73 ـ سوره مزمّل (مکی، 20 آیه)
پیامبر گرامی فرمود: کسی که سوره مُزَّمّل را، خالصانه و آگاهانه تلاوت کند و بدان ایمان آوَرَد، رنج ها و سختی ها در این جهان و در جهان دیگر از او برداشته خواهد شد.
حضرت صادق علیه السلام فرمود: هرکس سوره مزمّل را در نماز عشا یا آخر شب تلاوت کند، شب و روز و خودِ این سوره، گواهِ او در روز رستاخیز خواهند بود و خدا به او زندگی پاک و پاکیزه و آراسته به آزادگی و پروا و معنویت و مرگ پاکیزه و انسانی، ارزانی خواهد داشت.
74 ـ سوره مُدَّثِّر (مکّی، 56 آیه)
وقتی پیامبر گرامی در غار «حرا» با فرشته وحی روبرو گردید و گوش جانش به نخستین آیات جان بخش و آهنگ و محتوای آن آشنا شد، به خانه بازگشت و از شعله های «وحی» مشتعل بود. جامه به خود پیچید و خوابید. آن گاه این سوره فرود آمد و بدین وسیله، آن حضرت به قیام برای تحول فکری و اخلاقی و رفتاری در جامعه فرا خوانده شد.
از پیامبر گرامی آورده اند که در فضیلت این سوره فرمود: هرکس سوره مدّثّر را با دل و جان و برای آگاهی و عمل تلاوت کند، به شمار هر یک از کسانی که دعوت پیامبر را در مکه باور داشته و ایمان آورده و یا او را تکذیب نموده اند، به او ده پاداش ارزانی می گردد.
از امام صادق علیه السلام آورده اند: کسی که سوره مدَّثِّر را در نماز واجب خویش بخواند، بر خداست که او را همراه پیامبر و در جوار رحمت او و در رتبه و ردیف او قرار دهد و در زندگی این جهان، بدبختی و شقاوت، هرگز دامان او را نگیرد.
75 ـ سوره قیامت (مکی، 40 آیه)
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: هرکس سوره قیامت را تلاوت کند، من و فرشته وحی به سود او در روز رستاخیز گواهی خواهیم داد که: او به روز رستاخیز ایمان داشته و در آن روزِ سهمگین، چهره اش از چهره دیگران درخشنده تر است.
و از امام صادق علیه السلام آورده اند که: هرکس سوره قیامت را تلاوت نماید و به آن عمل کند، خدا این سوره را در روز رستاخیز به همراه او، از آرامگاهش، با بهترین سیما برمی انگیزد و هماره به او نوید می دهد و بر چهره اش می خندد تا او از صراط و میزان بگذرد.
76 ـ سوره انسان = دَهر = ابرار = هَل اَتی (مَدنی، 31 آیه)
پیامبر گرامی فرمود: کسی که سوره «هَل اتی» را آن گونه که باید، بخواند و از آن، شمع زندگی برافروزد، پاداش او از جانب بهشت پر نعمت و لباس های زیبای بهشتی است.
امام باقر فرمود: هرکس سوره «هَل اتی» را در نماز بامدادیِ روز پنجشنبه تلاوت کند، خدای تعالی، حوران بهشتی را نصیب او خواهد فرمود و در سرای آخرت، با پیامبر گرامی، همدم خواهد شد.
77 ـ سوره مُرسلات (مکی، 50 آیه)
پیامبر گرامی فرمود: هرکس این سوره را آگاهانه و خالصانه و برای عمل تلاوت کند، در مورد او نوشته می شود که: او از شرک گرایان و حق ناپذیران نیست.
امام صادق علیه السلام فرمود: هرکس این سوره را تلاوت کند و خویشتن را با رهنمودِ آن بسازد، با پیامبرِ خدا آشنا می گردد.
78 ـ سوره نَبأ (مکی، 40 آیه)
نام بیدارگر این سوره، نَبَأ به معنی خبر مهم و رویداد بزرگِ رستاخیز آمده است که مردم، درباره آن، از یکدیگر می پرسند. این سوره، با نام های «عَمَّ»، «تساؤُل» و «مُعصِرات» نیز خوانده شده است.
پیامبر گرامی فرمود: کسی که سوره عَمَّ را بخواند، خدا او را از نوشیدنی سرد و گوارای بهشتی در روز رستاخیز سیراب می سازد.
امام صادق فرمود: هرکس این سوره را در هر روز تلاوت کند، سالِ تلاوتِ او به پایان نمی رسد، مگر اینکه به زیارت خانه خدا نائل می گردد.
79 ـ سوره نازعات (مکّی، 46 آیه)
پیامبر گرامی فرمود: کسی که سوره نازعات را بخواند، بازداشت و حساب رسیِ او روز در رستاخیز، تنها به اندازه خواندن یک نماز روزانه خواهد بود و آن گاه به بهشتِ زیبای خدا در خواهد آمد.
