امام حسین

ارتباط میان رخداد عظیم عاشورا و مسألة مهدویت، به گونه ای گسترده است که می‌توان در هر بعدی از ابعاد آن، بحثی را مطرح کرد

واقعه ی عاشورا ، با همه ی بزرگی مصیبت و بی هماوردی فجایعی که بر بزرگترین انسانهای تاریخ داشت، درسهای فراوانی دارد

مکتب تربیتی عاشورا همواره پای برجای است و برای همگان پیام دارد. دوستداران اهل بیت (ع) و عاشقان امام حسین (ع)، پیوسته آن حضرت را الگو و سرمشق خود قرار می دهند و از ایشان درس زندگی می گیرند

مجله: نامه جامعه - شماره 30در نگاه اندیشمند مسیحی آنتوان بارا

در بخش‌های گذشته روشن شد که تمام موجودات برای حضرت سیّدالشهدا (ع)  اشک ریختند و این دلیل آشکاری است که حقیقت نوریّة حضرت سیّدالشهدا (ع)  در تمام موجودات عالم سریان و جریان دارد

واقعیت این است که هر تبیینی که از این حماسه به دست داده می شود، باید از دو مؤلفه شواهد کافی تاریخی و نیز هم خوانی با فلسفه امامت و رسالت امامان شیعه برخوردارباشد

یا رب به رخ نشسته در خون حسین(ع)

بریر بن خضیر از حماسه سازان کربلا و یاران باوفاى امام حسین علیه السلام است که سیره نویسان و مقتل نگاران از او با عنوان هاى گوناگون، بریر بن خضیر، بریر بن حضیر، بدیر بن خضیر، بریر بن حصین، بدیر بن حضیر یاد کرده اند

امام حسین(ع) در قرآن چنین روایت شده است:

ابن ابی‌الحدید معتزلی می‌نویسد: شایسته است هر خردمندی در تاخیر بیعت علی علیه‌السلام با ابوبکر بیندیشد که اگر کار علی علیه‌السلام درست بود پس کار ابوبکر در تکیه زدن بر منصب خلافت خطا بود.(شرح نهج‌البلاغه، ج20، ص24)