگاه ژنو معتقد است دلیل چنین اثری می‌تواند این باشد که «استامینوفن روی همان مسیری اثر می‌گذارد که سروتونین در سیستم اعصاب مرکزی طی می‌کند»
سروتونین هورمونی است که باعث ثبات خلق و کاهش اضطراب و افسردگی می‌شود بنابراین در ایجاد احساسات خوب نقش دارد.
پروفسور ژول دمول، استاد داروسازی دانشگاه ژنو هم معتقد است: «من مولکول استامینوفن را می‌شناسم بنابراین برای من بدیهی است که استامینوفن روی گیرندههای مختلفی اثر بگذارد و اصلا تعجب نمی‌کنم اگر تاثیرات دیگر این مولکول روزی کشف شود»
با اینکه روش این تحقیق به نظر پروفسور ژول دمول و محققان دیگر روش «به بهترین شکلی انجام شده» اما تحقیق روی جمعیت نسبتا کمی انجام گرفته، و در مورد کسانی که در این تحقیق شرکت داشتند هیچ اطلاعاتی ارائه نشده است.
نتایج این تحقیق با اینکه جالب هستند و این احتمال را مطرح می‌کند که استامینوفن روی گیرندههای مختلفی اثر می‌گذارد اما نمی‌توان به این نتیجه رسید که استامینوفن می‌تواند واکنش‌های عاطفی به اتفاقات زندگی واقعی را تخفیف دهد و مثلا از آن عنوان داروی ضد اضطراب استفاده شود یا اینکه خوردن استامینوفن لذت شب عروسی فرد را کم کند.
به عبارت دیگر تا تحقیقات بیشتر با نتایج روشن‌تر و محکم‌تری انجام نشود، نتیجه این تحقیق کاربرد بالینی ندارد.
