یهود

همواره بیمار دلان و باطل جویان در پی تأویل آیات متشابه قرآن حکیم بوده اند تا آنها را به دلخواه خود برای توجیه آراء فاسد و عقاید نادرستشان به کار برند، اما خداوند در هر زمان حجت معصومی دارد که تأویل درست آیات را بیان نموده، و از گمراهی مردم جلوگیری می کند

چکیده: نویسنده با ارائه رویکرد مثبت ایرانیان و اسلام به فلسطین، در گذشته تاریخ، به نقد رویکرد امروزی شرق می پردازد و به جای دولت مذهبی، با مثبت ارزیابی کردن برخورد دولت های اروپایی، آزادی مذهبی و دولت سکولار را تنها راه حل مشکل فلسطین برمی شمارد .

در شماره پیش مقدمه کتاب المسیمح الیهودی و نهایة العالم که برای نخستین بار در مجله موعود ترجمه و ارائه می شود، تقدیم شما خوانندگان عزیز شد، در این شماره فصل اول این کتاب را که بررسی چگونگی نفوذ افکار و اندیشه های یهود در مسیحیت و شکل گیری یهودیت مسیحی و مسیحیت یهودی می پردازد، پی می گیریم.

بر اساس تفاسیرتورات موسی بن مایمون یهود معتقد است خداوند

در قسمت نخست این مقاله با بهره گیری از آیات قرآن و روایات معصومین(ع) نقش یهود در دوران ظهور بررسی شد. در این قسمت برای روشن تر شدن مباحث قبلی و مستند شدن نتایجی که آن مباحث گرفته شد، نگاهی اجمالی به تاریخ یهود خواهیم داشت.

اگر به جز آیات نخستینِ سوره «بنی اسرائیل»، پیرامون نقش یهودیان در آخر الزمان و عصر ظهور حضرت مهدی(ع)، چیز دیگری هم در اختیار نداشتیم، همان کافی بود؛ زیرا این آیات در عین کوتاهی، آیات وحی الهی و بسیار رسا و گویا هستند که خلاصه ای از تاریخ را بیان کرده و به شکل معجزه آسا و با دقت تمام، آینده را روشن ساخته است.

ما همگی ادعای انسان دوستی و عدالت خواهی داریم؛ دیگران را به برادری و دوستی و صلح و آرامش در جهان فرا می خوانیم

خاورشناسی در آلمان سابقه ای دیرینه دارد. پس از صدور مجوز انتشار ترجمة قرآن کریم توسط مارتین لوتر که در راستای اهداف تخریبی علیه اسلام بود، ترجمه های قرآن کریم رو به رشد گذاشت.

در دنیای امروز سخن گفتن از دین و عرفان نه تنها غریب و بعید نیست بلکه یکی از نیازهای جدی آدمیان و از ضرورتهای زندگی بشر امروز به شمار می آید

در تعالیم بسیاری از ادیان خبر از وقوع آخرالزمان و پایان دنیا در زمان نامشخصی در آینده آمده است. در حالی که چنین حادثه ای با نابودی تمدن بشری یا پاکسازی زمین از زندگی انسان، در اذهان تجلی می یابد، مذاهب آزاداندیش معمولاً با نگاه تشبیهی به آن نگریسته و آن را نمادی از مرگ می دانند.