نقد-ادبی

محمدرضا گودرزی با اشاره به اطلاعات ناقص و شتاب‌زده در فضای مجازی، می‌گوید: فضای مجازی اگر به ادبیات لطمه نزند، به سودش نیست.

محمد حنیف، برگزیده بخش نقد ادبی جایزه «جلال» معتقد است جریان نقد ادبی در مملکت ما بی‌فروغ شده است.

هیئت داوران بخش نقد ادبی دوازدهمین دوره‌ جایزه‌ ادبی جلال آل‌ احمد اسامی شش نامزد راه‌یافته به مرحله نهایی این بخش را اعلام کرد.

منیرالدین بیروتی با بیان این‌که «نقد ادبی نداریم» حرفی کلیشه‌ای است می‌گوید: این فرهنگ در بین ما ایرانی‌ها جا افتاده که حرف‌های اصیل را قدیمی‌ها گفته‌اند و ما به حرف‌های نو نیازی نداریم و تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که بر حرف‌های اصلی حاشیه بنویسیم.

فرشته احمدی می‌گوید: منتقدان حوصله دشمنی و حرف و حدیث ندارند و این موضوع به وضعیت بد نقد ادبی دامن می‌زند. از طرف دیگر، منتقدان حرف‌های عمومی را تکرار می‌کنند چون نمی‌خواهند گاو پیشانی‌سفید باشند.

پویا رفویی با بیان این‌که نقد ادبی را زایده‌ای بر آثار ادبی می‌دانند، می‌گوید: نقد ادبی با گزاره «ما منتقد نداریم» حذف می‌شود.

شهریار وقفی‌پور نبود مجلات ادبی و تولیدات کم‌ارزش ادبی را دلیل کم‌رمقی نقد ادبی عنوان می‌کند.

مجتبی گلستانی با بیان این‌که تریبون و سایت‌های ادبی دست ژورنالیست‌های نازل ادبیات است، می‌گوید: در فضای ادبی ما، نقد ادبی به آن معنا که می‌شناسیم دیده نمی‌شود. آن‌چه وجود دارد ژورنالیسم ادبی است و اوضاع زمانی خراب می‌شود که گرایش‌های محفلی و فامیلی، دوستی‌ها و زد و بندها هم به آن اضافه می‌شود.

ایرج پارسی‌نژاد نگاهی دارد به برخی چهره‌های نقد ادبی در ایران؛ از آخوندزاده تا شفیعی کدکنی.

مشیت علایی با بیان این‌که ادبیات در دوره بحران به سر می‌برد و کیفیت آثار به شدت نازل شده، می‌گوید: نمی‌توان به‌ هنرمندان از گل نازک‌تر گفت. من دو سه‌ تا از دوستان خود را به خاطر نقدهایی که نوشتم از دست دادم.