همسر عبدالهادی عراقی، فرمانده پیشین القاعده که از افراد نزدیک به اسامه بن‌لادن شمرده می‌شد، از آمریکا خواست او را به دلایل «انسان‌دوستانه» آزاد کند و به افغانستان یا کشور دیگری انتقال دهد. آقای عراقی یکی از معدود زندانیان گوانتانامو است و قرار است به زندانی در عراق فرستاده شود.
سونیا امیری، همسر عبدالهادی عراقی، در مصاحبه ویژه با بی‌بی‌سی که نخستین گفتگوی او با رسانه‌ها است می‌گوید جان همسرش در عراق در خطر قرار می‌گیرد:
«نباید او را به عراق بفرستند. او شهروند افغانستان است. من هم افغان هستم و چهار فرزند ما نیز افغان هستند. او می‌تواند در گوانتانامو زنده بماند اما در عراق نه. ما در این 18 سال خیلی سختی کشیده‌ایم، هم ما در اینجا و هم او در آنجا. اجازه دهید با خانواده‌اش یکجا شود.»
وکلای مدافع آقای عراقی به یک دادگاه فدرال در آمریکا علیه انتقال او به عراق شکایت کرده و گفته‌اند که او در آنجا با شکنجه روبه‌رو خواهد شد و درمان مناسب دریافت نخواهد کرد.
عبدالهادی عراقی که از صندلی چرخ‌دار استفاده می‌کند، شش عمل جراحی ستون فقرات را در گوانتانامو پشت سر گذاشته است. وکلای او می‌گویند که مقام‌های آمریکایی به او گفته‌اند که به عراق فرستاده خواهد شد، اما روشن نیست که چه زمانی این اتفاق خواهد افتاد.
دولت کنونی آمریکا تلاش دارد پیش از پایان دوره کار جو بایدن، زندان گوانتانامو را خالی کند.
عبدالله، پسر آقای عراقی که حدود 25 سال دارد، به بی‌بی‌سی گفت: «زمانی که پدرم بازداشت شد، من شش ساله بودم. او کاملاً سالم بود، اما اکنون توانایی راه رفتن ندارد. همه این‌ها در گوانتانامو رخ داده است. او با مشکلات زیادی روبه‌رو بوده است. اکنون باید اجازه داده شود که با ما یکجا شود.»
عبدالهادی عراقی که 63 سال سن دارد، مسن‌ترین زندانی گوانتانامو شناخته می‌شود. نام اصلی او نشوان التمر است و در سال 1961 در شهر موصل عراق به دنیا آمده است.
عبدالهادی عراقی چگونه به افغانستان رفت و کجا بازداشت شد؟
عبدالهادی عراقی در دهه 1980 به‌عنوان سرگرد (جگرن) در ارتش عراق خدمت می‌کرد و در دهه 1990 به افغانستان رفت. او متهم است که علیه نیروهای ائتلافی آمریکا در افغانستان حملاتی انجام داده است.
او در سال 2006 از طریق ایران از افغانستان به ترکیه رفت و قصد داشت از آنجا به خانواده‌اش در عراق بپیوندد، اما در ترکیه بازداشت شد. هنگام بازداشت، همسرش نیز با او بود.
عبدالهادی عراقی در سال 1961 در شهر موصل عراق به دنیا آمد و قدیمی‌ترین زندانی گوانتانامو است.
سونیا امیری که در 15 سالگی با عبدالهادی عراقی ازدواج کرده، می‌گوید از ارتباطات همسرش با القاعده و نام اصلی او اطلاع نداشت اما از ازدواج با او «پشیمان نیست.»
«ما نمی‌دانستیم موضوع چیست. وقتی او بازداشت شد، فهمیدیم که نام او عبدالهادی عراقی است.»
او اضافه می‌کند که پس از بازداشت در ترکیه، با هواپیما به کابل منتقل شدند.
