اعتراضات 1968 ( Protests of 1968) متشکل از تشدید درگیری‌های اجتماعی که بیشتر در مبارزه با نخبگان بوروکراتیک و نظامی تبلور می‌یافت، که پاسخ آن‌ها نیز با تشدید سرکوب سیاسی همراه بود.
در کشور‌هایی که به عنوان نظام سرمایه‌داری شناخته می‌شدند، این اعتراضات به عنوان نقطه عطفی در جنبش‌های حقوق مدنی بود، برای مثال در ایالات متحده حزب پلنگ سیاه بوجود آمد. در پاسخ به حمله عید تت این اعتراضات به مخالفت با جنگ ویتنام در سرتاسر آمریکا منجر شد که از آنجا به لندن و پاریس و برلین و رم نیز سرایت کرد. جنبش‌های سوسیالیستی نیز نه تنها در آمریکا بلکه در اغلب کشور‌های اروپایی پدیدار شد.
مهمترین تجلی این رخداد در اعتراضات می 1968 فرانسه دیده شد. در این در اعتراضات دانشجویان با 10 میلیون کارگر بدون رهبر همراه شد، در روزهای کمی به نظر می‌آمد که این جنبش قادر به سرنگونی دولت است.
در بسیاری دیگر از کشور‌های سرمایه‌داری مبارزات علیه دیکتاتوری دولت با سرکوب و استعمار همراه بود. در کشور‌های سوسیالیستی هم اعتراضاتی در نبود آزادی بیان و سایر حقوقی مدنی که توسط نخبگان کمونیست نظامی و بوروکراتیک اعمال می‌شد رخ داد. در اروپای مرکزی و شرقی از جمله در چک‌اسلواکی، ورشوی لهستان و یوگسلاوی اعتراضات گسترده‌ای شروع شد.
در واقع ایالات متحده آمریکا در سال 1968 از مسیری آشوب‌زده گذر می‌کند. این کشور از بوته این آزمایش، عمیقاً دگرگون شده بیرون می‌آید. وزنه جنگ ویتنام در مباحث سیاسی، جامعه و اقتصاد آمریکا چیست ؟ جهتی که نهضت حقوق مدنی به خود می‌گیرد، کدام است و تا چه اندازه این نهضت در پدید آمدن انقلابی که موقعیت زنان و اقلیت‌های قومی و نژادی را دگرگون می‌سازد تأثیر میگذارد ؟
