جهانی-شدن

جهانی شدن (1) مفهومی است که برای توصیف وضعیت کنونی حاکم بر نظام بین الملل به کار می رود . هرچند برخی تفاسیر ماهیت جهانی شدن را عمدتا اقتصادی می دانند، جنبه های سیاسی و فرهنگی آن را نیز نمی توان از نظر دور داشت

جهانی شدن یک واقعیت اجتناب ناپذیر در عصر حاضر و پدیده ی دو رویه است که در عین داشتن پیامدها و نتایج منفی، شرایط و فرصت های جدیدی را ایجاد می کند . شناخت علمی و همه جانبه ی این پدیده ما را در اتخاذ یک استراتژی کارآمد یاری خواهد کرد . در این زمینه سه استراتژی کلان وجود دارد:

سه مفهوم «سرمایه داری» و «جهانی شدن»، «نابرابری» موضوع مورد بحث است. در این مقاله کوشش شده است تا حد امکان رابطه میان این سه مفهوم روشن گردد. البته هدف مقاله، «نابرابری» است؛ بدین سان که از خلال بررسی رابطه میان سرمایه داری و مسئله جهانی سازی بتوان وضعیت نابرابری را در صحنه سیاست جهانی و مناسبات کشورها بهتر درک کنیم.

درباره تاریخچه جهانی شدن دو دیدگاه عمده وجود دارد: دیدگاه اول آن است که جهانی شدن حدود 400 سال قدمت دارد و با شروع جریان مدرنیسم، این رخداد نیز شکل گرفته است

همشهری، ش 3613 3615، 26و28/10/83

نویسنده، با هدف بررسی جایگاه عدالت و دموکراسی در عصر جهانی شدن ابتدا به نقل برخی از دیدگاه های متناقض درباره جهانی شدن می پردازد و سپس بحث درباره عدالت را پی می گیرد

ایران، ش 2926 2927، 8 و 9 /7/83

جهانی شدن با اعمال سیاست های مبتنی بر قیمومیت جهانی از سوی قدرت واحد، متفاوت است. جهانی شدن فرآیند طبیعی توسعه جوامع بشری است که با توجه به ماهیت جهانی دانش بشری، پیشرفت های علمی، توسعه ارتباطات و نیز به وجود آمدن ساختار جهانی اقتصاد شکل می گیرد و به حضور فعال کلیه ملت ها در جهان می انجامد

همه ما در مقوله جهانی شدن تحت تأثیر رویدادها و فرآیندهای دور دست قرار می گیریم و بر آنها تأثیر می گزاریم

این نوشتار به فرآیند و چالش های مقوله جهانی شدن و چگونگی برخورد کشورهای در حال توسعه با این مسئله می پردازد. آیا کشورهای در حال توسعه واقعا می توانند در ضمن بهره مندی از مزایای «آزاد سازی»، از پی آمدهای مخرب این روند مصون بمانند. به نظر می رسد به جای آزاد سازی سریع و تسلیم بی قید و شرط، اتخاذ سیاست آزاد سازی گزینشی برای این کشورها مناسب تر باشد.