تهران-قدیم

حذف نشانه‌های قدیم در کوچه پس کوچه‌های شهر، این بار گریبان تیر برق‌های تهرانِ قدیم را گرفته است؛ نشانه‌هایی که هرچند این روزها کمتر کسی به آن‌ها توجه دارد، ولی همین لکه‌های هر چند کوچک، تاریخی را روایت می‌کنند و از میراث فرهنگی و ملی است.

کانال تلگرامی عکس‌های زیر خاکی تصویری از حال و هوای محرم در تهران قدیم را به اشتراک گذاشت.

می‌گوید رادیوهای قدیمی کیفیت صدای بهتری داشت و گوش دادن به آنها حس بهتری دارد. احتمالا برای خیلی از نوستالژی‌بازها و کسانی که دهه‌های 40 و 50 و 60 را تجربه کرده باشند، این توصیف‌ها قابل قبول است

«52 سال پیش وقتی شش یا هفت سالم بود با پدرم سوار ماشین دودی می‌شدم، مسیر پارک رازی تا محدوده‌ی خیابان لرزاده امروزی را با آن طی می‌کردیم اما حدود سال 47 به بعد دیگر کسی سوار آن نشد و روی ریل‌ها را پوشاندند.»

شاید یک شانس بود، درست زمانی سر سایت باستان‌شناسی بازار حضرتی حاضر شویم که جدیدترین یافته ترانشه‌های ایجاد شده در سایت بدست می‌آید و سرپرست کاوش در این سایت، آن را بخشی از سازه خشتی قطوری بداند که احتمالاً بخشی از برج و باروی عصر صفویه تهران است و نخستین حصاری باشد که بنا به تصریح متون تاریخی، تهران را صاحب قلعه‌ایی با 114 برج کرد

صحبت از تهران قدیم تعدادی را به یاد ری و بعضی را به دوره قاجار می‌کشاند. دگرگونی‌های بنیادین در تهران از سال 1300 به بعد ایجاد شده‌است. این شهر در 1354 حدودا 4 میلیون جمعیت داشته و شهری مدرن در جهان محسوب می‌شده است.

در حوالی موزه ایران باستان، کوچه مجاور سازمان میراث فرهنگی، در ضلع جنوبی خیابان امام خمینی (سپه سابق)، یعنی کوچه جمشیدخواه که الان هم وجود دارد و تمام خانه‌های قدیمی به مرکز فروش لوازمات فنی تبدیل شده، در پلاک شماره یک این کوچه به دنیا آمدم.

عکس زیر بزرگراه چمران (پارک وی) تهران را در سال ۱۳۵۲ نشان می‌دهد.

مردی باگوسفندانش در خیابان‌های طهران و چشم اندازی از پشت مدرسه دینی سپهسالار را مشاهده می کنید.