پرخاشگری

معنای لغوی «خشم»   «خشم» درلغت، به غضب، غیظ، قهر، سخط، برآشفتگی ومقابل خشنودی معنا شده است(1) معنای «غیظ»: کلمه «غیظ» درلغت به معنای خشم یا سخت ترین خشم یا تیزی آن است (2) و دراصطلاح، حالت برافروختگی وهیجان فوق العاده روحی است که پس از رویارویی با ناملایمات به انسان دست می دهد

افراط در خشم این است که این صفت چنان بر آدمی چیره شود که از اختیار عقل و شرع خارج گردد، و دراین صورت بصیرت از انسان سلب شده وقدرت تفکر را از دست می دهد، اختیار نفس از کف او خارج می گردد و از دیدن عبرت ها کور و از شنیدن مواعظ کر می شود

فضیلت اعتدال در خشم   یکی از ارزش های بسیار مفید و ممتاز در همه امور و شئون زندگی رعایت اعتدال است

بررسی علل پرخاشگری در کودکانبیشتر کارشناسان پرخاشگری کودکان را به شکل پرخاشگری آشکار دربردارنده پرخاشگری جسمانی مانند زدن ، هل دادن ، لگد زدن ، پرتاب اشیاء و تهدید به انجام این اعمال همراه با حملات عمدی بیزار کننده و آزاردهنده برای قربانی ؛ و پرخاشگری رابطه ای که موجب حذف دیگران از جمع می شوند ، تعریف کرده اند

استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران گفت: نتایج تحقیقات و بررسیهای انجام شده بر یک جامعه آماری نشان می دهد 30 درصد تهرانیها همیشه غمگین هستند

از زمانی که پسرم می تواند حرف بزند و راه برود، خیلی رفتارهای زشت مثل زدن دیگران، پرت کردن اسباب بازی ها و

«حالا این موسسه گالوپ شمایی؟ این گالوپ رو شما به من نشان بده. گالوپ و بزرگ‌ترش هیچ اشتباه خاصی نمی‌توانند بکنند

«هر چند ممکن است در نگاه عده‌ای این موسسه اهداف سیاسی داشته باشد یا بخواهد با ارایۀ تصویری نادرست به برند ما آسیب رساند اما خوب که دقت می‌کنیم، می‌بینیم پر بیراه هم نمی‌گویند

«بیاییم این یک فقره را بپذیریم که این روزها فحاشی نزد ماست و بس! مثلاً برای تماشای یک مسابقه فوتبال به استادیوم می‌رویم، هنوز مسابقه شروع نشده، ما هم وارد ورزشگاه نشده‌ایم اما از داخل ماشین به داور فحش داده و از تصمیمات او اگزوز خاورطور انتقاد می‌کنیم

هر بار در خبرهای داخلی و خارجی اخباری از عصبانی بودن ایرانی‌ها منتشر می‌شود، مردمی که خشونت بخشی از زندگیشان شده و در کوچک‌ترین مسائل هم دم دست‌ترین گزینه برایشان اعمال خشونت است.