چند ماهی است که دولت به وعده بسته‌های حمایتی خود عمل می‌کند و گروه گروه به مردم بسته‌های حمایتی را در قالب 200 هزار تومانی که به کارت‌های بانکی سرپرست خانواده آنها ریخته می‌شود، پرداخت می‌کند.
به گزارش به نقل از آرمان ،این در حالی است که از نظر بسیاری از جامعه‌شناسان چنین رفتاری از سمت دولت تاثیرهای نامطلوبی بر جامعه خواهد داشت. رفتاری که به بسته‌حمایتی محدود نیست و در قالب وام ازدواج و یارانه هم شاهد آن هستیم. از آبان‌ماه سال جاری بود که دولت توزیع بسته حمایتی را در دستور کار قرار داد که بتواند بخشی از آسیب‌های ناشی از افزایش تورم و قیمت کالاها در بازار که عمدتاً از جریان نوسان بازار ارز در سال جاری ایجاد شده بود را ترمیم کند.
بر این اساس بسته حمایتی را در قالب نقدی و کالایی تدوین و به مرحله اجرا در آمد؛ به طوری که اقشار کم‌درآمد و خانوارهای هدف از جمله آنهایی که تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی (ره) بودند مشمول سبد کالایی شدند و از سوی دیگر قرار شد کارکنان دولت در قالب «جبرانی» تحت پوشش بسته قرار گیرند؛ به‌گونه‌ای که کارکنانی که حقوق ماهانه آنها کمتر از سه میلیون تومان است، در سه مرحله و هر بار 200 هزار تومان به حساب‌شان واریز شود.
در این زمینه رئیس سازمان بهزیستی کشور از توزیع دو بسته حمایتی یکی در ایام دهه فجر و یک نوبت دیگر نیز تا پایان سال به مددجویان سازمان بهزیستی خبر داد. وحید قبادی دانا با بیان اینکه مشکلات زیادی در وضعیت رفاهی کشور وجود دارد اما باید با توان همه، همدلی و همراهی همه گروه‌های مردمی و سازمان‌های مردم نهاد و یکایک افراد تلاشمان را در این زمینه مضاعف کنیم، ادامه داد: بعد از اینکه آسیب اجتماعی ایجاد شد ما باید با تمام توان در جهت کنترل و توانمندسازی افراد آسیب دیده برای خودکنترلی کمک کنیم. رئیس سازمان بهزیستی کشور با اشاره به فعالیت 15 هزار و 500 مهد کودک در سراسر کشور توضیح داد: بهزیستی از این طریق می‌تواند در تربیت نسل جوان و کمک به ایجاد روحیه همیاری و نوع دوستی کمک کند.
هیچ جای دنیا وام ازدواج نداریم
یک جامعه‌شناس با اشاره به اینکه دولت اعلام می‌کند که چه تعداد انسان در ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند و از طرفی اعلام می‌کند که خط فقر دو میلیون و 750 هزار تومان است، به «آرمان» می‌گوید: از طرفی دولت اعلام می‌کند به افرادی که زیر سه میلیون تومان می‌گیرند، ماهی 200 هزار تومان کمک می‌کنیم. در صورتی که بهتر است کاری کند تا آنها هم بتوانند ماهانه سه میلیون تومان درآمد داشته باشند.
وقتی خط فقر اعلام می‌شود، قیمت اجناس افزیش پیدا می‌کند و ... مردم در شرایط سخت قرار می‌گیرند اما باید توجه داشت آنها صدقه نمی‌خواهند و کمک‌های دولتی به آنها کمکی نمی‌کند. با 200 هزار تومان این مردم چه می‌توانند تهیه کنند؟ یک کیلو گوشت بیش از 100 هزار تومان هزینه دارد. مصطفی اقلیما با اشاره به رشد قیمت در اجاره خانه‌ها ادامه می‌دهد: در صورتی که قیمت خانه‌ای که پارسال متری دو میلیون بود به متری هفت میلیون افزایش یافت.
الان اگر کسی بخواهد خانه‌ای اجازه کند باید ماهی 500 هزار تومان بیشتر از ماه گذشته اجاره دهد در صورتی که حقوقش 120 هزار تومان افزایش یافته است. پایه حقوق ما یک میلیون و 200 هزار تومان است که ماه آینده به یک میلیون و 400 هزار تومان خواهد رسید که این کرایه خانه هم نمی‌شود. اگر دولت بخواهد کمک کند باید پروژه‌های دیگری در نظر داشته باشد . این بسته‌های حمایتی تنها برای نشان دادن این است که دولت در فکر مردم است. این در حالی است که ما شاهد کمک‌های 200 تومانی و وام ازدواج در هیچ جای دنیا نیستیم.
