ارطه یکی از شهرهای استان مازندران ایران است. این شهر از بخش مرکزی قائمشهر در شهرستان قائمشهر واقع شدهاست.
این شهر در سال 1390 از روستاهای-به ترتیب قادیکلاارطه، بورخیل ارطه، ابوخیل ارطه، جوجاده ارطه،اسمخیلارطه، کفشگرکلاارطه و افراتخت، ،ازدهستان بیشهسر به منطقه شهری به مرکزیت قادیکلاارطه با کد تقسیماتی 71152 تاسیس شد.
موقعیت جغرافیایی
این شهر، از نظر تقسیمات سیاسی، در حوزه بخش مرکزی شهرستان قائمشهر واقع است. تعداد جمعیت این شش روستا بیش از 10 هزار نفر، میباشد. شهر دارای کتابخانه عمومی، مدارس دورههای مختلف تحصیلی، 570 هکتار زمین کشاورزی دیم، 905 هکتار زمین کشاورزی آبی، یکهزار و 665 طرح هادی اجراء شده، 12 اب بندان، 645 هکتار سطح زیر کشت برنج و 90هکتار سطح زیر کشت صیفی جات نیز میباشد.
در سفرنامهٔ ناصرالدین شاه اشاره شدهاست که ارطه منطقه ایی باتلاقی بوده و مشکل تردد در آن وجود داشتهاست، وقتی ایشان از راه شاه عباسی میگذشتند و از نقاط مختلف مازندران دیدن میکردند وقتی از منطقهٔ ارطه که جزء علی آباد است عبور میکردند این ناحیه آنقدر باتلاقی بود که اسبهایشان در گل و لای گیر کرد و مشکل تردد داشتند. که این خود گواهی است بر بالا بودن سطح آب ارطه. نخست در این منطقه نواحی جلگه ایی اختصاص به کشاورزی داشته و فقط زمینهای زراعی مردم در آن واقع بوده و مردم خود در کوهپایهها و ارتفاعات مستقر بودند و این ادامه داشت تا اینکه فردی به نام میرزا جعفر غیبی ارطهای با کانال کشی و حفر نهرهای زراعی و هدایت آنها به سمت آبندانها مشکل باتلاقی بودن این ناحیه را حل کرد.
پوشش گیاهی و جنگلی
اولین و کم ارتفاع ترین روستا قادیکلاارطه میباشد که امامزاده سید مهدی را بر بلندای تپهای زیبا در دل خود جای داده و مرتفع ترین و جنوبی ترین روستاافراتخت با طبیعتی بسیار بکر و زیبا همراه با جنگلهای طبیعی (جنگلی با نام محلی شالتماس که برگرفته از نام شاه طهماسب میباشد) و همچنین قدمت تاریخی در دامنههای کوهپایه شمالی جنگلهای البرز قرار گرفته و زمستانها آب و هوایی نسبتا سرد تر ولی به ندرت برفی از مرکز شهر داراست.
پیشینه تاریخی
کتاب «تاریخ مازندران باستان» تالیف طیار یزدان پناه لموکی به نقل از تاریخ تبرستان ابن اسفندیار آوردهاست که ارطه: دهستانی است به ظاهر باستانی دارای مجموعهای از چند روستا با نامهای کشی کلا(kasikeIa)، جوجاده (jojadeh)، قادیکلا(qadikeIa)، قاسم خل (qasemxeI)، ابوخل (aboxel) – و بورخل (borxel)- واقع در هشت کیلومتری شمال خاوری قائم شهر (شاهی سابق) است که دانسته نیست از چه زمانی به این نام شهرت یافتهاست. از پسوند خل (xel) در آخر سه نام «قاسم خل»، «ابوخل» – و «بورخل» – برمی آید که منطقهٔ مورد نظر نیز بعد از اسلام محل دامداری بودهاست ؛ زیرا خل در گویش مازندرانی به معنی «بنه» است.
در زمان خاندان بنی امیه حکومت عرب در جهت کنترل و تسلط بر نواحی جنوبی دریای خزر اقدام به برقراری 44 پاسگاه نظامی از آستارای کنونی تا استرآباد یا گرگان کنونی کرد که یکی از مهمترین این پاسگاهها قلعهٔ نظامی آرتا بود. این 44 پاسگاه نظامی به «دینه سر» که در واقع معنایش «محافظ» دین است، مشهورند. در قلعهٔ نظامی آرتا فرماندهای به نام بنی عباس با 330 سرباز بر نواحی قائم شهر کنونی و ارطه و ساری کنونی حکومت میکرد.
آثار باستانی
1- حمام بورخیل ارطه، به شماره ثبت 12558
حمام بورخیل ارطه مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان قائم شهر، بخش مرکزی، روستای بور خیل ارطه واقع شده و این اثر در تاریخ 11 مرداد 1384 با شمارهٔ ثبت 12558 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
2-تپه دینه کفشگرکلای ارطه به شماره ثبت 10273
تپه دینه کفشگرکلای ارطه مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است و در شهرستان قائم شهر، روستای کفشگرکلای ارطه واقع شده این اثر در تاریخ 1 مهر 1382 با شمارهٔ ثبت 10273 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
3-امامزاده سید مهدی قادیکلاارطه
امامزاده بر بلندای تپه قرار داشته و سالهای نه چندان دور چشمهای از آن میجوشید.
مشاهیر و نام آوران
میرزا جعفر ارطهای:شاعر، جغرافی دان، ریاضی دان، منجم معروف «میرزا جعفر غیبی ارطهای» بود. ایشان نویسندهٔ کتاب جغرافیای ایران و ملل هستند که سالیان سال منبع اصلی کتب دانشگاههای ایران بود. این دوران را میتوان دوران طلایی شهری و شهر سازی در سرزمین آرتا دانست.
هادی خنارینژاد:ورزشکارایرانی رشته ژیمناستیک است که قهرمان جهان در رقابتهای جام جهانی ژیمناستیک در شهر “استراوا” کشور چک میباشد
مطهره اسدی:شطرنج باز هشت ساله قائمشهری که در مسابقات قهرمانی ردههای سنی جهان با کسب 10 پیروزی و تنها یک تساوی موفق شد عنوان قهرمانی جهان را به خود اختصاص دهد.