این یک دستور نیست!

قسمت هایی از توصیه های حجت الاسلام قرائتی، مفسر قرآن و رئیس ستاد اقامه نماز به هیئت های مذهبی
 

بعد از 30 سال گفتگو در تلویزیون، خواستم یک نامه در جهت عزاداری صحیح برای ائمه اطهار، برای شما و همکاران عزیزتان بنویسم. ای عزاداران! شما با عزاداری خود دل پیامبر(صلی الله علیه و اله) و حضرت علی(علیه السلام) و حضرت فاطمه(علیهاالسلام) را شاد می کنید. در حدیث می خوانیم: فرشته ها نیز برای امام حسین (ع) گریه می کنند.
آنچه اسلام و شیعه دارد از قیام امام حسین(ع) است، بنابراین باید هر سال بهتر از سال قبل عزاداری را انجام دهیم؛ لکن این گوهر گرانبها نیز آسیب پذیر است. هدف از این نامه آن است که برادرانه و خاضعانه، آسیب های آن را که شما خود بهتر می دانید، با یکدیگر مرور کنیم.
1-از کسانی دعوت کنید که علاوه بر تحریک عاطفه، عقل و حماسه را نیز رشد دهند. اشعار، برخاسته و برگرفته از آیات و روایات و تاریخ کربلا باشد. آن گونه عزاداری کنیم که اگر صاحب اصلی عزا (امام زمان(عج) وارد مجلس شد، ما را دعا کند.
2-چون ما منتظر حضرت مهدی(عج) هستیم و او امام جهان است، باید ما هم جهانی فکر کنیم و تعصب های محلی و هیئتی را کنار بگذاریم.
3-چون هدف عزاداری، خداست، به فکر رقابت، چشم و هم چشمی که ما را از اخلاص دور می کند، نباشیم.
4-اذیت مؤمن گناه بزرگی است. ایجاد ترافیک، سدّ معبر، صدای بلندگو و هر کار دیگری که موجب آزاررسانی به دیگران باشد، باید از حریم عزاداری دور شود.
5-امام حسین (ع) روز عاشورا در برابر تیرهای دشمن، نماز را اقامه کرد، شما عزاداران عزیر باید اول وقت همراه با ندای اذان، اقامه نماز جماعت کنید و از قبل یک روحانی با خود داشته باشید و امکان وضو و سجاده را فراهم کنید.
6-در مدح اهل بیت: مبالغه و غلو نکنیم و مقام انبیاء و اولیای دیگر را پایین نیاوریم. از اشعار و عبارات سطحی دوری کنیم. از بیان جملاتی که قد و بالا و چشم و ابروی اهل بیت و اصحاب آنان را توصیف می کند، صرف نظر کنیم. آنچه در شأن امام حسین (ع) است، جمله «هیهات منا الذله» است. یعنی زیر سم اسب می روم، اما زیر بار زور نمی روم؛ سر به نی می دهم، ولی نزد طاغوت سر خم نمی کنم.
7-از ابزار موسیقی و ریتم هایی که در شأن عزاداری امام حسین (ع) نیست دوری کنیم.
8-در عزاداری مراعات مسائل بهداشتی بشود. در مجالس سیگار نکشیم، گاو و گوسفند و شتر را در خیابان نکشیم؛ در غذا پختن و تقسیم آن، اسراف نکنیم؛ در میان کسانی که در جلسات شرکت می کنند تبعیض قائل نشویم و مراعات افراد را که روز باید مشغول کار و تحصیل باشند، بکنیم.
9-روحانیون عزیز نیز آنچه مورد نیاز منطقه است، در سایه آیات و روایات همراه با تاریخ کربلا بیان کنند و آن گونه سخنرانی کنند که حتی بچه های پای منبر هدف از قیام امام حسین(ع) و پیام کربلا را بفهمند. آنچه گفته شد نه دستور است و نه بخشنامه؛ بلکه نامه ای است برخاسته از سوز و ناله؛ امید است به این تذکرات که بارها از زبان امام(رحمه الله) و مراجع بزرگوار و رهبر معظم انقلاب شنیده ایم، برای رضای خدا عمل کنیم.
منبع :ماهنامه فرهنگی اجتماعی دیدار آشنا شماره 134