سرویس فرهنگی فردا؛ مصطفی شوقی*: مستند جام زهر (کاری از مسعود باستانی در بیبیسی فارسی)، کپی بسیار واضحی از دو مستند «اتاق جنگ» و «نیمه خاموش» مستندساز ایرانی مصطفی حریری است. گرچه فیلم از تصاویراین مستندها استفاده کرده و حتی منبع هم میزند، اما اشاره به نام کارگردان و محقق نمیکند.
این، اما همه ماجرا نیست چه آنکه خط روایت و داستان و حتی تدوین و شروع فیلم نیز برگرفته از این دو مستند است. جام زهر از اتاق جنگ و نیمه خاموش ارتزاق کرده و داستانش را با روایتهای این دو مستند جلو میبرد در واقع جام زهر چیزیست از تکه تکه شدن چند مستند دیگر.
اتاق جنگ و نیمه خاموش، اما روایت تلاشی مستندی سازی است که برای دیدن نشدنش هزار و یک ماجرا چیده شد. گرچه این دو مستند یکبار در شبکه مستند و افق پخش شد، اما نامهربانیهایی نیز در دوران پخش محدودش صورت گرفت.
سوال جدی اینجاست که چرا مستند جام زهر بدون در نظر گرفتن کپی کاری هایش و تخفیف دادن کارگردان و محقق اصلی ترند میشود، اما مستند اتاق جنگ و نیمه خاموش در زمان خودش مورد بیمهری قرار میگیرد و مستندی که از تکه تکه شدن این دو مستند ساخته شده، مورد توجه است.
مساله اصلی وجود هزار قیم برای روایت تاریخ انقلاب، جمهوری اسلامی و دفاع مقدس است متولیانی که برای حاکم شدن جریان روایت خود هزار و یک کار سلبی میکنند اتاق جنگ و نیمه خاموش یک تلاش محترم، مستقل و مستند بود که جلویش گرفته میشود تا جام زهر از مثله شدن آن تولید شود. آن وقت تازه یادشان میآید که مورد حمله قرار گرفته اند و به دست پا میافتند. مثل بسیاری از حملههایی که شبکههای مثل من و تو و بی بی سی فارسی به تاریخ انقلاب، جمهوری اسلامی و جنگ کرده است.
روزنامهنگار و مستندساز؛ نقل از توییتر