به گزارش ایسنا، کتاب «بوطیقای نو و خوانش فمینیستی» (در آثاری از غزاله علیزاده، شهرنوش پارسی‌پور، منیرو روانی‌پور و زویا پیرزاد) نوشته جواد اسحاقیان در نشر افکار منتشر شده است.
در نوشته پشت جلد کتاب می‌خوانیم: کتابی که در دست دارید، کوششی تازه برای «خوانش متن ادبی» است. نکته برجسته و تازه در این خوانش تحلیل و تأویل متن بر پایه «بوطیقای نو» یا «رویکردهای نقد ادبی معاصر» است که برمبنای تازه‌ترین منابع نقد ادبی به زبان انگلیسی مورد تحلیل و خوانش قرار گرفته است؛ مثلا رمان «خانه ادریسی‌ها»ی غزاله علیزاده با پنج رویکرد در نقد ادبی معاصر مورد بررسی قرار گرفته است. هریک از چهار داستان کوتاه میترا داور نیز بر پایه یکی از رویکردهای بوطیقای نو مورد خوانش قرار گرفته است.
حسن این‌گونه خوانش در این است که تحلیل خوانش متن، جنبه علمی پیدا می‌کند، زیرا بر اساس آخرین نظریه‌های ادبی معاصر مورد بررسی قرار می‌گیرد. چنین خوانشی، منتقد ادبی را از هرگونه داوری بر پایه ذوق، کلی‌گویی، سطحی‌نگری، برخورد شخصی و «شائبه اغراض» و نقدهای رایج ژورنالیستی دور می‌کند. آثاری که بی‌جهت عزیز و ارزشمند شده‌اند با معیار «بوطیقای نو» مورد ارزیابی مجدد قرار می‌گیرند و آثاری را که بی‌جهت مورد بی‌اعتنایی و توطئه سکوت مواجه شده‌اند، مورد داوری و ارزیابی واقعی قرار می‌دهد. این‌گونه برخورد با متن، به خواننده کمک می‌کند تا با تازه‌ترین مفاهیم و رویکردهای نقد ادبی معاصر نیز آشنا شود؛ به گونه‌ای که خود بتواند به یاری هنجارهای ناظر بر «بوطیقای نو» به خوانش داستان کوتاه یا رمان بپردازد و شخصا لذت خوانش متن را تجربه کند. این کتاب به خواننده کمک می‌کند تا متنی یگانه را گاه با رویکرد «ساختارگرایانه» و همزمان با رویکرد «ساختارشکنانه» مورد مطالعه قرار دهد. چنان که رمان خوش‌ساخت «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» زویا پیرزاد با چنین رویکردهایی مورد داوری و ارزیابی قرار گرفته است. من مطالعه این کتاب را به همه خوانندگان قصه، داستان‌نویسان، مدرسان کارگاه‌های داستان‌نویسی، دوستداران و منتقدان ادبی سفارش می‌کنم.
همچنین کتاب «بوطیقای نو و هزار و یک شب» نوشته جواد اسحاقیان در 360 صفحه و با قیمت 33هزار تومان در نشر افراز روانه بازار شده است.
این کتاب دارای 14 بخش و یک «سخن پیشین» است که عبارتند از: «نقد کهن‌الگویی حکایت تاج الملوک»، «از ریخت‌شناسی قصه‌های پریان تا حکایت علاءالدین ابوالشامات»، «تقابل‌های دوگانه در خوانش روانشناختی حکایت صیاد»، «ناخودآگاه متن در حکایت مکر زنان»، «حکایت قمرالزمان و گوهری در نیمه راه حکایت و داستان لطیفه‌وار»، «حکایت ملک نعمان و فرزندانش؛ عناصر، شگردها و اهداف»، «حکایت حسن بصری و نورالسناء به عنوان قصه پری‌وار با رویکر لوفلر دلاشو»، «از حکایت عجیب و غریبِ هزار و یک شب تا داوود و سلیمانِ تورات»، «نقد کهن‌الگویی حکایت ملک شهرمان و قمرالزمان»، «خوانش اسطوره‌ای حکایت عبدالله بری و بحری»، «از حکایت اسب آبنوس تا دستور زبان روایت تودوروف»، «گزاره‌های روانشناختی در هزار و یک شب» و «خوانش حکایت ملک شهرمان و قمرالزمان با رویکرد میان‌متنی».
در نوشته پشت جلد کتاب می‌خوانیم: به نوشته دانشنامه بریتانیکا اصولا داستان‌نویسی در ادبیات غرب مدیون هزار افسان، الف لیله و لیله یا هزار و یک شب عبداللطیف تسوجی تبریزی متأخر است و این، شگفت نیست که این کتابخانه عظیم جهانی، تلاقی‌گاه اسطوره، حکایت، قصه، قصه‌های پری‌وار، ادبیات شفاهی و عامیانه است. اما ارزش دیگر این شاهکار روایی، به خاطر آمیزش فرهنگ و داستان‌های هندی، ایرانی، عرب، یهود، یونان، روم و مصر و به تعبیر دقیق‌تر، «گفتمان فرهنگی ملل جهان» است.
با آنکه درباره این شاهکار روایی اندک نوشته نشده است، خوانش حکایات این اثر با رویکرد «بوطیقای نو» یا «نقد و نظریه ادبی نو» تازگی دارد. به یک اعتبار می‌توان گفت کتاب‌حاضر، کوششی برای آغازی تازه و جدی در این جهت‌گرایی است.
