فلورانس، عشق و درسی از زندگی که باید آموخت

فلورانس (Florence) نیم ساعت فقط حال خوب است. در بازی می خندید، گریه می کنید، استرس می گیرید و وقتی از خبرهای بد روزانه خسته شدید برای مدتی کوتاه می توانید به آن پناه بیاورید. البته این احساس خوب خیلی طول نمی کشد ولی برای همین چند دقیقه ذهن تان پر از انرژی مثبت می شود.

بازی همه چیز را کنار هم دارد. همان قدر که زیبایی های عشق را به دلنشین ترین حالت ممکن به تصویر می کشد به همان اندازه از مشکلات می گوید. یک زندگی واقعی که شاید کمی از واقعیت کنونی به دور باشد اما لحظه های شیرین و سختی دارد که خیلی از ما در تک تک ثانیه ها ممکن است تجربه اش کنیم.

فلورانس داستان دختری با همین را روایت می کند که در روزمرگی های زندگی غرق شده است. روزها به سر کار می رود، هر از چند گاهی نگاهی به اینستاگرامش می اندازد، تلویزیون می بیند و بعضی وقت ها هم با مادرش تلفنی بحث می کند. با این حال، یک اتفاق رنگی متفاوت به زندگی او می بخشد.

در بازی خیلی کم نوشته هایی میبینیم و اصلا هم خبری از بیان دیالوگ ها نیست. به جای آن سازنده از موسیقی، رنگ بندی و پازل ها برای روایت ساخته خود استفاده کرده است. از همان ابتدا که وارد منو می شوید، بازی با آهنگش جادوی تان می کند و این احساس تا پایان حفظ می شود.

فلورانس توسط طراح ارشد مانیومنت ولی 1 ساخته شده است.

بسته به هر اتفاقی، یک موسیقی متفاوت می شنوید و این قطعه ها بخش هایی از احساسات کاراکترها را به نمایش می گذارند. گرافیک هم در وهله اول همین وظیفه را دارد. تغییر رنگ ها و حرکت هوشمندانه از یک طیف خاص، به خوبی دنیای کنونی فلورانس و فضایی که در هر لحظه بر زندگی او حاکم است را به تصویر می کشند.

اما نکته جالب تر، استفاده از پازل ها برای روایت داستان فلورانس است. فلورانس گیم پلی درگیر کننده ای ندارد، بازی از همان ابتدا به عنوان یک اثر اینترکتیو استوری روی مارکت ها عرضه شد و بنابراین همانند بقیه عناوین این سبک، تنها کاری که باید انجام دهید چند کلیک ساده یا تغییر بعضی اشیاء خواهد بود.

با این حال همین حرکت های کوچک تنها برای تعامل بازیکن با بازی نیستند و توسعه دهنده بخشی از داستان عنوانش را به دوش آن ها گذاشته است. در فلورانس همه چیز در خدمت داستان قرار دارد و سازنده با روش هایی متفاوت با چیزی که تاکنون می شناختیم، احساسات دنیایش را نشان داد. چیزی که با تفاوت هایی در مانیومنت ولی 2 هم دیده بودیم.

خیلی دوست داریم بیشتر از فلورانس صحبت کنیم ولی فلورانس از آن دسته بازی ها نیست که یک مقاله طولانی پیرامونش بخوانید. هر چه قدر بگوییم گرافیک هنری بازی دلنشین است، استفاده از پازل ها برای روایت خلاقانه بوده، موسیقی آرام تان می کند و تمام این بخش ها به یک داستان زیبا منتهی شده اند همچنان خودتان باید به تجربه بازی بنشینید.

فلورانس جزو بازی های فراموش نشدنی است که در میان پورت های بازی های بزرگ برای اسمارت فون ها، این دیوایس های دستی به آن نیاز دارند. یک تجربه دلنشین و کوتاه که می تواند حال تان را خوب کند و در میان آثار تکراری این روزهای موبایل مرهمی باشد.