یک درد کاملا زنانه (۲)

تحریریه دنیای زنان

داروهای غیر استروئیدی که نیاز به تجویز پزشک ندارد، عبارتند از:

ایبوپروفن (ادویل، میدول آی‌بی، موترین و ...)

سدیم ناپروکسن (آناپروکس و آلو Aleve و ... )

کتوپروفن: (اکترون، Ovradiskt)

قبل از اینکه تحمل درد برای خانم مشکل شود، باید یکی از این داروها را مصرف کند؛ به این معنی که از یکی دو روز قبل از شروع عادت ماهیانه تا یکی دو روز بعد مصرف دارو باید ادامه داشته باشد تا از شروع درد جلوگیری شود.
داروهای غیر استروئیدی نیاز به تجویز پزشک دارند، عبارتند از:

مغنامیک اسید (Ponstel)

مکلوفنامت (Mecbmen)

اگر گرفتگی قاعدگی خانم بیش از حد شدید و از تحمل خارج باشد، باید حتماً به پزشک مراجعه کند و معمولاً پزشک در این موقع دوز پائینی از داروهای خوراکی ضد بارداری، حاوی استروژن و پروژسترون را تجویز می‌کند.

با مصرف این داروها تخمک‌گذاری (آزاد شدن ماهیانه تخمک) متوقف و از کاهش تولید مواد شبه هورمونی جلوگیری می‌شود. مواد شبه هورمونی به نوبه خود شدت دل درد را کاهش می‌دهند و جریان قاعدگی را آرام می‌کنند.

استفاده از آی یودی که حاوی مقادیر کمی پروژسترون است و پروژسترون را به‌طور مستقیم وارد حفره رحم می‌کند نیز در کاهش در مؤثر است (تا 50 درصد). توجه داشته باشید که آی یو دی‌های بدون هورمون و حاوی مس، گرفتگی قاعدگی را تشدید می‌کنند.

در گذشته، بسیاری از زنان که در طول قاعدگی به گرفتگی دچار می‌شدند، تحت جراحی به نام استاع و کورتاژ (D.C) قرار می‌گرفتند که در آن قسمتی از دیواره رحم برداشته می‌شد. از این روش نیز گاهی برای تشخیص سرطان استفاده می‌گردید.

برخی از زنان نیز با انجام عمل جراحی هیترکتومی (برداشت کامل رحم) یک راه‌حل اساسی برای مبارزه با این مشکل پیدا می‌کردند. امروزه اگر خونریزی رحم و درد دوران قاعدگی غیر عادی و غیر قابل تحمل باشد، پزشکان در مطب، با استفاده از دستگاه حرارتی دیواره رحم را می سوزانند.

علائم گرفتگی قاعدگی

گرفتگی قاعدگی دردی است که از شکم و لگن آغاز می‌شود و می‌تواند به پایین کمر و یا پاها نیز انتشار یابد. این گرفتگی‌ها ممکن است دوره‌های و یا مستمر باشند.

گرفتگی قاعدگی معمولاً مدت کوتاهی قبل از قاعدگی شروع می‌شود و در 24 ساعت اولیه اوج می‌گیرد و پس از 1 الی 2 روز، فروکش می‌کند و می‌تواند سر درد و حالت تهوع را نیز به همراه داشته باشد و به ندرت به استفراغ می‌انجامد. پروستاگلاندین‌ها برخی مواقع منجر به یبوست یا اسهال می‌شود و روی دستگاه گوارش نیز تأثیر می‌گذارد. برخی از زنان معتقدند در این دوران بیشتر ادرار و دفع می‌کنند.

اصطلاح پزشکی گرفتگی قاعدگی «دیسمنوره» است. دو نوع دیسمنوره اولیه و ثانویه وجود دارد. در دیسمنوره اولیه، هیچ مشکل خاصی وجود ندارد و درد کاملاً طبیعی است. این نوع دل درد ممکن است در مدت 6 ماه الی یک سال پس از اولین قاعدگی (شروع قاعدگی) وجود داشته باشد.

به‌طور معمول تا زمانی که تخمک‌گذاری انجام نشود، درد قاعدگی و گرفتگی بروز نخواهد کرد؛ بنابراین ممکن است دختران نوجوان تا چند ماه پس از شروع قاعدگی، گرفتگی و درد را تجربه نکنند. در دیسمنوره ثانویه، برخی از بیماری‌های زمینه‌ای غیر طبیعی (معمولاً مربوط به دستگاه تولید مثل زنان) منجر به درد عادت ماهانه می‌شود.

دیسمنوره ثانویه از همان اولین دوره قاعدگی آغاز می‌گردد و در اغلب موارد این دردها افزایش می‌یابند. هر کسی برای درمان گرفتگی معمول قاعدگی (دیسمنوره اولیه) باید روش مخصوص به خودش را پیدا کند؛ ولی اغلب توصیه می‌شود خانم‌ها در این دوران علاوه بر استراحت و خواب کافی، ورزش منظم (به‌خصوص پیاده‌روی) نیز داشته باشند.

بعضی از خانم‌ها معتقدند که فعالیت جسمی و رسیدن به ارگانیسم و ماساژ شکم و یوگا به کاهش درد آنها کمک می‌کند. چسباندن پد به حرارتی به شکم. درد و احتقاق و گرفتگی را کاهش می‌دهد.

برخی داروهای بدون نسخه و تجویز پزشک نیز در کنترل درد و جلوگیری از گرفتگی قاعدگی مؤثرند. برای کاهش گرفتگی خفیف، آسپرین یا استامینوفن و یک داروی مدر (مثل میدول، پامپرین و ... )کافی است.

اگر چه آسپرین در مهار تولید پروستاگلاندین تأثیر چندانی ندارد، ولی برای کاهش درد و گرفتگی مفید است. بهترین راه بهبود گرفتگی متوسط قاعدگی، مصرف داروهای غیر استروئیدی است که این داروها تولید پروستاگلاندین را مهار می‌کنند و تأثیرگذاری آن‌را کاهش می‌دهند...

برای خواندن بخش اول - یک درد کاملا زنانه - اینجا کلیک کنید.