روزنامه ایران: با گسترش فضای مجازی و استفاده بخش عمده جامعه از اینترنت عادتی برای چک کردن فضای اینترنتی میان عموم به وجود آمده است که در این موقعیت انتشار روزنامه اینترنتی ایده خوبی است و در درجه اول ورود روزنامه الکترونیکی به این کارزار توصیه می‌شود اما نکته این است که شبکه‌های مجازی مانند تلگرام و اینستاگرام وقت، هوش و حواس کاربران را به خود اختصاص داده‌اند و این می‌تواند یک آسیب تلقی شود، مانند آسیبی که در مورد کتاب هم ایجاد شده است. خواندن سریع پیام‌های کوتاه و دیدن ویدئوها و عکس‌های خبری کاری است که کانال‌های تلگرامی با مخاطب کرده‌اند و همین‌ها ذهن تحلیلی و حافظه خبری مخاطب را تضعیف نموده‌اند.
حالا آیا با وجود چنین کانال‌هایی کسی به سراغ سایت‌های خبری و روزنامه اینترنتی می‌رود؟ آیا خواندن مطالب طولانی‌تر و تحلیلی در حوصله مخاطبان اینترنت می‌گنجد؟ ما باید پیش از هر کاری فرآیند مطالعه را ترویج کنیم و کتابخوانی و خواندن نشریات را میان مردم توسعه دهیم. متأسفانه خود من نیز به‌عنوان کسی که در حوزه دانشگاهی فعالیت دارم هنوز راه حلی برای این قضیه نیافته‌ام، اینکه چگونه معضل «نخواندن» را از خودمان دور کنیم به خواندن چهارخط در تلفن‌ها و تبلت‌ها بسنده نکنیم.
نکته آخر اینکه هرچقدر بتوانیم طبیعت و درختان را کمتر نابود کنیم و این طبیعت را به‌واسطه کارهای مختلف حفظ کنیم ایده خوبی است، یکی از این کارها مصرف کمتر کاغذ است. انتشار اینترنتی روزنامه در نوروز می‌تواند آزمونی باشد برای کارکرد مجازی روزنامه‌ها. البته این ایده را من با افسوس و اندوه ذکر می‌کنم زیرا خود من آدمی هستم که لمس کاغذ کتاب و روزنامه برایم لذت‌بخش است اما شرایط روزگار ما را به سمتی می‌برد که به نفع جهان باید از برخی دلبستگی‌هایمان دل بکنیم.