امام صادق علیه السلام فرمود: کسی که این سوره را بخواند، از این جهان، سیراب می رود و در روز رستاخیز، سیراب برانگیخته می گردد و در سرای آخرت، سیراب وارد بهشت پر طراوت و نعمت خدا می شود.
80 ـ سوره عَبَس (مکی، 42 آیه)
پیامبر گرامی فرمود: کسی که سوره عَبَس را بخواند، روز رستاخیز در حالی وارد محشر می گردد که چهره اش خندان و شادان است.
از حضرت صادق آورده اند: هرکس سوره عَبَس را بخواند، در زیرِ عرش خدا و در بوستان ها و باغ های پر طراوت و زیبا، و در سایه لطف و کرامت او، و در بهشت پر نعمتِ او خواهد بود، و این کار بر پروردگارش بزرگ نیست.
81 ـ سوره تَکویر = کُوِّرَت (مکی، 29 آیه)
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: کسی که سوره تکویر را بخواند، خداوند او را از رسوایی آن روز که نامه های عمل گشوده می شود پناه می دهد. کسی که دوست می دارد در روز رستاخیز به مهر و لطفِ من نگاه کند، سوره تکویر را بخواند.
82 ـ سوره انفطار (مکّی، 19 آیه)
پیامبر گرامی فرمود: کسی که این سوره را تلاوت کند، خداوند به او پاداشی عظیم ارزانی می دارد و در روزِ رستاخیز، کار او را سامان خواهد داد. هرکس دو سوره «انفطار» و «انشقاق» را تلاوت کند و آن دو را در نمازِ فریضه و نافله در برابرِ دیدگان خود قرار دهد، همه موانع و حجاب ها، میان او و خدا برداشته می شود و همه فاصله ها کنار می رود و با چشم دل و اندیشه، او را می نگرد و در مورد او می اندیشد تا از حساب رسی نجات یابد.
83 ـ سوره مُطَفِّفین (مکی، 36 آیه)
پیامبر گرامی فرمود: کسی که این سوره را تلاوت کند، خدا او را در روز رستاخیز، از شرابِ پاک و صاف سیراب می سازد.
و نیز از امام صادق علیه السلام آورده اند: کسی که این سوره را در نمازهای واجب خویش بخواند، خدا، امنیت از آتش و عذاب را در روز رستاخیز به او خواهد داد و آن گاه است که نه آتشِ دوزخ، او را می بیند و نه او، آتش را دیدار می کند و بر پلِ دوزخ، عبورش نخواهد افتاد و محاسبه نخواهد شد.
84 ـ سوره انشقاق (مکّی، 25 آیه)
پیامبر گرامی فرمود: کسی که سوره «انشِقاق» را بخواند، خدا او را از این که کارنامه زندگی اش را از پشت سرش به او دهند، در امان خواهد داشت.
85 ـ سوره بروج (مکی، 22 آیه)
پیامبر گرامی اسلام فرموده: هرکس این سوره را تلاوت کند، خدای فرزانه به شمار هر روز جمعه و روز عرفه ای که در دنیا زندگی کند، ده پاداش به او ارزانی می دارد.
امام صادق علیه السلام فرمود: هرکس این سوره را در نمازهای شبانه روزی خود بخواند، باید بداند که این سوره، سوره پیامبرانِ خداست و به پاداش [تلاوت] آن، برانگیخته شده و اقامتگاه او با پیامبران خواهد بود.
86 ـ سوره طارق (مکی، 17 آیه)
نام مبارک طارق، ستاره ظاهر شونده و اخترِ شبگرد است. پیامبر گرامی اسلام فرمود: هرکس سوره طارق را تلاوت کند، خداوند به شمار هر ستاره ای که در آسمان است، ده پاداش به او ارزانی خواهد داشت. امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هرکس در نماز واجب خویش، سوره طارق را تلاوت کند، در قیامت، نزد خدا مقام و منزلت بلندی خواهد داشت و از دوستانِ پیامبران و یاران آنان در بهشت خواهد بود.
87 ـ سوره اعلی (مکی، 19 آیه)
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: هرکس سوره اعلی را بخواند، خدا به شمار هر حرفی که بر ابراهیم و موسی و محمد فرو فرستاده است، ده پاداش به او ارزانی خواهد داشت.
و از امیر مؤمنان علی علیه السلام آورده اند که: پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله وسلم این سوره را بسیار دوست می داشت و کسی که نخستین بار با واژه های آغازین آیه این سوره، خدا را ستود، میکائیل بود.
و نیز در روایت آورده اند که: پیامبر و امیر مؤمنان و برخی از یاران، به هنگام تلاوت نخستین آیه این سوره، [که از پیامبر می خواهد نام پروردگار را که والاترین نام هاست به پاکی ستایش کند[ این فرمان را به جان خریده و می گفتند: «سُبحانَ رَبّی الاَعلی» و ذاتِ بی همتای او را ستایش می نمودند و پاره ای آورده اند که: هرکس این سوره را تلاوت کند. باید با اقتدا به پیامبر، همان گونه خدا را بستاید و بگوید: سُبحانَ رَبِّی الاَعلی.