به گفته او، در فرودگاه کابل همسرش را جدا کردند. او و فرزندانش پس از بررسی آزاد شدند و به آنها «سرپناه» داده شد. فرزندان او در کابل درس خواندند و یکی از دخترانش حالا «نقاش» است. خانم امیری دو پسر و دو دختر دارد.
عبدالهادی عراقی در سال 2022 به ارتکاب جرایم جنگی اعتراف کرد و دادگاه نظامی در آمریکا او را به 30 سال زندان محکوم کرد.
او همچنین پذیرفته است که در سال‌های 2003 و 2004 حملاتی به نیروهای ائتلاف آمریکا انجام داده است. علاوه بر این، به گفته خودش در تخریب مجسمه‌های بودا در بامیان با طالبان همکاری کرده بود.
عبدالهادی عراقی در افغانستان به نام «عبدالرحمان» شناخته می‌شد
عنایت الحق یاسینی در گفتگو با سونیا امیری همسر عبدالهادی عراقی در کابل
سونیا امیری نزدیک به 18 سال است همراه چهار فرزندش در کابل زندگی می‌کند شوهرش را «بی‌گناه» می‌داند: «شوهرم بی‌گناه است. در سال‌هایی که با ما بوده هرگز متوجه نشدیم که برای القاعده کار کرده باشد.»
عبدالهادی عراقی که به زبان‌های پشتو و فارسی نیز صحبت می‌کند، شهروندی افغانستان را هم دارد. او در زمان حکومت برهان‌الدین ربانی شناسنامه‌ای با اسم عبدالرحمان دریافت کرده بود و همسرش می‌گوید «او با همین نام شناخته می‌شد.»
خانم امیری تصویری از شناسنامه عبدالهادی عراقی با نام عبدالرحمان را نیز به بی‌بی‌سی نشان داد و گفت که این شناسنامه را در دهه 1990 دولت وقت افغانستان به او داد. به گفته او، المثنی (نقل) این شناسنامه را در زمان حکومت حامد کرزی دریافت کرده است.
خانواده عبدالهادی عراقی از طریق صلیب سرخ نامه‌هایی را با او مبادله می‌کنند. آنها همچنین با اسکایپ با او صحبت می‌کنند و صلیب سرخ عکس‌هایی از او در زندان را به آنها تحویل داده است.
انتقال زندانیان گوانتانامو به کشورهایشان
زندان نظامی گوانتانامو در کوبا قرار دارد و در سال 2002 پس از حمله آمریکا به افغانستان در زمان ریاست‌جمهوری جورج بوش ایجاد شد
بازداشتگاه نظامی گوانتانامو در خلیج کوبا قرا دارد و در سال 2002 پس از حمله آمریکا به افغانستان در زمان ریاست‌جمهوری جورج بوش ایجاد شد. در این زندان افرادی که در جریان عملیات ضد تروریسم بازداشت شده بودند، نگهداری می‌شدند. زمانی بیش از 800 زندانی در این زندان بودند که برخی از آنها رهبران و وزیران فعلی حکومت طالبان هستند.
سازمان‌های حقوق بشری بارها از این زندان به دلیل نگهداری زندانیان بدون اتهام و شکنجه در جریان بازجویی‌ها انتقاد کرده‌اند.
در آغاز هفته گذشته، آمریکا یازده زندانی اهل یمن را از گوانتانامو به کشورشان فرستاد. اکنون تنها 15 نفر در این زندان باقی مانده‌اند که پایین‌ترین تعداد از زمان گشایش آن است.
خانم امیری بنا به همین تحولات امیدوار است که همسرش به جای عراق به کشور دیگری یا افغانستان منتقل شود:
«چند روز پیش آمریکا تعدادی از زندانیان یمنی را آزاد کرد. همه آنها جرایم مشابه داشتند. اگر آنها می‌توانند به کشورهای خود بازگردند، چرا او نتواند؟ او می‌تواند به عمان، قطر یا جای دیگری فرستاده شود. یا اگر هیچ گزینه دیگری نیست، به افغانستان بازگردانده شود.»
منبع: bbc
