خبرگزاری تسنیم: طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوار با هدف برآورد متوسط هزینهها و درآمد یک خانوار شهری و یک خانوار روستایی هر سال در سطح کشور و استانها انجام میشود.
این طرح امکان بررسی ترکیب هزینه و درآمد و چگونگی توزیع آن در خانوارها را فراهم میآورد. همچنین امکان بررسی ترکیب هزینه و درآمد و چگونگی توزیع آن در خانوارها را فراهم میآورد. همچنین امکان بررسی ترکیب هزینه و درآمد و چگونگی توزیع آن، شناخت الگوی مصرف خانوارها، ضریب اهمیت هر کالا در سبد مصرفی خانوار ها، تعیین خط فقر و مطالعه در برابر نابرابری امکانات، درآمد و تسهیلات در خانوادهها را ایجاد مینماید.
*یافتهها
نتایج نشان میدهد در سال 97 خانوارهای شهری ایران سالیانه به طور متوسط 393227 هزار ریال خانواده روستایی 214472 هزار ریال برای خرید و بهرهمندی از کالاها و خدمات مصرفی هزینه کرده اند.
این مبلغ برای خانوادههای شهری رشدی مثبت برابر 19.3 درصد و برای خانوارهای روستایی 20 درصد رشد نسبت به نتایج به دست آمده سال 96 را نشان میدهد. همچنین در سال 97 درآمد کل سالانه خانوارهای شهری 434905 هزارریال و درآمد کل خانوارهای روستایی 233114 هزار ریال میباشد که این مقدار نسبت به سال 96 در خانوارهای شهری 18.5 درصد درآمد خانوار روستایی 15.5 درصد رشد داشته است.
باتوجه به متوسط هزینه کل خانواده شهری در سال 97 استانهای تهران با 584676 هزار ریال، البرز با 432509 هزار ریال و کهگیلویه و بویراحمد با 390648 هزار ریال بیشترین متوسط هزینه کل و استانهای کرمان با 237415 هزار ریال، خراسان جنوبی با 241436 هزار ریال و آذربایجان غربی با 251709 هزار ریال کمترین متوسط هزینه کار را در بین خانه استانهای کشور داشتهاند.
از سوی دیگر متوسط درآمد یک خانوار شهری در سال 97، نشان میدهد استانهای تهران با 640303 هزار ریال، البرز با 500170 هزار ریال و مازندران با 461803 هزار ریال بالاترین و استانهای آذربایجان غربی با 264711 هزار ریال، سیستان و بلوچستان با 284699 هزار ریال و کرمان با 300711 هزار ریال، پایینترین مقدار را در بین استانها به خود اختصاص داده اند.
این بررسی در خانوارهای روستایی موید این است که استانهای البرز با 321.357 هزار ریال، مازندران با 314926 هزار ریال و یزد با 299575 هزار ریال و بیشترین و استانهای سیستان و بلوچستان با 77748 هزار ریال، کرمان با 125195 هزار ریال و خراسان جنوبی با 127242 هزار یال کمترین هزینه را برای خرید و بهره مندی ازکالاها و خدمات مصرفی را داشته اند.
از سوی دیگر با توجه به متوسط درآمد کل یک خانوار روستایی در سال 97، میتوان گفت: استانهای البرز با 372029 هزار ریال و مازندران با 360731 هزار ریال و تهران با 333264 هزار ریال بیشترین و استانهای سیستان و بلوچستان با 89586 هزار ریال، کرمان با 157412 هزار ریال و خراسان جنوبی با 161383 هزار ریال کمترین متوسط درآمد کل سالانه را در بین استانهای کشور، به خود اختصاص داده اند.
شکاف متوسط هزینه و درآمد کل خانوار شهری و روستایی استانهای کشور نشان میدهد که در بین استانهای کشور اختلاف بالاترین متوسط هزینه و پایینترین متوسط هزینه در بین درآمدهای خانوار شهری 347261 هزار ریال و در بین خانوادههای روستایی 221609 هزار ریال میباشد.
همچنین در استانهای کشور اختلاف بین بالاترین متوسط درآمد و پایینترین متوسط درآمد در بین خانوادههای شهری 375592 هزار ریال و در بین خانوادههای روستایی 282.443 هزار ریال میباشد. به عبارت دیگر شکاف در متوسط درآمد خانوار شهری و روستایی از شکاف متوسط هزینه بیشتر است.
در سا ل 97، سهم هزینههای «خوراکی و دخانی»، «غیرخوراکی»، «خالص خانوارهای شهری از هزینه کل» به ترتیب 24.0 و 76.0 درصد بوده است و برای خانوارهای روستایی سهم هزینههای خوراکی و دخانی و غیر خوراکی خالص از هزینه کل به ترتیب 37.4 و 62.6 درصد بوده است.

سهم انواع منابع درآمدی از درآمد کل خانوار شهری و روستایی
با توجه به تفکیک درآمدی در سال 97، حدود 34.4 درصد از درآمد کل خانوارهای شهری از طریق مشاغل مزد و حقوق بگیری، 17.0 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و 49.6 درصد از منابع متفرقه به دست میآید. این سهم در خانوارهای روستایی به صورت 30.7 درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، 31.9 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیر کشاورزی و 37.4 درصد از منابع متفرقه میباشد.
