برخورد

پژوهشگران بر این باورند که سیاهچاله‌های با جرم متوسط ​​می‌توانند مدام با یکدیگر ادغام شوند تا زمانی که به یک نوع «هیولای کیهانی» تبدیل شوند که در وسط کهکشان‌ها، از جمله کهکشان خود ما قرار دارد.

واقعاحیرت‌انگیز است. این موج هفت میلیارد سال منتشر می‌شده. یعنی این اتفاق 'درست قبل از نیمه' عمر دنیا رخ داده و حالا به شکل مکانیکی حسگر‌های ما را در زمین تکان داده است.

علاوه بر این، حرارت ناشی از اضمحلال رادیواکتیو یخ‌هایی را که به سنگ شهابی شکل داده بود، در داخل خود شهاب‌سنگ تبدیل به مولکول‌های آب می‌کرد.

آن‌ها گفتند که اگر سیارک وارد مدار زمین شود، متلاشی خواهد شد و شهابی درخشان به وجود خواهد آورد. این شهاب‌سنگ به دلیل ابعاد کوچکش، از سوی ناسا به عنوان «شیئی بالقوه خطرناک» شناخته نشده‌است.

شهاب‌های بارش دلتای دلوی با سرعت تقریبی 150 هزار کیلومتر بر ساعت در ارتفاعی حدود 100 کیلومتری زمین با جو برخورد می‌کند. این ذرات میلی‌متری و میکرو متری بوده و از برخورد آن‌ها با اتم‌های جو طی فعل و انفعالات خاص، نور زیادی تولید می‌شود.

برخورد 800 میلیون سال پیش شهاب سنگ‌ها با کره زمین پیش از آغاز دوره زمین شناسی کریوژنین (Cryogenien) بر روی کره زمین روی داد. در این دوره بیابان‌هایی یخ زده در سطح کره زمین شکل گرفته بود.

سیارک ND2020 هم با عبور از فاصله پنج و نیم میلیون کیلومتری زمین در دسته سیارک‌های خطرناک قرار می‌گیرد! بنابر اعلام ناسا اگر با زمین برخورد کند، خسارت زیادی به همراه دارد، اما احتمال این برخورد بسیار اندک است.

این روش دفاعی منجر به تکه تکه شدن شهاب‌سنگ‌ها (که خطری بالقوه در روش‌های دیگر، مانند انفجار یک ابزار در سطح شهاب‌سنگ است که به آسیب‌های گسترده می‌انجامد) نمی‌شود.

گفتنی است در صورت افزایش احتمال برخورد این شهاب سنگ بزرگ با زمین، ناسا حتما با ردیابی مسیر دقیق آن راهکار‌هایی برای جلوگیری از رخداد این اتفاق در آستین دارد.

محققان می‌گویند این اتفاق ممکن است باعث انتقال مولکول‌هایی که امکان تشکیل زندگی روی زمین و حتی احتمالاً روی مریخ، را دارند به اینجا شده باشند.