از ابتدای خلقت، هنگامی که انسان به تدریج قادر به شناسایی توانایی های ذاتی و فطری خود شد و اولین اقدامات را برای حفظ وجود خود از خطرات و رفع نیازها انجام داد شاید خودش هم نمی دانست که چه نیروی خارق العاده و توانایی خاصی را خداوند در وجودش به ودیعه نهاده است که به وی قدرت «ساختن»، «ایجاد کردن» و «اختراع کردن» را می دهد.
