معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش با بیان اینکه معتقد به غنیسازی محیط یادگیری دانشآموزان به جای جداسازی آن هستیم، گفت: با برگزاری آزمون ورودی مدارس استعدادهای درخشان در انتهای پایه ششم مخالف هستیم و آن را در شورای عالی آموزشوپرورش مطرح کردیم تا مورد بررسی بیشتر قرار بگیرد.
به گزارش ، وقایع اتفاقیه نوشت: رضوان حکیمزاده درباره چالشهای تنوع و تقسیمبندی مدارس اظهار کرد: درباره سطح مختلف هوشی دانشآموزان تقسیمبندی وجود دارد و به لحاظ علمی اینکه دانشآموزان سطح هوشی متفاوتی دارند صحیح است اما اینکه آیا باید دانشآموزان با سطح هوشی مختلف را جداسازی کرد باید به صورت جدی و علمی بررسیهای لازم صورت بگیرد. وی ادامه داد: آیا اینکه باید به افراد متفاوت با بهره هوشی مختلف، آموزشهای جداگانه در مکانهای متفاوت بدهیم صحیح است یا اینکه باید متناسب با استعداد افراد آموزشهایی به آنها ارائه شود نیز از دیگر موارد مطرحشده در این موضوع است. معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش با بیان اینکه با جداسازی دانشآموزان در مکانهای مختلف مخالف هستیم، گفت: اما باید فرصتهای یادگیری متفاوت را برای دانشآموزان با بهرههای هوشی مختلف به رسمیت شناخت.
وی در پاسخ به اینکه آیا با تقسیمبندی دانشآموزان به تیزهوش، عادی و استثنایی موافق هستید، عنوان کرد: باید نگرشهایمان را تغییر دهیم و منتظر نباشیم که ابتدا بسترهای لازم برای یک هدف فراهم شوند و سپس به سمت آن برویم. باید بپذیریم که جداسازی دانشآموزان روش مناسبی برای آموزش نیست؛ البته درباره اینکه دانشآموزان چندمعلولیتی با نیازهای ویژه در مدارس استثنایی تحصیل کنند مخالفتی وجود ندارد و منطقی علمی پشت آن است اما سایر دانشآموزان با نیازهای ویژه چون نابینا، ناشنوا، کمبینا و کمشنوا و دانشآموزان دارای معلولیت جسمی باید در کنار دانشآموزان در مدارس عادی تحصیل کنند. حکیمزاده درباره آسیبهای جداسازی تیزهوشان گفت: اولین آسیب به خود این دانشآموزان وارد میشود. آنها برچسب میخورند و در مدارس خاص ایزوله میشوند. دو حالت در اینجا وجود دارد؛ یا برخی از آنها تیزهوش واقعی نیستند و تنها دانشآموزان سختکوشند که پدر و مادر ناچار میشوند برای آنها معلم خصوصی بگیرند تا بتوانند از پس دروس خود بربیایند یا دانشآموز تیزهوش واقعی هستند که آنها هم وقتی در محیط قرار میگیرند آسیبهایی را متحمل میشوند و علت این است که شرایط زندگی عادی را در کنار مردم تجربه نمیکنند.
وی در پاسخ به اینکه آیا با برگزاری آزمون تیزهوشان به شکل فعلی موافق هستید و چگونه باید این آزمون را اصلاح کرد، گفت: معتقد به غنیسازی محیط واقعی به جای جداسازی هستیم اما اگر بخواهیم یک عده حداقلی را جدا کنیم این پرسش به وجود میآید که چرا باید از پایه هفتم این عمل انجام شود و سؤال دیگر اینکه چرا باید دو نوبت آزمون در انتهای پایه ششم و انتهای پایه نهم انجام شود؟
حکیمزاده ادامه داد: در 6 سال اول دوره ابتدایی دانشآموزان تحت ارزشیابی توصیفی قرار دارند و تستزدن یاد نمیگیرند و عموما به مؤسسات خاص میروند. چه اصراری وجود دارد که این آزمون در انتهای پایه ششم انجام شود. باید این انتخاب در انتهای متوسطه اول صورت پذیرد. ضمن آنکه مخالفت خود را برای برگزاری آزمون در پایه هفتم اعلام و آن را در شورای عالی آموزشوپرورش مطرح کردیم تا مورد بررسی قرار بگیرد. وی گفت: ما کار سختتر را که تلفیق دانشآموزان با نیازهای ویژه با دانشآموزان عادی بوده، انجام دادیم. این کار از عدم جداسازی دانشآموزان تیزهوش سختتر است. پس ما میتوانیم این هدف را هم دنبال کرده و مدارس تیزهوشان را حذف کنیم. در آن زمان متوجه میشویم که چقدر فرصتهای خوب وجود دارد تا همه دانشآموزان ما در کنار هم مهارتهای زندگی و باهم زیستن را بیاموزند.