به گزارش "ورزش سه"، شاگردان دومینیک تدسکو در طول بازی با اجرای پرسینگ سنگین به خصوص در خط میانی سعی در از کار انداختن خط میانی قدرتمند بایرن داشتند. از سوی دیگر رهبری خط میانی بایرن بر عهدهی تیاگو گذاشته شده بود و کوواچ که تیمش را با سیستم 4-1-4-1 به میدان فرستاده بود به عملکرد مثبت تیاگو امیدهای زیادی داشت. ولی شاگردان تدسکو هر بار که تیاگو صاحب توپ میشد با اجرای پرس سنگین روی او سعی میکردند مانع از حرکت کردن تیاگو و ایجاد خطر روی دروازهشان شوند. پرس سنگین بازیکنان شالکه باعث شده بود ارتباط خط میانی و دفاع بایرن قطع شده و مدافعین بایرن در حالتی ایزوله قرار بگیرند.
از سوی دیگر لئون گورتزکا که بعد از بازیهای خوب چند هفتهی اخیر از او انتظار زیادی میرفت روز آرامی را پشت سر گذاشت. قبل از تغییر سیستم بایرن گورتزکا پشت سر مهاجم نوک این تیم لواندوفسکی بازی میکرد و در حالیکه توماس مولر و خامس رودریگز با بوجود آوردن یک زوج دینامیک و خطرناک بارها روی دروازهی شالکه حمله کردند، گورتزکا وظیفهی اشغال فضاهای مهم و فضاسازی برای بازیکنان همتیمیاش را به عهده گرفته بود.
اما خامس رودریگز یکی از مهمترین بازیکنان بایرن بود که در پیروزی این تیم نقش بسیار پررنگی داشت. بایرن مونیخ از زمان از دست دادن باستین شوایناشتایگر بازیکنی به تاثیرگذاری خامس نداشته. غیر قابل پیشبینی بودن خامس در حملات، حرکات او در فضاهای خالی و هجومهای بسیار سریع و تکنیکی او به سمت دروازهی شالکه، مدافعین این تیم را در طول 90 دقیقه بارها و بارها با مشکل مواجه کرد. خامس گل اول را از روی ضربهی ایستگاهی به زیبایی هر چه تمامتر وارد دروازهی شالکه کرد و در نیمهی دوم هم بعد از دریبلهای زیبا و پیاپی خامس، بازیکنان شالکه او را سرنگون کردند تا بایرن صاحب پنالتی شده و گل دوم خود را به ثمر برساند.