قرائت

از جمله اخباری که عموما دلالت می کند بر سوره های حوامیم یکی از آنها، از حضرت رسالت صلی الله علیه و آله وسلم است که فرمود: حوامیم، زبور قرآن است. و در روایت دیگر آمده که هر چیزی را میوه ای است و میوه قرآن، حوامیم است؛ چه این سوره ها، روض (قصر)های زیبایند که متصل به یکدیگر، هر که خواهد در مرغزار بهشت گردش کند، باید که حوامیم بخواند.

روایت است از رسول که گفت: هر که او سوره قصص بخواند، هیچ فرشته در زمین و آسمان نماند مگر این بر صدق او گواهی دهد روز قیامت که او صادق بود که همه چیزی هلاک شونده است مگر هستی و ذات خداوند و ذات او، او راست حکم و با اوست گردانیدن شما. (زنده کردن و بازگشت به او).

از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم روایت است که فرمود: هر که سوره سبا تلاوت کند، هیچ نبی و رسول نباشد مگر که در روز قیامت، رفیق او باشد و با او مصافحه کند.

روایت است از رسول خدای(ص) که فرمود: خدای تعالی، سوره طه و یس را خواند پیش از خلق آدم به دو هزار سال. چون فریشتگان بشنیدند، گفتند: خوشا به حالِ امّتی را که این به ایشان فرستد و خوشا زبانی که به این لغت سخنی گوید و خنک قلبی که حامل این باشد.

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: کسی که این سوره را تلاوت کند، به شمار هر یک از کسانی که بر گِردِ خانه خدا طواف نموده و یا در آنجا برای عبادت معتکف شده است، ده پاداش به او ارزانی می گردد. امام صادق علیه السلام نیز فرمود: دو سوره را در یک رکعت [پس از حمد [نمی توان خواند مگر سوره ضُحی و انشراح و سوره فیل و قریش را.

از حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم روایت است که فرمود: هر کس سوره احقاف بخواند او را پاداش عظیم دهند و سَیئاتِ او محو کنند و ده درجه [مقامش را] بالا نمایند.

هم اکنون پایگاههای اسلامی فراوانی در اینترنت موجود است و خوشبختانه شمار آنها روز به روز نیز در حال افزایش می باشد. دایر کنندگان سایت های اسلامی، هر یک در حد توان و استعداد خود، علاقه مندان به پیام الهی را در سراسر دنیا از سرچشمه معارف وحی برخوردار می سازند.

اختلاف قرائت برخی از ابیات شاعران و تلفظ دو یا چندگانه ای که که گاه یک فعل یا یک عبارت بر می تابد، سبب چندگونه شدن مفهوم یک بیت یا یک عبارت می شود و این امر اجتناب ناپذیر است. در این گونه موارد، غالبا رأی دانشوران نکته سنج و آگاه به معانی و تعابیر واژه ها و اصطلاحات می تواند راهگشای جویندگان حقیقت باشد.

یکی از نظریه های متأثر از هرمنوتیک غرب، نسبیت فهم متون دینی و یا هر متن دیگر می باشد. صاحبان این نظریه در تلاشند، متد هرمنوتیک غرب را در تفسیر متون دینی به کار ببرند. آنها با صامت انگاری شریعت و دخالت پیش فرضهای ذهنی مفسّر در فهم متن و روبرو شدن با قرائتهای گوناگون بر این باورند که فهم صریح متن، دست نیافتنی است.

قرآن کلام وحی و معجزه جاوید پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله است که خداوند بشارت حفظ آن را از پیش داده است؛ «إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ»(2) و این حفظ قرآن و عدم تحریف آن از اعتقادات مسلّم ما مسلمین می باشد