صبر-و-بردبارى

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ [1]

عکس العمل ما در برابر فقدان عزیزان و بسیاری از مصیبت ها و مشکلات زندگی چیست؟ گاهی اولین سخنی که بر زبان می آوریم این است که: «چرا من؟ مگر من چه گناهی به درگاه خدا کرده بودم که مستحق چنین مصیبتی شده ام؟»

"صبر" یک اصل کلى و اساس اسلامى است که در موردى از قرآن با نماز همراه ذکر شده است.

امروزه در عرف عام، دامنة معنایی واژه صبر و شکیبایی به اندازه‌ای محدود و کم شده است که تنها در معانی مکث، تحمّل سختی‌ها و قانع شدن در برابر وضع موجود می‌توان جلوة شکیبایی را پیدا نمود.

حضرت آیةالله‌ شیخ محمدتقی آملی (قدس‌سره): برای جلوگیری از صفت غضب دو راه ممکن است، یکی حلم و دیگری کظم الغیظ یعنی فروخوردن غیظ و خشم.

فضایل اخلاقی و دوری از زشتی ها و پلیدی ها مورد تاکید همه ادیان توحیدی خصوصا دین مبین اسلام بوده و دارای آثار و برکاتی هستند که ما را متوجه علت این میزان تاکید دین و معرفی آن به عنوان هدف رسالت انبیا می کند

 بعضی از عالمان اخلاق، صبر را دروازه ورود به مقام رضایت به مقدّرات الهی و مقام رضا را باب رسیدن به وادی محبت پروردگار دانسته اند. بنابراین دستیابی به مقام «رضا» و «محبت» پروردگار از آثار مهم صبر در همین دنیاست.

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ [1]

حضرت زین العابدین علیه السلام در مناجات های خمس عشر به خدا عرض می کنند: "یا نعیمی و جنتی یا دنیای و آخرتی؛ تو نعمت های منی، تو بهشت منی، تو دنیای منی، تو آخرت منی! آری، خدا چنین بنده هایی دارد

صابران در برخورد با مصائب شعارشان إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ است، و این شعار نه این که فقط بر زبان آنان جارى است، و نه این که معنایش را در ذهن خود خطور مى دهند، بلکه حقیقت این شعار از افق تک تک سلول وجودشان در طلوع است، به این معنا که براى هستى از روى ایمان و صدق فقط یک مالک قائل اند و همه ملکیت هاى اعتبارى مانند مالکیت انسان را ...