دیابت یا مرض قند بیماری است که در آن بدن نمی‌تواند سطح قند خون را مدیریت کند. این می‌تواند منجر به ظهور تعدادی علایم در زنان و مردان شود. نوشته زیر اطلاعاتی را در مورد علایم دیابت در مردان و همچنین علل و درمان این بیماری ارایه می‌دهد.
دیابت یک وضعیت پزشکی است که بر اثر افزایش غیر طبیعی سطح قند خون یا گلوکز ایجاد می‌شود یا در نتیجه ناتوانی سلول‌های بدن در جذب و استفاده گلوکز از جریان خون ایجاد می‌شود. سلول‌های بدن برای جذب گلوکز از جریان خون احتیاج به هورمون‌هایی به نام انسولین دارند و انسولین هم توسط سلول‌های بتای جزایر لانگرهانس (دسته‌‌های سلولی اثنی‌عشر که تولید انسولین می‌کنند) لوزالمعده تولید می‌شود. کمبود انسولین و همچنین ناتوانی بدن در پاسخ دادن به انسولین در قالب قند خون بالا یا ازدیاد قند خون ظاهر شود.
علایم دیابت در مردان
هرچند دیابت می‌تواند برخی از علایم خود را نشان دهد ولی اکثر علایم اولیه آن می‌توانند کاملا شبیه به سایر علایم بیماری‌های دیگر باشند. این امر باعث می‌شود تا شناسایی این بیماری سخت باشد. اما تشخیص و درمان دیابت در اوایل ظهور مهم است زیرا دیابت درمان نشده می‌تواند منجر به سایر مشکلات سلامتی شود. علم در مورد علایم این بیماری برای جلوگیری از عوارض فوق العاده مهم است. علایم در مردان در زیر توضیح داده می‌شود.
تشنگی بیش‌از‌حد و تکرر ادرار
تشنگی بیش‌از‌حد و تکرر ادرار به عنوان برخی از علایم شایع شمرده می‌شود. هم‌زنان و هم‌مردان می‌توانند تجربه تکرر ادرار یا تشنگی بیش‌از‌حد را تجربه کنند. سطح بالای قند خون باعث تکرر ادرار می‌شود که اثرات زیان‌باری روی ظرفیت تصفیه کلیه‌ها می‌گذارد. کلیه ها شروع به دریافت آب بیشتری از خون می‌کنند که نتیجه این کار باعث می‌شود فرد تکرر ادرار را تجربه کند. ادرار کردن مکرر باعث از دست رفتن مایعات بدن و کم‌شدن آب بدن می‌شود و موجب افزایش تشنگی می‌گردد.
کاهش غیرعادی وزن و خستگی
کاهش بدون دلیل وزن می‌تواند این واقعیت را نشان دهد که سلول‌های بدن در جذب و استفاده گلوکز از جریان خون ناکام مانده‌اند. سلول‌های بدن برای تولید انرژی به گلوکز نیاز دارند و بنابراین عدم توانایی در جذب گلوکز می‌تواند باعث خستگی غیرعادی شود.
افزایش اشتها
اگر بدن مقدار زیادی انسولین، برای پایین آوردن سطح قند خون تولید کند بیماران دیابتی گرسنگی پایدار یا افزایش اشتها را تجربه خواهند کرد. وجود سطح بالای انسولین در بدن می‌تواند باعث افزایش گرسنگی شود که باعث می‌شود برخی از بیماران دیابتی شروع به خوردن غذای بیشتری کنند. افزایش اشتها برخی اوقات می‌تواند باعث اضافه وزن شود. با‌این‌حال برخی از افراد مبتلا علارغم خوردن بیشتر، وزنشان را از دست می‌دهند.
آسیب‌های عصبی
اعصاب، به‌ویژه اعصاب ثانویه سیستم عصبی می‌تواند به دلیل سطح بالای قند خون دچار آسیب شود. این مشکل را نوروپاتی دیابتی می‌نامند. آسیب به سیستم عصبی ثانویه باعث احساس خارش و بی‌حسی در پاها و ساق‌پا و دست‌ها و انگشت ها شود.
عفونت مکرر و کاهش سرعت التیام زخم
سطح بالای قند خون باعث کاهش سرعت التیام زخم می شود. این وضعیت باعث عفونت مکرر در مردان می‌شود. این دو مشکل به‌عنوان علایم سطح قند خون بالا شمرده می‌شوند.
تغییرات بینایی
یکی از شکایت های افراد دارای سطح قند خون بالا تاری دید یا تغییرات در بینایی است. هنگامی که سطح قند خون به طور مداوم بالا می‌رود قند در عدسی چشم جمع شده و باعث آسیب به عروق خونی شبکیه چشم می‌شود. این وضعیت به عنوان رتینوپاتی شناخته می‌شود که در صورت عدم درمان می‌تواند باعث کوری شود.
اختلال در نعوظ
دیابت و سطح بالایی از قند خون می‌تواند به تدریج به اعصاب و عروق خونی آلت تناسلی مرد آسیب برساند. این می‌تواند در نهایت به اختلال در نعوظ منجر شود.
علایم دیگر
به جز علایم ذکر شده در بالا، چند علایم دیگر هم می‌توان در برخی افراد مشاهده کرد. این علایم شامل خشکی دهان، سردرد، تورم، لثه قرمز و حساس و گسترش لکه های تیره رنگ در گردن، زیر بغل و کشاله ران می‌شود. (آکانتوز نیگریکانس)
علل
دیابت می‌تواند به دلیل عدم تولید کافی انسولین یا به‌دلیل ناکامی سلول‌های بدن در پاسخ دادن به انسولین ایجاد شود. عمدتا دیابت دو نوع است؛ نوع اول و نوع دوم
دیابت نوع اول ناشی از کمبود انسولین است. این وضعیت معمولا بر اثر تخریب انسولین تولید شده سلول‌های بتا لوزالمعده توسط سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود.
دیابت نوع دوم یا دیابت انسولین مستقل به ناتوانی سلول‌های بدن در استفاده موثر از انسولین مربوط است. نوع دیگر، دیابت بارداری است که در برخی زنان به هنگام بارداری ایجاد می‌شود. توسعه این بیماری را می‌توان با تعدادی از عوامل از‌جمله عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی مانند چاقی، سبک زندگی بدون تحرک، سن، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، رژیم غذایی با ارزش پایین یا عفونت مرتبط دانست.
درمان
دیابت به وسیله داروها یا تغییر در سبک زندگی و رژیم غذایی می‌تواند درمان و یا مدیریت شود.
استفاده از انسولین روش مرسوم برای درمان دیابت نوع اول است.
برای درمان دیابت نوع دوم داروهایی مثل sulfonylureas، مهار‌کننده alpha-glucosidase، biguanides، thiazolidinediones و مشتقات D-phenylalanine ، به همراه انسولین می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.
یک نفر باید یک رژیم غذایی سالم که شامل غذاهای غنی از فیبر و میوه‌ها و سبزیجات به همراه ورزش منظم به همراه داروهای توصیه شده توسط پزشک را دنبال کند. همزمان کاهش میزان غذاهای شیرین و چربی های حیوانی در رژیم غذایی با اهمیت است.
عدم تشخیص و عدم درمان دیابت می‌تواند باعث بروز مشکلات جدی شود، بنابراین شناسایی علایم و مراجعه سریع به پزشک جهت درمان سودمند است.
