سیاهچاله

این سیاره که با ستاره‌ای پرنور دور هم می‌چرخند، سنگین‌تر از آن است که محاسبات قبلی نشان می‌داد. جِرم این سیاه‌چاله تقریبا 21 برابر خورشید ما است.

ما فکر می‌کنیم یک سیاه‌چاله بسیار عظیم در مرکز این کهکشان، زمانی که یک ستاره عظیم در حال چرخش را می‌بلعد، این انفجار‌ها و فوران‌ها را ایجاد می‌کند.

فاصلۀ زمین با سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری حدود 25800 سال نوری است، این محاسبۀ جدید حدود 1900 سال نوری نزدیک‌تر از برآورد قبلی است

این بدان معنی نیست که زمین در حال نزدیک شدن به کمان‌ای و فرو رفتن در آن است بلکه این یافته‌ها تنها نتیجه یک مدل دقیق‌تر از کهکشان راه شیری است که بر اساس داده‌های جدید به دست امده است.

مشاهدات نشان می‌دهند که جرم این ستاره حدودا برابر با جرم خورشید ماست و همچنین نیمی از جرم آن در سیاه‌چاله‌ای از دست رفته که یک میلیون برابر خورشید جرم دارد.

دانشمندان در خبری که یک خبر بسیار بزرگ برای جامعه علمی است، اعلام کردند سیاه چاله "*M 87" که نخستین سیاهچاله تاریخ است که به تصویر کشیده شده است، تکان می‌خورد.

هم‌اکنون دانشمندان امیدوارند بتوانند با استفاده از جزئیاتی بیشتری که اکنون قادر به مشاهده آن هستند، به تماشای این جرم ادامه دهند تا دید بهتری از چگونگی تغییر سیاهچاله‌ها در طول زمان به دست آورند.

پژوهشگران بر این باورند که سیاهچاله‌های با جرم متوسط ​​می‌توانند مدام با یکدیگر ادغام شوند تا زمانی که به یک نوع «هیولای کیهانی» تبدیل شوند که در وسط کهکشان‌ها، از جمله کهکشان خود ما قرار دارد.

واقعاحیرت‌انگیز است. این موج هفت میلیارد سال منتشر می‌شده. یعنی این اتفاق 'درست قبل از نیمه' عمر دنیا رخ داده و حالا به شکل مکانیکی حسگر‌های ما را در زمین تکان داده است.

اخترشناسان از رصد یک سیاه‌چاله که ظرف یک سال غیب و دوباره ظاهر شد، در شگفتی فرو رفته‌اند.