حسن

علی رغم اینکه افتخار شاگردی ایشان را نداشته ام و عزیزانی که از محضر ایشان بهره برده اند اولی به این مسئله هستند در هر صورت حضرت استاد انصاری شیرازی غنی از تغریف هم چون منی است

حجت الاسلام و المسلمین محمد باقر شریعت نیا نویسنده آثاری چون، ‎تحریری بر اصول فلسفه و روش رئالیسم، علامه سید محمدحسین طباطبائی، معاد در نگاه عقل و دین و....همزمان با ایام شهادت امام حسن عسکری(ع) در گفتگو با سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه» به بیان برخی از ابعاد حیات طیبه این امام همام پرداخت.

ائمه معصومین (ع) به عنوان حجت خدا بر مردم، رفتار و گفتارشان حجت است. ماجرای صلح امام حسن (ع) هم عملی است توسط حجتی از حجتهای خدا که با هر انگیزه ای اعم از تکلیف گرایی یا حفظ مکتب اسلام و مصالح عمومی انجام شده باشد، قطعاً دلایل منطقی و عقلی خود را داشته است. آنچه در پی می آید نگاهی است کوتاه بر شرایط صلح تاریخی امام حسن (ع).

شیخ عفیف صالح حسن بن مثله جمکرانی (ره) میگوید که: من شب سه شنبه هفدهم ماه مبارک رمضان سال 393 در منزل خود خوابیده بودم که ناگهان جمعیتی به درب منزل من آمدند نصفی از شب گذشته بود مرا بیدار کردند و گفتند: برخیز و دعوت امام مهدی صاحب الزمان را اجابت کن که تو را می خواند

علم اخلاق از عوامل مهم بهره مندی انسان از خوشبختی این سرا و آن سرا و رسیدن به مطلوب نهایی و حقیقی خود یعنی تقرب به خدا و مقام خلیفةاللّهی است، اما مهم این است که علم اخلاق خود دارای اصول و مبادی است و پیش از هر چیز باید با این اصول و مبادی (که فلسفه اخلاق را تشکیل می دهد) آشنا شد

علامه مظفر در کتاب اصول الفقه سه معنا برای حسن و قبح ذکر کرده است:

تحوّلات و پیشرفتهای پرشتابِ روابط و مناسبات تجاری و توسعه گستره همکاریهای اقتصادی بین المللی در بین کشورهای مختلف در دهه های اخیر باعث شده است تا ضرورت تدوین مجموعه قوانین حقوق تجارت بین المللی از سوی کشورهای مختلف و جامعه های بین المللی احساس شود.

نوشتار حاضر مروری بر رساله عرفانی معنوی «فصّ حکمة عصمتیّة فی کلمةٍ فاطمیّه» اثر استاد حسن حسن زاده آملی است که به وزان و روش فصوص الحکم ابن عربی و به منظور تتمّه و تکمیل آن به رشته تحریر درآمده است. این رساله 22 موضوع را شامل می شود که حضرت استاد آن را در 19 فصل شرح کرده اند.

این اثر از آثار ارزنده علامه بزرگوار کمال الدین حسن بن مولی شمس الدین محمدبن الحسن الاسترآبادی النجفی است. او، از مفاخر دانشمندان شیعه در قرن هشتم ه.ق. به شمار می رود و از خبرگان بنام شیعه در تفسیر و فقه است.

ابوعلی حسن بن محبوب بن وهب بن جعفر بجلی، معروف به سراد، از بزرگان رجال شیعه و راویان نامور است.