قرآن رویدادهای تاریخی را کورکورانه و محصول « صدفه » یا خود به خود و بی مقدمه نمی داند، و قضا و قدر و لزوم تسلیم چشم و گوش بسته را در برابر فرمان های غیبی رد می کند، و در بیدار کردن هوش مردم می کوشد تا تصور نکنند که جبر محض است، و همه جا بر روی قوانین تاریخی تکیه می کند.