کار دولت تولید کار است
اقلیما با تاکید به این مساله که کار دولت تولید کار است، توضیح می‌دهد: زمانی که کار و امنیت شغلی باشد افراد نیاز به چنین کمک‌هایی نخواهند داشت. اگر دولت پایه حقوق را براساس حداقل نیازهای زندگی عادی محاسبه کنند باید توجه داشته باشد در استاندارد بین‌المللی میزان حقوق اینگونه حساب می‌شود که 25 درصد از حقوق در هر منطقه‌ای که فرد زندگی می‌کند هزینه مسکن شود، 25 درصد از حقوق هزینه خورد و خوراک شود و 25 درصد برای تفریحات و بیماری و 25 درصد پس انداز کند.
این جامعه‌شناس با مقایسه ایران با دیگر کشورها اعلام می‌کند: اگر فردی در ایران حتی استخدام دستگاه‌های دولتی باشد مجبور است که 70 درصد از حقوق خود را برای مسکن هزینه کند. اگر چنین باشد نیاز نیست که دولت به مردم کمک کند. مشکل ما این است حتی افرادی که پول ندارند گدای 200 هزار تومان نیستند. این مبلغ هیچ مشکلی را حل نمی‌کند.
اگر دولت می‌خواهد چنین سرمایه‌ای را هزینه کند، برای مدرسه‌سازی در کشور هزینه کند تا کودکان در آتش نسوزند. این پول به صورت بسته‌های حمایتی فقط برای آمار خوب است. او ادامه داد: مسئولان همه تحصیل کرده اند اما به رهنمود رهبر توجه نمی‌کنند. شایسته سالاری و پاسخگویی در برابر مردم. اگر چنین رفتار می‌شد کار به اینجا نمی‌رسید. چنین روشی موجب گداپروری می‌شود.
من در سازمان بهزیستی کار کردم، افرادی که عادت می‌کنند به آنها 200 یا 300 تومان کمک کنند از ترس اینکه چنین کمکی قطع شود دیگر کار نمی‌کنند. او تبدیل به انگلی در جامعه می‌شود که همواره منتظر کمک دولت است در حالی که می‌تواند خود تولید کننده باشند. اگر دستفروشی را می‌بیند که جنسی را هزار تومان گران‌تر می‌فروشد، از او بخرید این کار باعث می‌شود که به دزدی و قاچاق روی نیاورد. دولت باید این کار را کند. کارکنان ادارات رشوه‌گیر شده اند، وقتی حقوق کارمندان کم است عملا یعنی دزدی می‌کند.
کارمند مجبور می‌شود که رشوه بگیرد. اینگونه افراد تبدیل به دزد می‌شوند از روش‌های مختلف می‌توانند در کار خود دزدی کنند. همین کافی است که حق افراد را به او بدهیم، دیگر نیاز نیست که به او کمک کنیم. مردم آنقدر گرفتار زندگی هستند که به مسائل توجه نمی‌کنند.
مُسکن مقطعی برای حل مشکلات معیشتی
در واقع بسته‌های حمایتی نمی‌توانند گرهی از وضعیت پیچیده معیشت باز کند. یک فعال کارگری با بیان اینکه کارگران در سبد معیشتی خود با مشکل مواجه هستند، گفت: بسته حمایتی 100 تا 300 هزار تومانی که از سوی دولت برای کارگران در نظر گرفته شده است، تنها می‌تواند یک مُسکن مقطعی برای حل مشکلات معیشتی کارگران باشد.
محمدرضا راهداری‌زاده در خصوص وضعیت معیشتی کارگران ادامه داد: دولت برای بیمه شدگان تامین اجتماعی بسته حمایتی 100 تا 300 هزار تومانی در نظر گرفته است و این تصمیم برای حل بخشی از عقب افتادگی‌های معیشتی کارگران است.
او در خصوص اثرگذاری چنین بسته‌های حمایتی در زندگی و معیشت کارگران افزود: با توجه به هزینه‌های زندگی، در نظر گرفتن چنین بسته‌های حمایتی از سوی دولت برای کارگران، تنها می‌تواند یک مُسکن مقطعی برای حل مشکلات معیشتی آنها باشد و به تنهایی دردی از دردهای آنان را دوا نمی‌کند. به گزارش ایسنا، او گفت تصمیمات اتخاذ شده در خصوص بسته‌های حمایتی برای کارگران، هرچند عقب افتادگی معیشتی کارگران را جبران نمی‌کند اما به نوعی کمکی برای بهبود وضعیت معیشتی آنها است.
