یک وجه مشترک تمامی افرادی که نسبت به دیگران از تنهایی بیشتر لذت میبرند را به یکدیگر متصل کرده است. صرفاً به این خاطر که شما به تنهایی علاقه دارید نمیتوان گفت که از هجوم افکار گوناگون به ذهن خود در امان بوده و برانگیخته نمیشوید. شاید شما هم بهواسطهی این افکار در هنگام تنهایی خود به ایدههایی دست مییابید. آیا کار کردن در تنهایی برای شما نیز آسانتر است؟ یا اینکه افکار شما به هنگام انزوا از شفافیت بالاتری برخوردارند؟ بنیتا این بار به سراغ پاسخ به این سؤالات و خصایص افراد علاقهمند به تنهایی آمده است. در ادامه با ما همراه باشید.
خوشحالی آنها از انگیزهی درونی نشات میگیرد
گاهی اوقات درک این موضوع که شما توجه و تأیید دیگران را همتراز هم نمیدانید برای برخی از افراد دشوار است. شما نیازی ندارید تا احساس خود را به فردی دیگر بازگو کنید. این حرف به معنای این نیست که شما نیازی به انگیزه ندارید. درواقع، شما زمانهایی احساس میکنید که به انگیزهی درونی خود بهمراتب بیشتر از بودن در کنار افراد دیگر بها دادهاید.
هر فردی دارای یک نوع خاصی از انرژی بهعنوان یک محرک است. صرف زمان برای ارتباط با درون خود نوعی از این محرک به شمار میآید. یک فرد درونگرا این کار را برای دسترسی به شادیهای واقعی خود در زندگی انجام میدهد. اگر به یک منبع بیرونی از شادی برای خود نگاهی میکردید، بهعنوان یک انسان که بندهی عادات خود است، خودتان را در کجا میدیدید؟
![لذت تنهایی](/Upload/Public/Content/Images/1395/11/27/0527130831.jpg)
آنها همواره به دنبال پیشرفت هستند
آنها هرگز به کارهای خودپسندانه اهمیتی نمیدهند. آنها صرفاً میخواهند تا بهترین استفاده را از زمان خود داشته باشند. درنتیجه، ارتباطاتی که برقرار میکنند صرفاً برای دستیابی به پیشرفت و موفقیت است. بخش عمدهای از افراد در گروه انسانهای منزوی همواره به دنبال یک نگاه عمیق برای موفقیت بیشتر هستند. این انسانها برای صحبتهای بیهوده ساخته نشدهاند.
آنها احساس میکنند که داشتن تفکرات عمیقتر بخشی از وظیفهی بشریت است. افراد زیادی وجود دارند که به حرفهای بیهوده علاقه نشان میدهند، اینطور نیست؟ افرادی که از رشد مداوم لذت میبرند به دنبال فرصتی برای پیشرفت هستند. این افراد از ارتباطات با دیگران بهعنوان فرصتی برای یافتن دلیل رشد دیگران استفاده میکنند. یا اینکه از این فرصت برای آموزش پیشرفتهای خود به دیگران بهره میبرند.
آنها ارتباطات عمیقی با دیگران برقرار میکنند
ازآنجاییکه آنها برای شناخت دقیق خود زمان میگذارند، آشنایی با دیگران و شناخت آنها نیز برایشان ساده و لذتبخش است. این کار آنها تنها یک شناخت معمولی نیست. آنها گاهی یک فرد را بهتر از خود او میشناسند. آنها از اینکه به ذهن فردی دیگر رسوخ کنند و افکار ناشناختهی او را به دست آورند لذت میبرند.
افراد درونگرا خودشان را در ژرفای شگفتانگیزی جستوجو کرده و دیگران نیز ممکن است از اینکه این افراد آنها را بهمانند خودشان میبینند شگفتزده شوند.
![تفکرات عمیق انسان های درون گرا](/Upload/Public/Content/Images/1395/11/27/0527130876.jpg)
خود اندیشی آنها را در دستیابی به خواستههایشان کمک میکند
افرادی که بخش عمدهای از زمان خود را در تنهایی میگذرانند، درونگرا هستند. این افراد بهطور طبیعی خودشان را بهخوبی میشناسند. در غیر این صورت، نمیتوانستند به چنین بینش دقیقی از خود دست یابند. آنها این بینش را دارند زیرا قادر به رفتن به درون خود بوده و میتوانند بهدقت به خواستههای خود گوش فرا دهند.
این نوع از خود اندیشی منجر به یک سطح مشخص از وضوح و آرامش میشود. چنین فردی از انتخاب فعالیتها و گفتوگوهایی لذت میبرد که در آنها حضور فعال داشته باشد. در دنیای او، فضا تنها به چیزهایی اختصاص دارد که باعث خوشحالی او میشوند. این خیلی خوب است که چنین فردی برای کسب انگیزه نیازی به هیچگونه فعالیت اضافی ندارد. اگر خلائی در درون این فرد یافت شود، او آن را تشخیص داده و خودش آن را پر میکند. تنهایی تان را شیرین کنید یک مقالهی خوب برای بهره بردن از لحظات تنهایی شماست.
آنها باهوشتر هستند
چرا آنها همواره راه خود را دنبال میکنند؟ چرا وقتیکه حتی با بهترین دوستشان هم هستند بازهم از خودشان فاصله نمیگیرند؟ یک ذهن باهوش به دنبال رفتارهای هوشمندانه است. تحقیقات نشان داده است افراد باهوش تمایل کمتری به حضور در میان دیگران دارند، زیرا آنها به خاطر کار بر روی اهداف بلندمدت خود بسیار مشغول هستند. یک مطالعهی انجامشده بر روی 15 هزار نفر در سنین 18 تا 28 سالگی نشان داد افرادی که در مناطقی با جمعیت کمتر زندگی میکنند نسبت به گروهی که در منطقهای پرجمعیت هستند احساس رضایت بیشتری دارند. این مطالعه همچنین نشان میدهد افراد باهوش از وقت گذراندن در کنار دوستان احساس شادی کمتری دارند.
![انسان های باهوش و درون گرا](/Upload/Public/Content/Images/1395/11/27/0527130919.jpg)
کارول گراهام، محقق این پژوهش، به این نتیجه رسید که افراد باهوش از اهداف درونی خود بسیار راضی بوده و به هر چیزی که آنها را ضایع میکند دیدی منفی دارند. وقت گذراندن کامل این افراد با خودشان این مفهوم را میرساند که آنها نسبت به کارهای خود دیدی کاملاً مثبت دارند.
آنها خودشان را میشناسند، آنها میدانند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند و از همه مهمتر آنها به رشد خود اهمیت میدهند. این افراد قادر به کنترل خود برای عدم حضور در فعالیتهای بیهدف که به هیچ نتیجهی مشخصی هم ختم نمیشود، هستند. اگر چنین خصایصی در خود میبینید بدانید که بسیار خوششانس هستید، زیرا بسیاری از افراد مطمئن نیستند که قصد دارند در زندگی خود چهکاری را انجام دهند. آنها قادر به تمرکز بر روی چیزی نبوده و قدرت آنها بهمراتب پایینتر از شماست.