عادت‌های بدی که نشان از باهوش بودن دارند

در ادامه به تعدادی از این رفتارها که شاید برخلاف نظر اطرافیانتان برایتان مفید باشند اشاره می‌کنیم.

​عقب انداختن کارها

آدام گرانت استاد دانشگاه وارتون برخلاف تمامی مقالاتی که درباره به تعویق انداختن کارها و دلایل آن نوشته شده معتقد است ما باید درک خود را از به تعویق‌ انداختن گسترش دهیم تا فقط تنبلی را در آن نگنجانیم، انتظار برای زمان مناسب نیز بخشی از این رفتار است. به بیانی دیگر این نوع رفتار می‌تواند به بهبود خلاقیت کمک کند زیرا فرصت کافی برای اجرای ایده‌های بزرگ را در اختیار خواهید داشت.

جویدن ناخن‌ها

محققان به تازگی مطالعه‌ای را روی هزار کودک به پایان رسانده‌اند. در این تحقیق روی رفتار کودکان در سنین پنج، هفت، 9 و 11 سالگی تمرکز شده و محققان از والدین این کودکان پرسیده‌اند که آیا این کودکان شصت دست خود را مکیده یا ناخن‌های خود را می‌جوند یا خیر. نتایج نشان داد یک سوم از آنها یکی از این دو رفتار را داشته‌اند.

زمانی که این کودکان به سن 13 و 32 سالگی رسیده‌اند، آزمایش آلرژی روی آنها انجام شد و محققان دریافتند آنهایی که به جویدن ناخن یا مکیدن شصت دست عادت داشتند،‌ کمتر از بقیه کودکان دچار آلرژی می‌شوند. با این همه این برتری دلیل بر آن نیست که کودکان خود را به جویدن ناخن تشویق کنید زیرا این رفتار در عین حال می‌تواند به پوست انگشتان دست و دندان‌ها آسیب وارد آورد.

دیر ​رسیدن

دیر رسیدن زمانی که دائما تکرار شود می‌تواند بر زندگی کاری و شخصی افراد تاثیر گذاشته و چهره‌ای نامنظم و غیرمحترم از فرد به نمایش بگذارد. با این‌همه محققان معتقدند بسیاری از افرادی که به دیررسیدن عادت دارند،‌ افرادی غیرواقع‌گرا و خوش‌بین هستند و همین رفتار بر درک آنها از زمان تاثیر می‌گذارد. این افراد واقعا فکر می‌کنند می‌توانند در عرض یک ساعت فعالیت‌هایی مانند دویدن،  گرفتن لباس‌ها از خشک‌شویی،  خرید از سوپرمارکت و برداشتن بچه‌ها از مدرسه را انجام دهند. به بیانی دیگر افرادی که معمولا تاخیر دارند بسیار امیدوار بوده و همواره انتظار بهترین را دارند، رفتاری که در زندگی روزمره نوعی تیغ دو دم محسوب می‌شود.

گلگی کردن

درحالی که کسی علاقه‌ای به دوستی با افرادی که از همه چیز و همه جا شاکی هستند ندارند،‌ اما محققان به تازگی دریافته‌اند افرادی که متفکرانه از چیزی شکایت می‌کنند، نسبت به افرادی تنها غر می‌زنند شادتر هستند. با این‌همه برای اینکه با گلایه کردن همه را از اطراف خود فراری ندهید،‌ این سه نکته را درنظر بگیرید: گلایه را سخت نگیرید تا شنونده آن حالت دفاعی نگیرد. بدون پرخاشگری و تخاصم گلگی کنید و در نهایت به شنونده بگویید از هر اقدامی که به رفع این مشکل کمک کند استقبال می‌کنید.

جویدن آدامس

آدامس جویدن در یک مصاحبه شغلی رفتار زیبایی نیست اما اگر تنها هستید این کار می‌تواند آرامش و کارایی شما را بهبود دهد. مطالعات متعدد نشان داده‌اند آدامس جویدن به هشیاری انسان‌ها کمک می‌کند و در مطالعه‌ای دیگر محققان دریافتند افراد در حین جویدن آدامس نتایج بهتری از تست هوش می‌گیرند.

مطالعات متعدد نشان داده‌اند آدامس جویدن به هشیاری انسان‌ها کمک می‌کند

شلخته بودن

اگر توده‌ای از کاغذ روی میز کار همکارتان تلنبار کرده‌اید، شاید بهتر باشد آن را جمع‌آوری کنید اما گر این به‌هم‌ریختگی تنها محدود به قلمرو کاری خودتان باشد، این می‌تواند نشان از هدفمند بودن و انگیزه داشتن شما داشته‌ باشد. به بیانی دیگر، دیدن منظره دفتر کاری به‌هم ریخته می‌تواند کارایی شما را بهبود بخشد.

بی‌تاب بودن

شاید بی‌تاب بودن در ملاقات با رئیس محل کارتان چندان به نفعتان نباشد اما تکان دادن پاها یا انگشتان دست در پشت میز کار می‌تواند به سلامت شما کمک کند. نتیجه تحقیقی نشان داده‌است زنانی که در محل کار خود بی‌قرارند و دائم درحال انجام حرکات غیرعادی و زائد بدن هستند، نسبت به زنان دیگر کمتر در معرض مرگ قرار دارند زیرا این رفتار می‌تواند از مدت زمان نشستن در محل کار بکاهد.

 

شایعه‌پراکنی

محققان معتقدند خبرکشی و شایعه‌پراگنی با هدف کمک به فردی دیگر می‌تواند حس خوبی در افراد ایجاد کند. محققان در آزمایشی دریافتند تقلب در بازی ضربان قلب افراد را بالا می‌برد اما زمانی که افراد به دیگر هم‌تیمی‌ها درباره تقلب خود حرف می‌زنند، از ضربان قلب آنها و همچنین استرس ناشی از آن کاسته خواهد شد.

رویاپردازی

محققان در سال 2010 با انتشار مقاله‌ای اعلام کردند رویاپردازی می‌تواند در افراد اندوه ایجاد کند اما در عین حال اختصاص دادن چند دقیقه برای فاصله گرفتن از مشغله روزمره می‌تواند کارایی و خلاقیت افراد را بهبود بخشد. محققان دریافته‌اند 12 دقیقه خیالپردازی در حین انجام کاری سخت می‌تواند به یافتن راه‌حل برای رفع مشکل کمک کند.

استفاده از واژه‌های پرکننده

محققان به تازگی دریافته‌اند که استفاده از آواها یا واژه‌های پرکننده مانند “آم” و “آ” می‌تواند به مخاطب در درک بهتر و به خاطر سپردن آنچه گوینده می‌گوید کمک کند. محققان همچنین در مطالعه‌ای دیگر نشان داده‌اند افراد به شدت با وجدان در حین صحبت کردن بیشتر از واژه‌های پرکننده استفاده می‌کنند.